Author Archives: Lisa

films die ik nou nog steeds niet gezien heb

Films kijken is ontspanning, films kiezen is topsport. Als je dan toch op de bank zit, moet je er immers wel voor zorgen dat je iets ziet dat je hersens voedt of ervoor zorgt dat je weer een beetje mee kunt praten, zonder jezelf ál te veel te martelen (ik ga dus echt nooit meer een poging wagen om A Clockwork Orange te kijken, comment maar dat ik het wel moet zien ik doe het lekker toch niet).

Hoewel mijn to see-lijstje inmiddels ellendelang is, weet ik nooit welke film ik moet kijken. Dat heeft drie redenen, 1) is dat het geen fysiek lijstje is en ik dus altijd vergeet wat ik wil zien, 2) is dat ik vaak geen zin heb ik ‘nieuwe’ films (daarentegen heb ik altijd zin om Legends of the fall te kijken. Ik weet niet waarom, want ik vind het niet eens zo’n goede film maar ja het is nu eenmaal zo) en 3), dat verschilt per film. Hieronder enkele (zeer goede) voorbeelden:

Waarom ik deze film wil zien: Omdat ik stiekem al moet huilen van de trailer. En omdat ik het boek zo mooi vind. Dat was eerst de reden waarom ik hem juist níet wilde kijken – ik kon het niet aan dat die Patrick zo knap en stereotype gay was (in mijn hoofd was hij lelijk en neutraal) en Sam zag er gewoon zo uit, hoor. Dan kon de film ook niet veel soeps zijn, dacht ik, maar inmiddels heb ik de trailer zo vaak gezien dat ik wel vrede heb met PatSam en alleen maar heel nieuwsgierig ben naar de rest.
Waarom ik deze film nog niet gezien heb: Omdat hij in Parijs pas op 25 december uitkomt. En nu ben ik eventjes in Nederland, maar hier is hij inmiddels al niet meer in de bioscoop. Volgens mij probeert het Universum me iets duidelijk te maken.

The Ring

Waarom ik deze film wil zien: Omdat iedereen ‘m zo eng vindt.
Waarom ik deze film nog niet gezien heb: Omdat iedereen ‘m zo eng vindt.

Tangled

Waarom ik deze film wil zien: Zodat ik mee kan praten over het (afwezige) feminisme in deze film. En omdat ik van Disneyprinsessenfilms hou.
Waarom ik deze film nog niet gezien heb: Omdat het geen échte Disneyprinsessenfilm is (Ik ben af en toe wat conservatief). En omdat The princess and the frog ook een beetje tegenviel en ik nog steeds niet over die teleurstelling heen ben.

Magnolia

Waarom ik deze film wil zien: Zoals jullie weten, draag ik Tom Cruise een warm hart toe. Maar om nou meteen naar Mission Impossible te gaan kijken, vind ik ook weer niet nodig. Magnolia wordt door veel mensen ‘zijn enige goede film’ genoemd (grove leugen, kijk naar Interview with the vampire), dus ik ben zeer benieuwd.
Waarom ik deze film nog niet gezien heb: Hij duurt drie uur.

25 Comments

Filed under film en teevee, tijdmanagement

i’m a wild and an untamed thing

Sommige mensen beweren dat The Rocky Horror Picture Show alleen maar leuk is tijdens participation nights, wanneer er acteurs voor het witte doek meespelen en de film becommentariëren en het publiek met dingen mag gooien. Dat vind ik altijd een beetje beledigend: ik vind het namelijk écht een leuke film!

Voor wie geen idee heeft waar ik het over heb: RHPS is een film uit 1975 en gaat over een jong, braaf stel dat autopech krijgt in een bos. Ze kloppen aan bij een soort Frankensteinkasteel dat geregeerd wordt door een travestiet van de planeet Transylvania. Deze travestiet, tevens wetenschapper, heeft zijn eigen Frankensteinmonster gemaakt. Deze ziet er zo uit:

Eh ja. De film is een parodie op slechte horror- en sciencefictionfilms, vandaar. In de eerste instantie was het geen succes, maar later is het uitgegroeid tot cultfenomeen waarbij bezoekers gillen en water over elkaar heen gooien. Hoe dit zou geëvolueerd is, weet ik niet: ik heb wel eens gelezen dat het kwam omdat de film zo saai was dat het wel moest, maar dat kan ik me dus niet voorstellen. Hij heeft zulke leuke liedjes! Goede kostuums! Grappige grapjes!

