Author Archives: Lisa

by | April 24, 2021 · 18:02

een klein illegaal blogje

Hoi lieve lezer, hoe gaat het met jou? Met mij gaat het goed. Tim en ik zijn nu bijna 2 maanden verhuisd en we zijn dolgelukkig in dit huis. Waar we eerst twijfelden of het wel de juiste keuze was om ons charmante glas-in-lood in te ruilen voor dit blok beton, verkeren we tegenwoordig alleen nog maar in een permanente staat van bliss nu we een keuken hebben die niet met tape aan elkaar hangt en we onze handdoeken gewoon kunnen ophangen in de badkamer. We zijn al helemaal gewend (het scheelt dat ons nieuwe huis 5 minuten van het oude is, maar goed).

De afgelopen twee maanden waren we best nog druk met dingen kopen en in elkaar zetten (als je een écht balkon hebt, heb je natuurlijk ook wel een échte balkonstoel nodig…), maar we zijn nog steeds niet klaar. We hebben bijvoorbeeld nog gordijnen nodig in de woonkamer, en kunst voor aan de muur, en de tv moet nog worden aangesloten, en we weten nog steeds niet of we de muren nou gaan verven of niet.

Ons kennende gaat het nog wel even duren voordat we dat hebben. Soms ben ik wel jaloers hoor, op van die mensen wiens huis hun Grote Passie is, die de hele zaterdag in kringlopen speuren naar dat ene perfecte tafeltje wat het huis helemaal Instagram-waardig maakt. Ik zou dat ook wel willen – maar ja, ik wil al zoveel andere dingen! Ik kan niet álles prioriteit geven!

Wat wel prioriteit heeft: mijn nieuwe boek, waarvan de deadline voor de eerste versie ongeveer (haha) 1 mei is. Dat is dus… over een week ja. Vandaar ook dat jullie zo lang niets van mij hebben gehoord. In theorie zou ik best genoeg tijd hebben om te bloggen, maar een boek schrijven kost zoveel hersenruimte – iets anders schrijven is vaak een beetje te veel gevraagd. Vooral omdat je ook weer moet werken, sporten, mensen zien (niet te veel tegelijkertijd uiteraard) (allemaal dingen die meer prio hebben dan een leuk schilderij kopen).

Maar goed, een klein illegaal blogje, waarin ik uitleg waarom ik geen tijd heb om te bloggen, dat moet af en toe kunnen.

Nu, bijvoorbeeld.

Vorige week deed ik een Instagram Take-over op het account van mijn uitgeverij Blossom Books. Dat betekende dat ik de hele dag stories mocht plaatsen op hun account. Ik heb vooral veel vragen van lezers beantwoord. Dat vond ik heeeel erg tof om te doen. Aangezien ik debuteerde in coronatijd, heb ik niet echt megaveel contact met lezers, dus dan is dit weer heel erg leuk! Voor wie het gemist heeft, ik heb ze opgeslagen op de highlights van mijn eigen account. Je kunt ze hier terugkijken. (Kun je ff m’n stem uitlachen)

Je vraagt je misschien af waarom Blossom Books mij in godsnaam een take-over liet doen – ik zou mezelf namelijk niet vertrouwen met 11,6 duizend volgers. Voor je het weet had ik stories geplaatst met teksten als ‘MEAT = MURDER’ of ‘Ik hou eigenlijk helemaal niet zo van lezen’. Maar ze durfden het toch aan (en ik heb me ingehouden). Maar ze hadden een goede reden: dat was om mijn boek Bijna Echt wat in de spotlights te zetten, want dat is namelijk nog steeds genomineerd voor de Jonge Jury Debuutprijs! Ik vind het zoooo vet. Maar eerlijk is eerlijk: winnen zou nóg vetter zijn. Als je op me wil stemmen, dan ben ik je zeer zeer zeer dankbaar! Stemmen kan hier (voor de debuutprijs moet je ff naar beneden scrollen). Je hebt nog tot 3 mei, dat is dus nog heel even! ALVAST SUPERBEDANKT!

Ga ik nu zelf een boek lezen op het balkon.

