Category Archives: leven

by | November 2, 2012 · 13:36

hoe het nu gaat enzo

Inmiddels zit ik hier nu twee maanden en ik kan niet zeggen of de tijd snel of juist langzaam is gegaan. Allebei, denk ik, of juist allebei niet. Misschien gaat de tijd wel voor het eerst ‘normaal’; in Nederland ging het áltijd te snel, ten opzichte daarvan ben ik nu beter af. Wel grappig, want je zou denken dat de tijd in alle drukte voorbij zou razen… maar misschien juist ook wel niet: door al die nieuwe ervaringen onthou je beter wat je hebt gedaan, en daardoor is er geen tijd ‘weg’. Dus: veel nieuwe dingen blijven doen, jongens!

De laatste weken heb ik het een stuk beter naar me zin gehad dan in de weken voor mijn blogpost van een tijdje geleden. Nog steeds breng ik te veel tijd door boven studieboeken die ik niet snap en te weinig bovenop de Eiffeltoren, maar de balans is weer te vinden. De afgelopen maand heb ik Park Monceau en de buurt  eromheen verkend, ben ik naar en door Bois des Vincennes gefietst en heb ik een biertje gedronken op verdieping 56 van Montparnasse (10 euro! Toen ik daar achter kwam, deed ik maar gewoon net alsof ik het heel normaal vond). Ook zijn, zoals eerder vermeld, mijn ouders, zusje en haar beste vriendin langsgekomen, wat veel te gezellig was. (Mijn favoriete momenten: de pijnlijk stevige knuffels die ik steeds van mijn zusje kreeg en de terugkerende discussies tussen mijn moeder en de vriendin van mijn zusje over waar ze betere koffie serveren: Starbucks of McCafé.)

Gemaakt vanuit de bar in Montparnasse. Ik voelde me ontzettend kosmopolitisch, zo tegen de Eiffeltoren aankijkend en tussen allerlei mensen die overduidelijk te veel geld hadden.

Daarnaast heb ik aardig wat gewandeld, heb ik mijn eerste tentamen gemaakt (ik wil er niet over praten), is mijn Frans aanzienlijk vooruit gegaan (dat had ik eigenlijk pas deze week door. Bleek ik ineens hele verhalen te kunnen houden, terwijl ik voorheen altijd dacht ‘laat maar’.) en voel ik me in mijn dagelijks leven allesbehalve mwah.

En nu ga ik stoppen met schrijven want hoe erg het hier inmiddels ook regent, ik wil de stad in. Na een ochtend zwoegen op Maupassant mag dat ook wel. It’s all about balance, hè?

25 Comments

Filed under leven, studie in buitenland

Tagged as ,

by | April 15, 2012 · 19:21

verspilde jaren

Ik ben 21 en ik voel me oud. Waarschijnlijk zijn er een aantal van jullie die nu schamper lachen. Anderen zullen beamend knikken. Want ja, 21 is inderdaad al fucking oud.

Vorig jaar moest ik ergens mijn leeftijd invullen. Het duurde even voordat ik me herinnerde wat dat dan precies was. Dat het eerste cijfer van mijn leeftijd met een twee begon, wilde maar niet echt tot me doordringen.
Sindsdien slaat me de schrik me regelmatig om het hart als ik denk aan hoeveel verjaardagen ik al achter de rug heb. Vandaag werd dit weer getriggerd doordat ik opeens terug moest denken aan 4 vriendinnen, 1 spijkerbroek. Toen ik het op mijn veertiende las, vond ik de hoofdpersonen heel oud en volwassen. Nu ik het googlede bleek dat de hoofdpersonen zestien waren. Zestien! Dat is vijf jaar jonger dan ik nu ben! Zelfs mijn kleine broertje is ouder en wijzer!