Desondanks vond ik het broodnodig om de show eens ‘in het echt’ te zien: en aangezien deze film al jaren (decennia?) twee keer per week in Parijs wordt uitgevoerd, werd het vorige zaterdag eens tijd. Ik had geen idee wat ik moest verwachten: ‘participeren’ klinkt allemaal redelijk vaag, hè? Dingen roepen, met water en rijst gooien, oké?
Het bleek redelijk simpel: bij de twee bruiloften in de film vloog de rijst de lucht in, tijdens de regenscène werden we natter dan bij menig regenbui op straat. Verder riepen we melodieus “ass-hole” wanneer Brad zichzelf voorstelde, en vernietigend “SLUT!!!!” als Janets naam klonk. Soms dansten we. Het meeste werk werd echter gedaan door de acteurs zelf, die zoveel commentaar gaven dat er van de film weinig te horen was. De grapjes die ze maakten snapte ik eigenlijk zelden, omdat het in razendsnel Frans was, maar volgens mij ging het heel vaak over fallussen. De film had nog meer niveau. Echt!

En toch vond ik het leuk. Omdat het ‘mijn’ Rocky Horror was en ik alleen maar breed kon lachen toen ik mensen verkleed als mijn favoriete personages zag. En deze vrijdag ga ik weer, omdat Babet hier is en ik het haar niet kan onthouden (zelfs al spreekt ze geen woord Frans, ZOVEEL houden wij nou van RHPS). Ik moet wel nog even de Time Warp oefenen – dat ging vorige keer nog niet al te vloeiend…

10 Comments

Filed under film en teevee, op stap

maar die táál

Inmiddels zit ik alweer dik drie maanden in Parijs, dus ik dacht, misschien moet ik maar weer eens vertellen hoe het met me gaat. Dus bij dezen: goed hoor.

Ik ben alleen een beetje moe. Niet letterlijk moe, maar Frans-moe. Franse taal-moe, vooral. Ik ben echt dringend toe aan een pauze want ik kan die langue niet meer áánhoren. Misschien komt het door het onverdiend lage cijfer dat ik kreeg (mijn eerst onvoldoende hier, huilie huilie), misschien komt het doordat serveersters in het Engels terugpraten zodra ik één lullig lelijk uitgesproken woordje van hun kant niet direct begrijp, misschien komt het doordat ik al maandenlang met een beperkt vocabulaire door het leven ga: mag ik even iets anders? Gelukkig heb ik de afgelopen week Nederlands gezelschap gehad van Nora en komt Babet maandag alweer (en die blijft tot de dag dat ik voor kerst naar huis ga), dus ik heb Nederlands antigif. Alleen nog een paar colleges uitzitten.

(En daarna kom ik overigens fris & fruitig en met envie de parler français weer terug, hoor. Ik vond Frans praten tot vorige week nog steeds leuk en spannend. Alleen nu even niet.)

Vorige week realiseerde ik me trouwens dat ik al drie maanden Parijs niet uit ben geweest. Drie! Maanden! Zolang heb ik nog nooit in één stad doorgebracht! Waar diverse uitwisselingsvrienden al een bezoekje (of meer dan één…) aan hun thuisland hebben gebracht, waar mijn Turkse vriendin praktisch ieder weekend een nieuwe Europese stad ontdekt, ben ik niet veel verder gekomen dan Bois de Vincennes. Op de fiets. Of misschien La Défense. En dat terwijl ik toch zoveel, maar niet genoeg, gezien heb. Maar goed, het is dan ook Parijs – waarom zou je die stad verlaten als het eigenlijk niet hoeft?

25 Comments

Filed under leven, studie in buitenland

blog faux pas in de breedste zin van de uitdrukking

Hoi jongens. Bloggers, vooral. Anderen mogen ook verder lezen hoor, al lijkt dat me wat nutteloos. Hoi ja. We moeten het ergens over over hebben. Ik wilde eigenlijk doen alsof ik erboven stond maar ik kan me niet langen inhouden: waar komt jullie layout vandaan? Standaardlayout? Gekocht, gemaakt, gekregen?

