Nog anderhalve week, en dan komt mijn allereerste boek uit. Ik heb er ontzettend veel zin in, maar tegelijkertijd … kan ik het nog steeds niet echt geloven. Dat mensen het boek gaan lezen. Dat ze de scènes voor zich gaan zien (en dat beelden in iedereens hoofd nét weer wat anders zijn). Dat ze personages leuk vinden, of juist heel stom.
Dat hun mening over míj verandert, omdat ze door het lezen van het boek ineens beseffen dat ik geniaal/dom/verdorven/naïef/raar/middelmatig ben. Ik bedoel, ik ben mijn personages niet (ik ben op zich niet zo van de oplichting en identiteitsfraude) en ik denk dat mensen dat wel begrijpen (ik bedoel, het zou wel een HEEL suffe manier zijn om jezelf als fraudeur te ontmaskeren, door er een boek over te schrijven). Maar hoe fictief dan ook, je kunt geen roman lezen zonder een mening te vormen over de schrijver. Toch? En dat is ook logisch, en dat is ook prima. Maar wel een beetje eng.
Gelukkig maar dat ik nog steeds niet kan geloven dat dit gaat gebeuren. Dat zorgt er nog voor dat ik niet gillend van paniek over straat ren. Nu kijk ik er vooral naar uit, het moment dat het Echt Echt is.
Waarschijnlijk had het ‘echter’ gevoeld als we niet in een coronacrisis hadden gezeten, als er een officiële boeklancering zou komen, als ik regelmatig vrienden en familie en collega’s zou zien tegen me zeiden “Hee Lisa je boek is er bijna”, en als ik niet de hele dag zou nadenken over corona (echt, ik heb ondertussen ALLE gedachten wel gehad, er verschijnt niets nieuws, waarom kan mijn brein dit onderwerp niet loslaten).
Best wel raar toch, om te debuteren tijdens dit unieke moment in de geschiedenis? Raar en ergens ook wel spannend. Ik heb mijn hele leven van dit moment gedroomd, maar in mijn dromen kwam de term ‘intelligente lockdown’ geen enkele keer voor. ‘Anderhalvemetersamenleving’ ook niet. Natuurlijk was ik heus wel bang dat er iets fout zou gaan. Ik dacht bijvoorbeeld dat de Derdewereldoorlog misschien wel zou beginnen en we de komende 10 jaar al ons spaargeld moesten uitgeven aan aardappels. Of dat de dijken zouden breken en dat we allemaal naar de Achterhoek moesten vluchten en het te druk zouden hebben met nieuwe huizen bouwen om te kunnen lezen. Of dat de zon zou ontploffen en we allemaal in één keer dood gingen. (Snappen jullie nu waarom ik altijd zo moe ben, met die hersenen van mij?)
Kortom: ik was altijd bang dat er iets tussen zou komen, tussen mijn boek en de wereld.
Maar dat ik zou debuteren op een moment waarop we massaal binnen zitten en het leven een soort van doorgaat, maar dan iets meer binnenshuis dan normaal … nope, dat had ik nooit kunnen verzinnen. Vergeleken met die doemgedachten van mij is deze situatie a walk in the park (op 1,5 meter afstand, natuurlijk). Dus ik ben #blij en #dankbaar dat ik mag debuteren tijdens de coronacrisis. Goed, economisch zijn dit geen geweldige tijden, en ik hoop echt dat er voor alle ondernemers/ZZP’ers/anderen die hierdoor financiële problemen ondervinden snel betere tijden aanbreken. (Nee, wacht: ik hoop dat er voor iedereen betere tijden aanbreken, want we kunnen er lollig over doen, maar al met al is dit natuurlijk een klote-situatie)
Maar in tegenstelling tot bij de rampscenario’s die ik heb verzonnen, is dit tenminste een ramp waarbij veel mensen tijd hebben om te lezen. Ik bedoel, wat ga je anders doen? We hoeven geen huizen te bouwen in de Achterhoek. En er zijn geen andere boekpresentaties waar je heen kan, of zo. Of überhaupt feestjes. En die zolders zijn nu ook al uitgeruimd. Eigenlijk … is dit de perfecte crisis om in te debuteren.
En dan zeggen ze dat piekeren nergens goed voor is.
Haha ik herken me zo in je piekerbuien, ik heb dat ook. Maar ik wilde al opperen dat het nu inderdaad een heel goede tijd is om met een boek uit te komen, want iedereen is massaal aan het lezen natuurlijk 😀
Maar ik begrijp wel dat het niet zo is als je je had voorgesteld en dat dat heel kut kan (en mag) zijn. Toen ik op de kunstacademie zakte, vond ik het allerergste dat ik niet met de rest van mijn klasgenoten mocht exposeren en mijn ouders kon uitnodigen bij de diploma-uitreiking. Ik haalde het papiertje wel, maar moest die even een keertje op het kantoor op komen halen. Dat maakte me zo verdrietig! Dus ik begrijp je heel goed, het is gewoon stom dat zo’n belangrijk moment in je leven niet verloopt zoals je wil. Meh.
Aaah, wat sneu! In jouw geval lijkt het me extra erg (niet om het erin te wrijven, haha, meer als erkenning voor je lijden) omdat je klasgenoten wél die expositie krijgen. Dan merk je nog meer wat je mist …
Nu doet niemand wat, haha. Dat scheelt weer 😉
Het is inderdaad een rare tijd om je eerste boek uit te brengen. Heel erg jammer wel. Gelukkig is het ook een tijd waarin de mensen meer lezen. Ik hoop dus ook dat heeeeeel veel mensen jouw boek gaan lezen!
Dankjewel! Ik hoop het ook 😀
Kan me voorstellen dat dit niet in je doemscenario’s voorkwam (maar wel heel herkenbaar al die andere scenario’s die je bedenkt – min het debuteren in mijn geval). Er is inderdaad voor veel mensen genoeg tijd om te lezen, dus toch een pluspuntje!
Haha gelukkig dat ik niet de enige ben! Hoewel het niet zo gezellig is, zulke scenario’s. Maar laten we maar kijken naar de pluspunten! 😉
Ik ben zo benieuwd naar je boek!
Leuk! Ik ben benieuwd wat je ervan gaat vinden 😀
Wat bijzonder dat je eerste boek nu echt gaat verschijnen, Lisa. Een mooie mijlpaal. Ik hoop dat veel mensen ervan zullen genieten. En daardoor jijzelf bovenal.
Hartelijke groeten, Annelies
Bedankt! 😀 Ik hoop ook dat veel mensen dat gaan doen. Ikzelf in ieder geval wel!
Toch?! Lijkt me idd een heel goed moment om te debuteren, haha. We lezen nu meer dan ooit. Maar kan me wel voorstellen dat het verwarrend is. Een boekpresentatie had wrs als échte (gepubliceerde) schrijfster laten voelen. En hoewel je dat natuurlijk nog steeds bent, voelt dat op sommige momenten misschien niet zo. Ik kijk iig enorm uit naar je boek en hoop echt dat je mooie momenten zult hebben.
Dankjewel! 🙂 Ik weet zeker dan die mooie momenten gaan komen. En ik ben heel benieuwd wat je ervan zou vinden!
Oh ik ben ook zó benieuwd en vind het zo ontzettend bijzonder dat je dit doet!
Aah leuk dat je benieuwd bent! 😀 Dankjewel!
Ik persoonlijk kan niet wachten 😀
Jeeeej dat vind ik echt leuk!