Vijf jaar volle jaren al geen zestien meer. Ik zou mezelf haast terugwensen. De hele dag niets uitvoeren, niet de verantwoordelijkheid hebben om zelf allemaal spannende dingen te ondernemen, omdat het toch niet mocht of kon of er geen geld voor had. En ja, ik weet best dat dit verlangen nergens op slaat – toen ik zestien was zat ik alleen maar te wachten tot ik eindelijk van die middelbare school af was en ik op mezelf kon gaan wonen. En kijk eens: ik heb nu alles waar ik toen naar verlangde. En wil ik nota bene terug. Naar verveling, lamlendigheid en andere misère.

Het is dat de oudere vrienden die ik heb nauwelijks wijzer zijn dan ik; dat relativeert mijn bejaard-zijn enigszins. Terug kan toch nooit meer, me verzoenen met mijn leeftijd is beter. Niet meer 4 vriendinnen, 1 spijkerbroek lezen, ook niet Van Oude Menschen, de Dingen Die Voorbij Gaan, maar iets gezelligs en hersenloos over het studentenleven, of zo. Nu kan het nog: volgens de statistieken ben ik een jongere. Dus laat ik daar in godsnaam nog maar van genieten. Dat vergat ik immers toen ik zestien was.

(En als dat niet werkt ga ik weer bij mijn ouders wonen, maak mijn stufi op aan lipgloss en neem een abonnement op de Cosmogirl)

32 Comments

Filed under leven, vroegah

Tagged as ,

by | February 23, 2012 · 20:29

vast zoals een katholiek

Vanochtend had ik een deadline. Een echte hè, zo eentje die je per se moet halen omdat je anders van je opleiding wordt afgegooid en nooit meer een fatsoenlijke baan kan krijgen. Enfin. Een uur voor de deadline zat ik in mijn pyjama achter mijn laptop, te wachten tot ik vanzelf zou beginnen.

Terwijl ik dat deed keek ik op Twitter. Daar las ik dat de vastenperiode gisteren was begonnen.
Ik heb nog nooit eerder gevast en en ik ken ook niemand die dat doet (nou ja, wel met de Ramadan, maar niet nu). De enige ervaring die ik met vasten heb, is dat ik op de basisschool tussen carnaval en Pasen aan iedereen geld mocht vragen om in mijn papieren spaarpotje te stoppen – voor de arme kindjes in Afrika. Eenmaal semi-volwassen wil ik graag eens serieus vasten: ik hou wel van een beetje bezinning, en ik hou er ook wel van om mezelf doelen op te leggen.

Er schijnen regels voor het vasten te zijn, maar tegenwoordig bedenken de meeste deelnemers hun eigen methode: geen tv meer kijken, geen vlees eten, niet meer snoepen of whatever. Daar valt bij mij niet zo veel te winnen – ik kijk zelden tv, eet nooit vlees en ik probeer altijd om niet te snoepen maar dat lukt nooit. Ik moest dus iets anders verzinnen.
De tijd die ik nog had tot mijn deadline tikte voort en ik tikte ‘vastenperiode’ in op Twitter, in de hoop inspiratie op te doen. Maar ik vond niets. Dus ik wendde mij tot Facebook: ook niets. Na een half uur stopte ik met zoeken en begon ik als een razende te tikken voor mijn schoolopdracht.

Later drong het pas tot me door wat mijn persoonlijke vastenopdracht moest worden: niet. meer. nutteloos. internetten. Ook iets wat ik altijd probeer maar wat niet lukt, alleen een veel groter en relevanter probleem dan ‘niet snoepen’. Als ik niet zo veel tijd besteedde aan het lezen van, ik zeg maar wat, comments op YouTube, zouden mijn cijfers zo veel hoger worden en mijn eigen leven zo veel interessanter. Dus dat wordt ‘m. Hierbij verklaar ik plechtig dat ik mijn laptop voorlopig niet meer ga gebruiken voor niet studie- of bloggerelateerde doeleinden. Of voor het enigszins bijhouden van mijn Facebookaccount. Net zoals de katholieken: ik stop niet, ik matig.

