Category Archives: dit past echt nergens in

by | November 12, 2012 · 21:27

Analyseer Mijn Dromen En Win Niets

In de categorie ‘blij dat ik mij ben’: ik onthou al mijn dromen. Vooruit, allemaal is misschien wat overdreven, maar bij het ontwaken kan ik er meestal wel meerdere navertellen. Naarmate de uren verstrijken, vervliegen ze gedeeltelijk of helemaal, zelfs al heb ik er tijdens het ontbijt vrij intensief over nagedacht.
En of ik met zoveel nachtelijke hersenactiviteit ook terugkerende dromen heb? Jazeker, heel vaak zelfs! Nooit het klassieke rennen maar niet vooruit komen, uitvallende tanden of naakt rondlopen (oké, ik droom wel eens dat ik ben vergeten een rok aan te trekken, maar dan heb ik wel altijd gewoon een maillot uit. Wat zou dat betekenen?), en oké, dromen dat je zwanger bent of in de trein zit is ook weinig zeldzaam, maar de meeste van mijn terugkerende dromen zijn iets moeilijker te ontrafelen. Misschien hebben jullie een idee?

Terugkerende droom 1: een schrikmoment in de Efteling
Vroeger droomde ik altijd dat ik naar de Efteling ging en daar verdwaald raakte in het huis van Hans en Grietje, tegenwoordig droom ik altijd dat ik in het Sprookjesbos sta te kijken naar zo’n verhaal als Het meisje met de zwavelstokjes of De Chinese nachtegaal, en dat ik wéét dat het verhaal eindigt met een ontzettend eng horrorfilmachtig schrikmoment, maar ik blijf toch kijken. En dan schrik ik me altijd te pletter.

Terugkerende droom 2: vooraan staan bij concerten (meestal bij Placebo)
Inmiddels luister ik helemaal niet meer zo vaak naar deze band, maar ik droom regelmatig dat ik naar concerten van ze ga. Soms sta ik al uren van tevoren te queuen om vooraan te kunnen staan, soms kom ik veel te laat binnen; het lukt me echter altijd om een perfect plekje te bemachtigen. Waarom is dat in het echt niet zo?

Terugkerende droom 3: kijken naar een kamer
Ik maak kans op een woning in een groot studentencomplex, maar voordat ik heb gehoord of ik de kamer ook echt krijg ga ik even checken of die kamers me wel aanstaan. Ik denk dat deze droom het makkelijkst te analyseren is: de pijnlijke zoektocht naar een woonruimte in Amsterdam laat me nooit meer los. Maar toch, waarom droom ik alleen maar woningen in grote studentencomplexen ver buiten het centrum, en nooit dat ik moet hospiteren voor een klein zolderkamertje in de Jordaan?

20 Comments

Filed under dit past echt nergens in

Tagged as , ,

by | November 5, 2012 · 22:50

groenteverkiezingen

Vanavond heb ik uren naar mijn beeldscherm gestaard, wachtend op bloginspiratie. Of beter gezegd: op de juiste bloginspiratie. Ik heb zat blogs over Boy George, Interview with the vampire of Zwarte Piet in mijn hoofd zitten, maar met de eerste twee heb ik jullie al genoeg lastig gevallen en met de laatste wil ik nog even wachten. Gelukkig is daar Dionne, die mij best wel een blogonderwerp wilde toespelen, als ik maar beloofde dat ik er dan ook écht over ging schrijven. Even twijfelde ik, uit angst voor onderwerpen als ‘de top vijf rotste eigenschappen van je top vier beste vrienden’, maar gelukkig kwam ze met twee top drie’s die mijn sociale leven niet zullen verwoesten: mijn favoriete en minst favoriete groenten. Bij dezen!

Top drie favoriete groenten
3. Tomaten aka ‘levenselixer’. Als ik zo’n ding in mijn mond stop, voel ik de vitamines door mijn lichaam strómen. Daarnaast zien ze er altijd leuk uit in salades.
2. Spinazie. Omdat de smaak en om de vitamines, maar de beste eigenschap van spinazie is toch wel de multifunctionaliteit waar geen andere slasoort tegenop kan. Hoewel ik groenvoer vreet als een malle, moet ik het laatste restje vaak weggooien omdat de zak te lang open is. Behalve bij spinazie, want als de kwaliteit daarvan tegen z’n einde loopt, gooi ik de rest gewoon in een pan. En dat krimpt dan zo dat je nooit teveel spinazie kunt hebben. Handig!
1. Paprika. Paprika is echt mijn allerfavorietste groente ooit. Niets is zo lekker knapperig en sapperig en heeft zo’n fijne textuur en of snijdt zo lekker als een paprika. That’s all.

