Het mooiste meisje dat ik ooit heb ontmoet was een Parisienne. Ze was petite, met prachtig bruin haar, een gave huid en gigantische, reebruine ogen en ze kleedde zich immer simpel maar o zo stijlvol (iets wat ik nooit voor elkaar krijg, ik ben meer het kerstboomtype). Overigens rookte ze als een ketter, dus dat je daar lelijk van wordt geloof ik ook nooit meer. Ze was de enige Française die ik ooit heb ontmoet die ook echt zo Frans was.
Een paar weken geleden was ik met mijn moeder in Parijs om een concert bij te wonen. In onze koffer: niet veel meer dan jurken en make-up. Want we zijn wel in Parijs en iedereen moet geloven dat we Parisiennes zijn, aldus mijn moeder. Vooral omdat zakkenrollers ons dan minder snel in het vizier krijgen als potentiële, naïeve berovingsslachtoffers. En omdat het leuk is, natuurlijk.
Zelfs al is mijn moeder ongeveer twaalf keer zo vaak in Parijs geweest als ik, ik wist wel dat de mensen er in deze stad zich niet veel beter kleden noch aantoonbaar knapper zijn dan in Rotterdam. Misschien komen we gewoon op de verkeerde plaatsen in Parijs, maar ik verwachtte in ieder geval net zo veel windjacks en korte kapsels te zien als in les Pays-Bas.
En ja hoor: mijn voorspellingen kwamen uit, mijn moeder werd teleurgesteld. Zelfs bij het concert zag iedereen (afgezien van ons en de fabuleuze mensen op het podium) eruit alsof ze op de hei gingen wandelen. Maar misschien waren dat ook wel helemaal geen Parijzenaars, maar dagjesmensen uit Bretagne.
Nee, als ik mooie Françaises wil zien moet ik me maar blijven vergapen aan de jaloersmakende Facebookfoto’s van mijn vakantievriendin…
Hierbij kan ik je vertellen dat de taalfouten niet eventueel zijn. 😛
Ik heb niks met Parijs of Frankrijk, ik heb geen talent voor de taal en het land interesseert me niet zo. Stijl wel, maar dat hebben ze blijkbaar ook al niet. Ik kan hoogstens hopen dat ik het zelf wel heb!
WAAR STAAN ZE DAN KAN IK ZE METEEN AANPASSEN EN JE COMMENT VERWIJDEREN ZODAT HET LIJKT ALSOF ER NIETS AAN DE HAND IS
Waar ging jij als kind op vakantie? 😉
Tip: Als je lang genoeg zeurt en irritant doet vertelt Esra vanzelf waar de fouten zitten!
Als je het gewoon lief (of minder lief maar wel grappig) vraagt ook hoor.
“Ze was de enige Fraçaise” en “twaalf keer zo vaak in Parijs geweest dan ik”.
Toen ik klein was gingen we altijd bij mijn opa en oma logeren in de Achterhoek! Het stelde niet veel voor, maar toch was het geweldig 🙂
Ah ja. Verbeterd. DANK U. En ik heb er niet eens op moeten zaniken 😛 Ik ben overigens denk ik tegen zo’n negatieve benadering, dat kan alleen maar negatieve vruchten afwerpen.
Je bent iig niet meegesleurd naar Frankrijk, dat is al heel wat! 😉
Ja, goedzo. Negatieve benaderingen zijn niet goed. Foei Jaap!
Inderdaad, ik denk niet dat het in Frankrijk leuker was geweest dan bij opa en oma (en wel verder rijden).
😀 Ik bedoelde vooral de minder lief maar wel grappig-variant.
Ik vind je schrijfstijl echt heel leuk (en de spelfouten waren mij niet opgevallen, eerlijk gezegd!)
Een van mijn huisgenoten is Frans (uit de buurt van Parijs) en door haar heb ik meteen geleerd dat Fransen net zo zijn als Nederlanders, op een paar kleine cultuurverschillen na. Maar ja, ‘echte’ Nederlanders moeten ook op klompen lopende, kaas vretende, tulpen liefhebbende molenbewoners zijn volgens vele buitenlanders, dus misschien is het maar goed dat het beeld niet altijd klopt 😉
Wat een toffe moeder heb jij! Haha, Paris is overrated qua mode volgens mij! Ik vind de mensen in Barcelona vaak wel heel mooi. Niet allemaal natuurlijk… maar damn, I love it, kijk m’n ogen uit daar. Wel fijn dat je haar op Facebook hebt!
Ik zie in Parijs ook nooit Parisiennes. Of nou ja, natuurlijk wel, maar geen stereotype Bretonse streep-shirt-hoge-hak-nonchalante-knot-Parisiennes. Blijven dromen.
Ik ben ook een kerstboommens!
(Maar ik ben 1.78 lang en niet zo dun als een supermodel, dus vraag me af of elegantie dan überhaupt mogelijk is.)
Haha, ik had niet verwacht dat jij zo lang was! maar, imo, elegantie is dan zeer goed mogelijk. Ik vind lang-zijn sowieso mooi.
(Overigens vóel ik me wel vaak lang en dan ben ik trots, tot ik erachter kom dat ik ‘gewoon’ 1.70 ben. Beetje last van grootheidswaanzin!)
Ik wil ook naar parijs! Afgezien van disneyland ben ik daar nog nooit geweest! 🙁
Pingback: moederziel alleen in l’étranger, of niet | vijf koffie graag