31 Comments

Filed under internet, leven

Tagged as ,

by | January 28, 2012 · 15:29

but oh no, not me

“Het lijkt erop dat je nog geen abonnementen hebt,” vertelt YouTube me en laat een lijstje met voor mij potentieel interessante kanalen zien. Ik krijg bijna zin om te gaan vloeken, maar dat doe ik niet, want 1) dat zou een beetje overdreven zijn en 2) daar heb ik de energie niet voor.

Waarom moet een mens toch zo veel? Of ligt het aan mij, moet ik me gewoon leren afsluiten voor dit soort hints? Ooit werd mij verteld dat ik geen tijdschriften moest lezen, omdat die continu verwarrende boodschappen doorgeven. Je moet investeren in een luxe tas, je moet foundation uitproberen, oh en blijf vooral jezelf!
Deze waarschuwing lachte ik destijds honend weg, maar nu weet ik het niet meer zo zeker of ik me niets aantrek van iedereen die iets van me moet.
Niet dat ik een designerbag wil. Of foundation. Te veel gedoe. Maar ik ben wel bijna geneigd om YouTube-kanalen te volgen, terwijl het enige dat ik uit mezelf op die website wil doen het bekijken van Patrick Wolf-optredens is.

Op dit moment heb ik zo genoeg van alles en iedereen dat ik met het idee speel om de samenleving te verlaten en zelfvoorzienend te gaan leven in Mongolië of zo (volgens mij is dat de enige plaats waar het nog kan. Oh nee, je hebt ook Alaska nog), maar volgens mij zou ik me dan enorm gaan vervelen. Wat zou ik in godsnaam de hele dag moeten doen zonder internet?

23 Comments

Filed under leven

Tagged as , , ,

by | January 10, 2012 · 21:29

een mooi uitzicht/vooruitzicht

Op het moment dat ik dit schrijf kan ik deze post nog niet online zetten. Je leest nu dus iets ouds. (Maar in principe doe je dat altijd, je kijkt niet over mijn schouders mee terwijl ik typ, dus zo erg is het nou ook weer niet.) Waarom ik nog niet op publiceren kan klikken? Het is namelijk Een Geheim. Of niet echt. Wil het alleen niet online slingeren voordat ik het de mensen bij wie ik in huis woon heb verteld.

Al geraden waar ik heen wil? Ik ga verhuizen! Al elf maanden woon ik vlakbij Amsterdam, in een schattig huis in de tuin van behulpzame huisbazen, maar de bus had ik altijd ruzie en het voor jezelf hebben van badkamer én keuken bleek voor mij persoonlijk iets te veel ruimte. Toen ik de kans kreeg om in dezelfde flat in Amsterdam-Noord te gaan wonen als vrienden van me heb ik deze direct gegrepen. Morgen (als in: de dag nadat dit gepubliceerd is-morgen) ga ik het contract tekenen en mijn uitzicht bekijken (ik ga op de VIJFTIENDE verdieping wonen) en daarna snel verder leren voor mijn tentamens, aan het einde van deze week verhuis is al.

Zo spannend, zo spannend. Het is net alsof ik voor de derde keer aan mijn leven in Amsterdam begin. Nu kan ik eindelijk naar de uni fietsen (de enige keer dat ik het vanuit mijn huidige woning heb geprobeerd deed ik er een uur over. Ben nog nooit zo kapot geweest), gezonde maaltijdsalades eten en Ola Salo-parties houden met de vriendin die er woont, oh en ik ga lid worden van het zwembad in de buurt omdat ik reistijd overhoud en ik ga vet vaak naar de borrel van de studievereniging nu ik geen excuus meer heb om niet te gaan…

Zoveel enthousiasme, en ik kan het niet eens rondblèren op Twitter! Dan maar op deze manier. Wanneer jullie dit onder ogen krijgen, heb ik het mijn huisbazen met een gemeende brok in mijn keel verteld en ben ik vast nog steeds heel blij.

12 Comments

Filed under leven

Tagged as ,