(Dat ik niet van lezen hou, was natuurlijk een grapje. Ik ben tegenwoordig sowieso zo conflictvermijdend als een pakje margarine, dus je kan me gerust je wachtwoord van je Instragram-account geven, ik zal hooguit een story plaatsen waarin ik vertel hoe geweldig je bent.)

8 Comments

Filed under leven

Tagged as , , ,

by | February 6, 2021 · 11:41

tijd voor een nieuw huis

Februari is al een korte maand, maar deze maand voelt hij extra vluchtig, want het is de laatste maand in ons huis.

Jep, na 4 jaar in een huurappartement met badkamer van 1,23 vierkante meter in Amsterdam-Oost gaan we naar … een ander huurappartement in Amsterdam-Oost (met een grotere badkamer!) Ons huidige huis is heel mooi en oud, en het volgende huis is heel nieuw, wat ergens een beetje pijn doet, maar vooral veel voordelen oplevert.

Ik bedoel… over een maand kan ik eindelijk douchen zonder dat er een beschimmeld douchegordijn tegen mijn been aanplakt. En mijn tanden poetsen in de badkamer zelf in plaats van in de keuken (met 1,23 vierkante meter was er geen ruimte meer voor een wastafel). En onze spullen opbergen op een manier dat je nog iets uit de kast kan pakken ipv dat je de hele kast moet leeghalen om één dingetje te pakken dat helemaal achterin ligt, want er is meer bergruimte. En aangezien de mensen die eruit gaan de eerste bewoners waren én aangezien ze nog leven, kan ik ‘s nachts ook gewoon in de spiegel kijken zonder daarin dat doodenge wijf van Dead Silence te zien.

En het nieuwe huis is een stuk beter geïsoleerd, en er is een vaatwasser, en de keuken staat niet half op instorten … ik ga onze gezellige woonkamer met glas-in-lood en de slaapkamer met plafondornamenten echt wel missen, maar straks krijgen we zo veel meer waar voor ons geld (had ik al gezegd dat het goedkoper is? En slechts 5 minuten fietsen van ons huidige huis?).

Maar mensen, ik was vergeten hoe stressvol verhuizen is. Eerst al alleen het proces om het huis te krijgen. Je moest binnen onmogelijk korte tijd 3259 formulieren inleveren (de verhuurder weet nu echt álles van me. Van mijn HEMA-salaris van toen ik 16 was tot alle adressen waar ik ooit heb gewoond. Ik vraag me af of dit legaal is, maar hè, je bent semi-jong en je bent wanhopig). Vervolgens was ik weer bang dat we tóch niet aan de inkomenseis voldeden (je moest samen 4,5 keer de huurprijs per maand verdienen, wat op zich al belachelijk veel is, maar het tweede salaris telde maar voor de helft of zo, en Tim is freelancer dus dat is ingewikkeld, etc etc).

En nu het contract is getekend zit ik weer te stressen of alles wel goed gaat met de verhuizing en sleuteloverdracht en alles, of het niet te krap gepland is, en of we het huidige huis wel ‘schoon’ genoeg kunnen opleveren (misschien hadden we in de afgelopen 4 jaar de oven iets vaker tussendoor moeten boenen…) en of we straks niet toch een nachtje tussen al ons meubilair op straat moeten slapen. (Tim heeft deze angsten overigens niet, dus het zal wel aan mij liggen – waarschijnlijk net zoals dat ik ook de enige van ons tweeën ben die ‘s nachts altijd die geest uit Dead Silence ‘s in de spiegel ziet)

Hoe ik deze angstige gedachten bezweer? Opruimen. Wat eigenlijk ook een beetje nutteloos is. Want als ik 3 van mijn 8 nagellakjes weg doe, scheelt dat niet echt veel hè? En hartstikke leuk dat ik mijn loodzware juicer nu alvast naar een vriendin ga brengen, maar eigenlijk zou het praktischer zijn om dat ná de verhuizing te doen, aangezien ze dan dichterbij woont. (Dat is dan gewoon het zoveelste ding dat de verhuizers in de verhuiswagen stoppen. Het slaat nergens op als ik helemaal daarvoor zelf met dat ding ga sjouwen. Maar ik heb gewoon het gevoel nodig dat ik alvast iets dóe, snap je?)

