Vanochtend had ik een deadline. Een echte hè, zo eentje die je per se moet halen omdat je anders van je opleiding wordt afgegooid en nooit meer een fatsoenlijke baan kan krijgen. Enfin. Een uur voor de deadline zat ik in mijn pyjama achter mijn laptop, te wachten tot ik vanzelf zou beginnen.
Terwijl ik dat deed keek ik op Twitter. Daar las ik dat de vastenperiode gisteren was begonnen.
Ik heb nog nooit eerder gevast en en ik ken ook niemand die dat doet (nou ja, wel met de Ramadan, maar niet nu). De enige ervaring die ik met vasten heb, is dat ik op de basisschool tussen carnaval en Pasen aan iedereen geld mocht vragen om in mijn papieren spaarpotje te stoppen – voor de arme kindjes in Afrika. Eenmaal semi-volwassen wil ik graag eens serieus vasten: ik hou wel van een beetje bezinning, en ik hou er ook wel van om mezelf doelen op te leggen.
Er schijnen regels voor het vasten te zijn, maar tegenwoordig bedenken de meeste deelnemers hun eigen methode: geen tv meer kijken, geen vlees eten, niet meer snoepen of whatever. Daar valt bij mij niet zo veel te winnen – ik kijk zelden tv, eet nooit vlees en ik probeer altijd om niet te snoepen maar dat lukt nooit. Ik moest dus iets anders verzinnen.
De tijd die ik nog had tot mijn deadline tikte voort en ik tikte ‘vastenperiode’ in op Twitter, in de hoop inspiratie op te doen. Maar ik vond niets. Dus ik wendde mij tot Facebook: ook niets. Na een half uur stopte ik met zoeken en begon ik als een razende te tikken voor mijn schoolopdracht.
Later drong het pas tot me door wat mijn persoonlijke vastenopdracht moest worden: niet. meer. nutteloos. internetten. Ook iets wat ik altijd probeer maar wat niet lukt, alleen een veel groter en relevanter probleem dan ‘niet snoepen’. Als ik niet zo veel tijd besteedde aan het lezen van, ik zeg maar wat, comments op YouTube, zouden mijn cijfers zo veel hoger worden en mijn eigen leven zo veel interessanter. Dus dat wordt ‘m. Hierbij verklaar ik plechtig dat ik mijn laptop voorlopig niet meer ga gebruiken voor niet studie- of bloggerelateerde doeleinden. Of voor het enigszins bijhouden van mijn Facebookaccount. Net zoals de katholieken: ik stop niet, ik matig.