Top drie minst favoriete groenten
3. Aubergine. Soms denk ik ineens: ah, ik ga pasta met aubergine maken, dat is weer eens wat anders! Die dikke paarse aubergine ziet er ook zo gezellig uit, dat kan gewoon niet misgaan. Hoop ik dan. Maar vervolgens smaakt het helemaal nergens naar.
2. Spruitjes. Ja sorry dat deze clichéviezegroente in het lijstje moet, maar ik heb het laatst nog gegeten en geloof me, dit cliché is zo terecht.
1. Bleekselderij. Ik kom het zelden tegen, maar soms stopt iemand het in een onschuldige salade en dan is het altijd huilen met de pet op, want dat ‘frisse’ smaakje bederft alles. Overigens koop ik hier in Parijs altijd een groentepakket voor om een stoofpot mee te maken (niet dat ik ooit echt een stoofpot maak), daar zit superveel in: wortel, bosui, gewone ui, knolraap, hartstikke fijne dingen en je kunt er minstens drie dagen van eten. Het was al me opgevallen dat er ook altijd één zielig groen stronkje bijzit. Ik vermoedde eerst dat het gewoon een mislukte bosui was en ik gooide hem altijd weg, totdat ik een keer dacht: nou, laat ik hem eens in de pan gooien, misschien smaakt hij nog niet zo slecht. Was het dus bleekselderij. Huilen met de pet op, ja.

28 Comments

Filed under dit past echt nergens in

Tagged as , ,

by | October 14, 2012 · 21:36

andere voordelen van de herfst (of: nadelen van de zomer)

– Stel, je gaat uit, en je maakt het zo laat dat je alweer met de metro naar huis kunt (wat ik an sich al heel deprimerend vind – niet dat de nachtbus zo leuk is, maar ik word niet graag geconfronteerd met frisse mensen als ik bijna niet meer uit mijn ogen kan kijken), dan is het in ieder geval nog donker als je gaat slapen. Voel je je toch weer iets minder een mislukkeling en lifewaster.

– Omdat het daarnaast ook weer eerder donker is, kunnen de kaarsen ook eerder aan, en dus gaan je waxinelichtjes vanzelf uit voordat je naar bed gaat. Scheelt weer een uitblaasdilemma: waxinelichtjes kunnen zelden twee keer branden, en het is zonde om ze weg te gooien terwijl er nog kaarsvet inzit. (Of ben ik de enige met dit probleem?)

– Eindelijk verlost van die ellendige druk om naar buiten te gaan. Zeker fijn als je geen tuin of balkon hebt; als je een dag alleen maar wilt lezen of computeren, hoef je niet meer die duivelse keuze tussen Het Café (duur, zo’n  hele dag) en Het Park (geen wc) te maken.

– Sowieso is dit jaargetijde een vrijbrief voor een hoop saai en a-sociaal gedrag.

– Als je een hele dag van huis bent, hoef je niet meer de hele tijd rond te sjouwen met extra kleding ‘voor vanavond, als het koud wordt’. Het is altijd koud.

– Herfstmuziek is veel, veel leuker dan zomermuziek.

– En herfstkleren zijn veel leuker dan zomerkleren. Met flodderige zomerjurkjes of een top+shorts kan ik mijn combinatieskills echt niet kwijt, hoor. Of eigenlijk, nu ik erover nadenk: misschien kunnen de échte fashionpro’s dat wel en is de zomer het seizoen waarin het kaf van het koren gescheiden wordt. Nou ja, sowieso een pluspunt voor de herfst: nu blijft dit tenminste weer verborgen.

25 Comments

Filed under dit past echt nergens in

Tagged as ,

by | May 22, 2012 · 22:26

overpeinzingen over voertuigen op de pont

Vandaag stond ik op de pont. Ik stond op de pont met mijn fiets aan de hand en ik keek jaloers naar de meisjes voor me, die allebei op een brommer/scooter/motor (ik kan die dingen nooit uit elkaar houden) zaten. Het ene meisje had haar tas aan een haakje bij haar voeten hangen.

Op dat moment wilde ik niets liever dan een brommer/scooter/motor bezitten. Want: je hebt een lekker zacht kussentje ipv een keihard zadel (dag blauwe plekken!). Je hebt een haakje om je tas aan op te hangen (dag boekentasschouderhernia!). Je hebt twee spiegeltjes (altijd leuk!). En: je kunt snel lange afstanden afleggen zonder te zweten. Ik geloof dat je veel meer ziet als je niet hoeft te trappen. Hoewel ik al zo genoot van mijn avondfietstocht door Amsterdam, was-ie misschien wel nóg beter geweest als ik niet bezig was met vooruit te komen. Zo’n benzineslurpend ding moet een beetje hetzelfde zijn als een toeristenbus met open dak, maar dan kun je zélf  bepalen welke route je aflegt.

Alleen jammer dat zo’n ding overal voor staat waar ik tegen ben.
Milieuvervuiling. Geen beweging terwijl het noodzakelijk verplaatsen van jezelf het beste excuus voor beweging is. Duur. Gevaarlijk. Neemt ont-zet-tend veel ruimte in. Het is net als een prachtige bruidstaart: zoiets móet je eten en hij is dan ook nog eens superlekker ook, maar uiteindelijk zit er ook niets, maar dan ook helemaal niets in waar je iets aan hebt.

Toen we aan wal kwamen raceten de twee voor me keihard weg. Ik sjokfietste er in slow motion achteraan; het was wel goed zo. Toch zou ik supergraag één keer een tochtje willen maken op zo’n brommer/scooter/motor, gewoon om te kijken of het echt zo leuk is. Ik wacht wel keurig tot Moto Boy me mee vraagt. En als hij dat niet doet: laat dan ook maar.

16 Comments

Filed under dit past echt nergens in

Tagged as ,