Het liefst zou zelfs ik alle spullen alvast in verhuisdozen stoppen, maar eerlijk waar: zoveel hebben we toch niet. Ik kan weinig dingen bedenken die we zeker weten niet nodig gaan hebben de komende weken. (Goed, de kans dat ik koekjes ga bakken is niet héél groot met alle drukte, maar stress baking is een ding.)

Bovendien: in ons huidige huis is zo weinig opbergruimte dat we alle verhuisdozen in de woonkamer moeten opstapelen. En ik wil nog even een paar weken genieten van hoe leuk het hier is.

7 Comments

Filed under leven

Tagged as

by | January 6, 2021 · 18:39

voornemens, doelen, projecten etc

Ik ben een ware zelfverbeteringsjunkie en daarom is januari mijn lievelingsmaand: we mogen weer manieren bedenken om ons leven een upgrade te geven! Tsja, sommige mensen houden ervan om op zondagmiddag naar voetballende mensen te kijken – ieder z’n eigenaardigheden.

Dit jaar vind ik het wel wat lastiger, want er is een soort lamlendigheid over me heen gekomen waardoor langer dan een uur vooruit kijken me extreem veel moeite kost. En dat is de schuld van… 1x raden. Ik kan gewoon echt geen beeld vormen van het komende jaar.

Maar goed, dat het de schuld van corona is, betekent niet dat ík niet diegene ben die eronder lijd. Daarom heb ik toch maar een lijstje met voornemens voor volgend jaar – of zijn het meer doelen? Projecten? Anyway, hier komen ze.

(Waarschuwing: ik bedacht van tevoren dat dit een vrij ‘fris’ en ‘verrassend’ lijstje zou worden maar concrete ideeën, maar eigenlijk staat hij vol met klassieke goede voornemens…)

Minder lamlendig zijn – Inkoppertje hè? Of, als we dit positief willen formulieren: handelen met energie. Dit is niet echt SMART, maar ik denk dat het neerkomt op steeds de energieke keuze aan maken. Niet ‘s avonds op de bank blijven hangen omdat ik te moe ben om naar bed te gaan, maar gáán. Niet nog een keer het nieuws lezen als ik mijn to do-lijst moet afwerken, maar … mijn to do-lijst afwerken. Eigenlijk zou je dit doel ook ‘niet meer uitstellen’ kunnen noemen, maar dat is zo uitgekauwd dat ik er zelf niet meer in geloof. Misschien werkt dit beter.

Een échte zonnebril kopen ipv eentje van de Kruidvat – Ik weet niet zo goed wat ‘een echte zonnebril’ is, maar ik denk eentje waarvan de glazen niet na één zomer afbrokkelen. Misschien koop ik er zelfs eentje op sterkte!

Mijn ogen opnieuw laten meten – Geen zin in, maar volgens mij wel nodig, want ik geloof dat mijn ogen de laatste 3 jaar achteruit zijn gegaan.

Meer tijd vrijmaken voor sociale activiteiten – Ik ben zo’n type dat veel tijd voor zichzelf nodig heeft. Ten eerste omdat ik gewoon graag alleen ben, maar ook omdat ik het altijd ‘heel druk’ heb omdat ik ‘nog heel veel moet doen’. Dat is leuk en aardig (en waar) maar ik heb laatst gelezen dat mensen tegenwoordig geen tijd meer voor elkaar maken en dat dat HEEL! ERG! SLECHT! is voor je mentale gezondheid. Dus in 2021 wil ik echt vaker afspreken met anderen (coronaproof ofc)

Bedenken wat ik wil doen met mijn Instagram – De afgelopen maanden was ik veel minder online, en dat gaat verrassend goed. Maar hierdoor heb ik wel het idee dat ik dingen ‘mis’ op Instagram. Vooral dingen waar bijvoorbeeld collega-schrijvers mee bezig zijn, zijn juist zo leuk om in real time van mee te genieten. Alleen vind ik het ook niet leuk om alles zo projectmatig te gaan bekijken, zo van: oh, nu even mijn Instagramkwartier! Dus ik moet even bedenken hoe ik hier een balans in kan vinden. Als je tips hebt, hoor ik het graag.