Zoals jullie zien zit mijn blog het standaardste pakje dat wordpress ook maar te bieden heeft. Dat is geen statement met een diepere betekenis, niets over inhoud boven uiterlijk; ik vind hem gewoon mooi. Maar ja, met mij vele anderen, en om toch nog een beetje een soort van te doen alsof ik enigszins professioneel ben, word het misschien tijd om me deze layout achter me te laten en iets lelijks en origineels te gaan gebruiken.

En dan begin ik met: hoe doen jullie dat nou?
(Hiermee impliceer ik overigens niet dat jullie allemaal een lelijke layout hebben. Stel je voor. Ik zoek gewoon inspiratie uit alle hoeken, oké?)

30 Comments

Filed under metablog

hoe het verder ging met mijn fiets

Goed. Ik was dus een ventiel kwijt. De Decatlon kon mijn ventiel niet vervangen, dus stuurde mijn vader me een nieuw exemplaar per post. Afgesloten hoofdstuk, zou je denken, maar nee hoor: dit ventiel, dat op het oog dezelfde maat had als mijn andere ventiel, was nét iets te klein. Ik kon mijn band volpompen wat ik wilde, maar zodra ik ermee stopte, liep-ie net zo snel weer leeg.

Gelukkig vond mijn vader op internet een andere fietsenwinkel, Au Point Vélo Hollandais genaamd. Veelbelovende titel, toch? Tegenover Jardin du Luxembourg, dus lekker centraal. Gisteravond ben ik er direct na het eten heen gegaan, kon ik meteen tickets voor The Rocky Horror Picture Show voor de volgende dag kopen.

(Voor wie denkt: RHPS, die film is toch al veertig jaar uit? (Of: RHPS, wtf is dat?); in Parijs is een bioscoop waar deze film al jarenlang twee per week wordt afgespeeld, terwijl het vóór het scherm tegelijkertijd gespeeld wordt. Het publiek is vaak ook verkleed en roept er dingen doorheen. Ja, dat lijkt me leuk.)

Maar goed, ik dus naar de fietsenwinkel. Daar zag ik Echte Hollandse Fietsen (nou ja, eigenlijk zag ik het niet zo maar dat beeld ik me maar in). Ik had mijn andere, goede ventiel meegenomen, zodat we er zeker van konden zijn dat ik niet met de verkeerde maat naar huis zoud gaan. In deze winkel hadden ze godzijdank wel ventielen, maar nadat de fietsenmaker er diverse nauwkeurig had opgemeten kwam hij tot de conclusie dat hij geen ventiel met dezelfde grootte had.

Toen ben ik maar op kaartjesjacht voor RHPS gegaan. Veel liever had ik online gereserveerd, maar kaartjes werden alleen aan de deur verkocht en ik had geen zin om op de avond zelf daar met mijn glittermake-up in de regen te wachten voor niets.
De jongen achter de kassa keek heel moeilijk toen ik vertelde dat ik vier kaartjes wilde. Hij rommelde wat met zijn computer. “Nee, ik heb er nog maar eentje,” zei hij.

Toen ben ik maar naar het Louvre gegaan. Vorige hadden twee vriendinnen van mij daar een Echte Mummie gezien en ja, het is niet alsof ik nog nooit eerder een mummie heb gezien, maar nu voelde ik een sterke behoefte om ernaar te gaan kijken. Dit was echter niet mogelijk zonder eerst 860956 stappen richting de Egyptische afdeling te zetten. Eenmaal daar werd ik nog tegengehouden door honderden Egyptische beeldjes, muurschilderingen, meubels, sieraden, spelletjes, sarcofagen en andere interessante weet-ik-veel-wat, het Louvre ging al bijna sluiten en dan kwam er wéér een nieuwe zaal met al die verdomd goed geconserveerde voorwerpen.
Maar uiteindelijk vond ik hem, hoor.
Was het toch niet helemaal een verloren avond.

17 Comments

Filed under de ongemakken des levens