Vorige week lag er ineens een dode duif in het fietsenhok. Hij lag in het midden van het pad, als je niet uitkeek zou je zo op hem trappen. Ik liep er heel voorzichtig langs, in de angst een spastische beweging te maken en met mijn volle gewicht op de duif te gaan staan.
Het was nog vroeg, kwart over zeven ‘s ochtends, en toen ik ‘s avonds weer bij het fietsenhok kwam lag hij er nog steeds, alleen iets meer naar de zijkant verschoven. Ik vroeg me af wie hem ging opruimen. Ik vroeg me af hoe lang het zou duren voordat de duif volledig weggerot was.
De dagen daarna lag hij iedere keer dat ik in het fietsenhok kwam iets meer naar de zijkant, tot hij het rek raakte. Het werd donker en weer licht, het waaide en het regende, maar de enige verandering die ik in de duif kon opmerken was dat zijn ogen op een dag verdwenen waren.
Intussen is het een week verder en ligt de duif er nog steeds. Ik vraag me af of je hier iemand voor kunt bellen. Tot dusver lijkt het alsof het niemand wat kan schelen, maar misschien denkt iedereen gewoon hetzelfde als ik.
Awh! Ik denk/hoop dat laatste; je zal niet de enige zijn die ‘m dan gezien heeft!
Simpele oplossing. Prullenbak openzetten, een paar flinke stukken keukenpapier (of een oude handdoek) pakken, duif oprapen, ermee naar de prullenbak rennen en de hele bende weggooien. Het is allemaal niet zo ingewikkeld….
Het is niet mijn fietsenhok hè, het is een openbaar fietsenhok bij het station. Anders was hij al lang weggeweest,
Toen ik vandaag uit mijn werk kwam was hij overigens verdwenen. Werd tijd, hij begon uit elkaar te vallen.