Bedenken wat ik met mijn blog wil – Na 10 jaar Vijfkoffiegraag twijfel ik over wat ik hiermee wil. Geen zorgen – ik ben niet van plan om er een ‘interactieve community’ van te maken of een ‘platform’ vol gesponsorde posts die JOU gaan HELPEN om ALLES uit JEZELF te HALEN, maar … laten we wel wezen, ik schrijf vrij weinig en maak zelden tijd vrij om te reageren op andere blogs, en dat vind ik jammer. Het is niet dat ik niet wíl schrijven, het kost alleen zoveel tijd, tijd die ten koste gaat van het schrijven van een boek. Dat ‘anders bloggen‘ wat ik wilde lukt namelijk voor geen meter, ik ben nog steeds 4 uur per blogpost bezig. De laatste weken heb ik veel geblogd, maar toen had ik minder tijd om aan mijn boek te werken. Dus ook nu ben ik wéér ontevreden, snap je? Het is ook nooit goed. In 2021 wil ik hier een oplossing voor bedenken. Ook hiervoor mag je tips droppen.

Game of Thrones proberen te lezen – Dat ik GoT leuk zou vinden was de grootste verrassing van 2020 (ik bedoel, ik hou niet van fantasy en ik hou ook niet van geweld) maar inmiddels ben ik groot fan. Zó groot dat ik niet kan wachten om me, zodra Tim en ik seizoen 7 en 8 er doorheen gejast hebben (over enkele weken vermoed ik), onder te dompelen in de boeken. Ik denk eigenlijk niet dat het echt iets voor mij is (ik bedoel, ik hou niet van fantasy en ik hou ook niet van geweld en ik hou ook niet van hele dikke boeken) maar ik ben enthousiast genoeg om het te proberen.

Vaker zeggen wat ik denk – Ik weet niet of jullie het weten, maar ik ben dus best wel … verlegen. Of nee, verlegen is niet het goede woord. Ik ben doosbang voor confrontatie. Hierdoor heb ik de neiging om mensen naar de mond te praten. Echt geen idee waar dit vandaan komt, maar ik wil er vanaf. Dit is ook al zo’n voornemen dat ik ie-der jaar heb, maar ik word bijna 30, dus misschien helpt deze schrikbarend volwassen leeftijd me om ook eens volwassen te worden.

Nieuwe (leuke) sportkleren kopen – Ik sport tegenwoordig 3x per week, maar mijn sportgarderobe bestaat uitsluitend uit kleding die te groot was voor mijn moeder en dingen die ik even snel bij de Zeeman haalde toen ik erachter kwam dat verder alles in de was zat. Is niks mis mee, maar ik heb nog stééds te weinig sportkleding en ik ben altijd ook wel jaloers op mensen die er wel uitzien alsof ze iets om hun uiterlijk geven. Dus ik wil in één keer een hoop nieuwe (of tweedehands) sportkleren kopen. Ben ik daar ook weer vanaf.

Leuke nieuwe tweedehands kleding kopen die ook lekker zit – Mijn kledingkast is echt toe aan een update, ik vind alles zo saaaai. Maar dan wil ik vooral tweedehands kleding kopen want klimaatcrisis. Extra uitdaging: het moet lekker opvallend dramatisch zijn, maar óók prettig zitten. Een combinatie die zelden voorkomt. Moet ik na 19 januari ff wat tijd voor vrijmaken.

Meer stilstaan bij wat er wel goed gaat – Ik las laatst ‘Denk eens aan alles wat je wilde, wat je nu hebt’. Nou, ik heb een boek uitgegeven en ik ben bezig aan een tweede boek. Ik heb een baan waarbij ik schrijf. Ik heb een heerlijk huis in een awesome buurt en een geweldige relatie. Ik heb vrienden, een rijbewijs, een sportritme, kleren. Bijna Echt is genomineerd voor de Jonge Jury Debuutprijs. Ik kan best goed koken (vind ik zelf) en ben niet meer zo verslaafd aan mijn telefoon als eerst. Ik heb een melkopschuimer, een koptelefoon, een e-reader en vegan dr martens. Hoe vet is dat allemaal? Begrijp me niet verkeerd – het is niet zo dat ik nu ontevreden ben, ik ben eigenlijk best wel tevreden, maar als ik kijk naar dit lijstje denk ik: ik zou continu hysterisch blij over straat moeten rennen, gillend hoe gelukkig ik ben. Ga ik niet doen want coronacrisis, maar toch.

Een tweede boek schrijven – Ik was bijna geneigd om dit er niet bij te zetten, want ik heb het contract getekend en al een schrijfplan gemaakt, dus vanzelfsprekend dat ik een boek ga schrijven, toch? Maar dat is nou juist wat ik hierboven zeg: dan ga ik voorbij bij hou bijzonder en hoe leuk dit doel is. Terwijl het echt het belangrijkste ding van mijn jaar is (echt een stuk belangrijker dan dat ik meer sportkleren heb). Het komende jaar ga ik heel wat uren besteden aan mijn boek. Zin in.

Meer Franse liedjes vertalen – hoewel in een half jaar in Parijs heb gewoond (alweer 8 jaar geleden maar oké) (kijk toen blogde ik ook!) is het grootste deel van mijn vocabulaire nog altijd afkomstig uit de musical Notre-Dame de Paris. Daar zitten veel verschillende woorden in, maar toch: ik wil er graag meer kennen. Dus ik geloof dat de effectiefste manier is om nog maar gewoon een musical aan te zetten. Ik bedoel, het is niet alsof ik ook maar één begrip uit mijn studie heb onthouden – maar wel het woord voor ‘bochelaar’, ‘zondaar’ en ‘noodlot’ ken, en maar liefst 3 verschillende woorden voor ‘galg’…

14 Comments

Filed under voornemens

by | December 30, 2020 · 21:14

2020 in een zeer incompleet eindejaarsoverzicht

Je gaat het toch niet de hele tijd over corona hebben? Nee, dit is niet voor niets een INCLOMPLEET jaaroverzicht. Ik laat corona, het thuiszitten en alle stress die erbij kwam kijken er grotendeels uit. En alle andere nare dingen gewoon ook! Ha ha!
Dan ga je het zeker de hele tijd over je boek hebben? Nee hoor, daar heb ik speciaal een aparte blogpost over geschreven, zodat ik nu genoeg hersenruimte heb om over andere dingen te praten

Hoe zou je dit jaar omschrijven? Als Het Jaar Dat Ik Achter De Keukentafel Zat Voor Werk, Schrijfwerk én Plezier, Behalve Als Ik Sliep, Dan Lag Ik In Bed
Heb je echt niks gedaan? Ik ben met Tim in Nederland op vakantie geweest naar de Weerribben, waar we boeken hebben gelezen, gekanod, vrienden zijn geworden met de kippen en vooral geen otters hebben gespot. En ik ben met m’n vriendinnen naar Maastricht geweest, dat vond ik ook heel leuk. En ik heb van de zomer heus wel veel natuurwijn gedronken in cafés enzo. En in het park. En ik heb gefietst. En gewandeld in De Natuur. En ja.

Favoriete film: ik vond Capote echt een heeeele vette film. Hij ging over hoe Truman Capote (vandaar de titel) het boek In cold blood schreef.
Favoriete serie: ik ben dus echt OBSESSED met Game of Thones (ja I know ik ben een late adopter), ik denk er echt de hele dag aan en heb moeite om niet de hele dag dingen te googelen zoals ‘wie is the drowned god nou precies’ en ‘waarom zijn de iron-born zo kut’ en ‘wat moeten de white walkers eigenlijk eten als ze de gehele mensheid tot white walker hebben gemaakt’ en ‘waarom doet khaleesi nou de hele tijd zo onaardig tegen jorah en vooral: waarom pikt hij dat’, maar dat mag ik allemaal niet googelen, want dan loop ik tegen spoilers aan
Ik snap het niet, je zegt toch altijd dat je niet van fantasy houdt? Nee eigenlijk niet, maar GoT is niet echt fantasy het is meer historisch met af en toe een draak
Waar ben je nu bij GoT dan? Seizoen 6 alweer!
Lievelingspersonages: Margeary! En the onion knight. En die gast die de hele tijd in derde persoon over zichzelf en Arya praat, als in ‘a man must bla bla’ en ‘a girl must bla bla’. En Sam natuurlijk! En Tyrion. En Varys.
Wie is je minst favo personage? Khaleesi. Zij is echt de verpersoonlijking van waarom ik tegen de monarchie ben. Krijg je allemaal idioten die denken dat ze overal recht op hebben omdat ze toevallig een rijke vader hadden. Ik vind het ook heel irritant dat haar alles lukt en als ze 1 seconde in het nauw komt ze alweer magisch wordt gered. En verder haat ik Stannis nog meer dan Joffry en Ramsay Bolton bij elkaar >:(

Ik zocht een gifje van Margeary maar toen ik haar zocht kreeg ik in plaats van Margeary dit gifje + allemaal spoilergifjes over seizoen 8 dus ik laat het hierbij
Oké love Cersei trouwens ook, zij is ook een priviledged bitch maar zij doet tenminste niet alsof ze het beste met iedereen voor heeft

Heb je nog andere leuke series gekeken? Dark vond ik echt awesome, een Duitse serie over tijdreizen. Vooral de eerste twee seizoenen waren loeispannend, daarna werd het een beetje voorspelbaar (dan was er net een dramatische scène in de jaren ’50 bezig en dan rende er weer iemand in jaren ’80-kleding naar binnen die “Der anfang ist die ende und der ende ist der anfang” zei).

Ik dit jaar iedere dag tijdens het lezen van het nieuws

Voor wie was je eigenlijk bij RuPaul’s Drag Race? Bij seizoen 12 was ik groot Jan-stan! En bij Drag Race Holland was ik voor Patty Pam-Pam, want ik heb haar veel op zien treden en ze is ZO ZO ZO goed! Ik was echt verdrietig dat dat er niet helemaal uit kwam. Maar Envy Peru is ook geweldig.

Aantal boeken gelezen: 50
Wat een mooi rond aantal. Ik heb héél veel moeite gedaan om mijn Goodreads-challenge te halen
Meest gelezen schrijver van het jaar? Laura Vanderkam (van haar las ik 5 boeken, waarvan 4 opnieuw)
Wat voor boeken las je vooral? Vooral fictie, maar ik las ook echt iets van 22 non-fictieboeken (waarvan een kwart van Laura Vanderkam, haha). Maar ik las echt van alles wat. Van de geschiedenis van Amerika tot boeken over dat je minder moet werken.
Boek dat ik dit jaar meerdere keren las: Digital Minimalism van Cal Newport
Favoriete boek dat ik dit jaar gelezen heb: Girl, Woman, Other van Bernadette Evaristo. Het is zo’n rijk en genuanceerd boek. Ik vond Anna K. van Jenny Lee vond ik ook echt geweldig. Zo hysterisch. En ik was erg onder de indruk van de autobiografie van Michelle Obama (die van Barack moet ik nog lezen). Verder las ik ook veel YA: Zomerburen van Rianne Robben was heel mooi en herkenbaar, Het zusje van van Carlie van Tongeren was hartverscheurend, ik las eindelijk de Truth or Dance-triologie van Chinouk Thijssen uit (met buikpijn op de bank mensen) en De Academie van Astrid Boonstoppel was ook al zo spannend. Oh en Anna K. is ook YA!
En wat was dan het beste non-fictieboek? Het boek van Michelle Obama was non-fictie, en Digital Minimalism en Deep Work van Cal Newport maakte ook veel indruk op me (ik schreef er niet voor niets een blog over)

Bizar ingrijpende gebeurtenis die ook nog is gebeurd, maar die je door het publiceren van het boek en dat coronagedoe bijna zou vergeten: ik heb mijn rijbewijs gehaald!
Waarom was dit voor jou nóg bijzonderder dan voor menig ander? Ik heb 162 rijlessen gehad
Maak je er wel goed gebruik van: nou ja, door corona iets minder dan ik zou willen, maar alsnog best goed
Ben je er al aan toe om ons te vertellen hoeveel dat hele grapje je heeft gekost? Nee…

Nieuw ontdekt talent: dat ik echt één er goed ben om EXACT 15 gram pindakaas op mijn lepel te doen, geen 14 of 16 nee echt precies 15
Zo jij hebt echt een enerverend leven Dank je!

Lievelingsalbum: Artpop van Lady Gaga
Je bedoelt Chromatica? Artpop kwam echt 5 jaar geleden uit. Ik zei toch dat ik een late adopter was…
Hoe gênant was je Spotify wrapped? Heel gênant
Op welke nummers ging je dit jaar het best? Voor zover ik me herinner: G.U.Y. van Lady Gaga, Titanium van Sia en David Guetta (ja lach me maar uit) No Tears Left To Cry van Ariana Grande (maar ik ga ieder jaar heel hard op dat nummer), Cold War van Janelle Monáe, A ma Place van Axel Bauer en Zazie (eigenlijk alles van Zazie), Heart To Break van Kim Petras, La Grenade van Clara Luciani, I Have Nothing van Whitney Houston (er staan zelfs verschillende versies van in mijn top 100…), ooh en natuurlijk het hele Folklore-album van Taylor Swift (alle nummers)! Wel interessant – ik heb dit jaar bijna alleen maar naar vrouwen geluisterd. (Serieus, de enige mannen die in mijn top 100 staan die níet in samenwerking met een vrouw zijn, zijn Daniel Balavoine en Patrick Bruel)

Welke van je doelen heb je behaald? Ik heb een boek uitgebracht! En een contract voor mijn tweede boek getekend. Dat zijn allebei dingen die ik in 2020 wilden bereiken.
Heb je ook doelen niet gehaald? Ik wilde het hardlopen weer oppakken en eind dit jaar wel 25 kilometer kunnen rennen, zodat ik in de lente van 2021 de marathon van Rotterdam zou kunnen lopen………

Was dat ook niet een ambitieus doel voor iemand die al 5 jaar nauwelijks kan hardlopen omdat ze dan last van haar knieën krijgt? Ja het sloeg echt nergens op
Hoeveel ren je nu? Ik wil er niet over praten
Heb je je andere sportdoelen wel bereikt? Nee, totaal niet. Ik dacht echt dat ik in 1 jaar een soort hulk zou worden. Het enige wat me gelukt is, is váák sporten. Dat is wel goed afgegaan.

Heb je nog quarantainehobby’s opgedaan? Uh, overwerken
Nee even serieus? Niet echt. Ik heb in het begin veel Frans geoefend, maar dat was het. Ik ben dus meer gaan sporten, omdat ik daar meer tijd voor had. Ik heb wat vaker Rollercoaster Tycoon gespeeld. Maar verder heb ik toch niet echt het idee dat ik omkom in de hoeveelheid tijd eigenlijk.

Heb je nog verdere dingen te melden? Ja ik had vandaag toen mijn laptop niet in de buurt was nog een paar vet goede ideeën, maar ik ben ze vergeten.
Heb je zin in 2021? Ja en nee. Nee, omdat ik het gevoel heb dat het ‘normale’ leven nog zo ver weg is. ‘Ja’ omdat ik heel veel zin heb om mijn tweede boek uit te brengen. (Dat, én om de rest van Game of Thrones uit te kijken en dan ook alle boeken te gaan lezen als een echte crazy fangirl. Ik bedoel, het duurt toch nog wel even voordat we weer de deur uit mogen…)

10 Comments

Filed under leven

Tagged as

by | December 23, 2020 · 16:20

het jaar waarin mijn boek uitkwam

2020 zal de geschiedenisboeken ingaan als het jaar waarin we niet meer rustig naar films konden kijken zonder te schrikken omdat de personages geen 1,5 meter afstand houden, maar dat is natuurlijk niet het enige dat er dit jaar gebeurd is. 2020 was ook het jaar waarin mijn grote droom uitkwam. De droom die ik al mijn hele leven heb – of in ieder geval, al sinds m’n 6e, dus laten we zeggen, 80% van m’n leven. Mijn boek werd gepubliceerd.

Weet je wat nou zo grappig is? Ik heb ergens altijd de angst gehad dat zodra ik een boek zou uitgeven, de wereld zou vergaan. Dat er zeg maar net een dag van tevoren een atoombom zou worden gedropt boven Amsterdam. Of dat we niet per se metéén doodgingen, maar dat er wel een Derde Wereldoorlog begon en niemand meer tijd had om te lezen omdat we allemaal naar het front moesten. Of dat er zo’n erge economische crisis uitbrak dat alle uitgeverijen op dag één failliet gingen.

Het is dus ironisch dat mijn boek uitkwam tijdens een crisis. Het ging niet letterlijk zoals in mijn angstdromen, maar het is alsnog een enorme ramp met verschrikkelijke gevolgen voor een groot aantal zieken, geliefden van zieken en voor mensen die in de zorg werken (om over de maatschappelijke gevolgen nog maar te zwijgen). Dat onderschat ik echt niet.

Maar voor mij en mijn boek viel de impact mee. Het was wel jammer dat er geen feestelijke boeklancering of signeerpartijen waren, maar aan de andere kant: Bijna Echt kwam uit in juni, dus ik zag het aankomen. Het is niet alsof het op het laatste moment allemaal niet doorging. En mijn boek kon er gewoon komen, mensen konden het gewoon lezen! En via de wonderen van het world wide web had ik alsnog veel contact met lezers – ik heb zoveel leuke berichten gekregen, zoveel leuke gesprekken gevoerd. Niks te klagen hier. (Alleen te wensen voor boek 2, maar da’s alleen maar goed, anders word ik ook zo blasé)

Het jaar is bijna voorbij; juni zit nog net in de eerste helft van 2020, dus we zijn al meer dan een half jaar verder. Best wel gek, want ik heb de hele tijd het idee dat het pas ‘net’ uit is. Sindsdien zijn er allemaal leuke dingen gebeurd, zoals:

  • Allemaal mensen hebben mijn boek gelezen, en recensies geschreven op Hebban, Goodsreads, Instagram of op blogs. Zo bizar, ik bedoel, ik weet wel dat ik iets geschreven had, maar dat er dan ook nog mensen het lézen?!?
  • Ik had online superleuke gesprekken met lezers en andere auteurs (of lezers die andere auteurs zijn), ik heb ondanks dat ik het afgelopen half jaar de deur nauwelijks ben uit geweest echt het idee dat ik veel nieuwe mensen heb leren kennen
  • Ik werd geïnterviewd door Hebban en Leeshoekje (en al voor het boek uitkwam door Literair Vragenvuur)
  • Er werd een heuse Leesclub op Hebban rondom Bijna Echt georganiseerd
  • Ik had een superleuk gesprek met mede-YA-auteur Pamela Sharon op Instagram Live
  • Ik ben uitgenodigd om mee te doen aan het online panelgesprek voor Dear Book Nerd Book Club op 19 februari 2021, samen met Rimie Orie, Miriam Bruijstens en Marieke Nijkamp
  • En als klap op de milieuvriendelijke vuurpijl is Bijna Echt genomineerd voor de Jonge Jury Debuutprijs!!!! Dat vind ik zo’n on-tie-ge-lijk grote eer. Vooral omdat de selectie zo klein is: de andere genomineerden zijn Zomerburen van mijn Blossom Books-collega Rianne Robben (een must-read over biseksualiteit en Drente) en Zwarte vijvers van Amina Laffet  (een maatschappijkritisch boek dat ik nog niet kende maar sowieso nog ga lezen). In juni 2021 ontdekken we wie er gaat winnen – vanaf 4 januari kan er gestemd worden!
  • Oké, er was nog één andere klapt op de (totaal ongevaarlijke) vuurpijl … ik heb deze maand mijn contract getekend voor een tweede boek! Het wordt weer een YA bij Blossom Books. Geen vervolg op Bijna Echt, maar een heel nieuw verhaal met een heel andere hoofdpersoon. (Maar wel weer contemporary, het wordt niet ineens fantasy of zo) Dit boek komt als het goed is uit in november 2021.

Met andere woorden: ondanks alles was het voor Bijna Echt een goed jaar. Ik heb ontzettend veel zin in 2021, een jaar waarin ik én een boek heb én er eentje aan het schrijven ben! Hopelijk gaat alles met die vaccinaties toch sneller dan we denken en is er komend jaar wat minder ellende om ons heen, en kan ik ‘s avonds af en toe ontspannen met een film zonder in de stress te zitten over dat de personages te dichtbij elkaar komen. Dan zou alles echt helemaal perfect zijn.

11 Comments

Filed under lisa schrijft een boek

Tagged as