Category Archives: maandoverzicht

maart: wie ben ik in hemelsnaam

The old Lisa can’t come to the phone, she is … busy. Nee maar echt jongens, ik herken mezelf de laatste tijd niet meer terug. Ik doe ineens allemaal dingen die niet schrijven, werken of trollen op paleo-Facebookpagina’s zijn. En daar ga ik jullie over vertellen in 3, 2, 1 …

… even heeeel snel nog een keer over bodypump

Dat ik tegenwoordig Iemand Die Sport ben, is jullie bekend. Ik zal hier daarom vandaag niet te veel over uitweiden. Ik vermoei de mensen om me heen immers al genoeg met mijn geblaat over m’n gains en m’n macro’s en m’n eiwitpoeder en zo.

Maar oké, oké, één klein voortgangsupdate’tje dan: sinds een paar weken pump ik nog maar 1x per week in plaats van 2x. De andere keer volg ik een klasje dat lijkt op bodypump, maar dan met zwaardere gewichten en minder herhalingen. Dat doe ik eigenlijk vooral omdat de bodypumplessen in het weekend zo druk zijn dat je de kans loopt om per ongeluk iemand de hersens in te slaan met een barbell, maar het is ook gewoon goed om je spieren op verschillende manieren te belasten.

Moet wel zeggen dat het me zwaar valt om nog maar 1x per week te mogen pumpen want ik vind bodypump helemaal ‘t einde. Ik hoor jullie al zeggen, “nou Lisa, je kan toch wel 3x per week sporten,” maar ik probeer een beetje rustig aan te doen met m’n knieën. Na iedere les heb ik namelijk nét wat meer last dan de vorige keer. Ja, echt ontzettend balen. (Ik kijk het nog even aan, en anders ga ik toch maar naar een sportarts of zo)

Hashtag ‘hightea like a fitgirl’ met Julia

World’s worst voguer

Vorige week ging ik voor het eerst voguen. Voor wie geen idee heeft wat dat is: vogue is een dansstijl die is ontstaan in de jaren ’70 in de New Yorkse zwarte en latino gay community (hier een stukje uit Paris is Burning met meer uitleg – de hele documentaire staat trouwens op Netflix en die moet je eigenlijk wel een soort van verplicht kijken).

Voguen is iets wat ik al heel lang wilde doen (sorry als ik nu klink als Vanessa Hudgens), maar ik wist niet dat er plekken in Nederland waren waar mensen dat ook daadwerkelijk deden. (Ik ben niet echt bekend met de hedendaagse partyscène – ik heb het te druk met paleo-Facebookpagina’s trollen.) Eigenlijk kwam ik er onlangs bij toeval achter dat je gewoon voguelessen kan volgen in Amsterdam.

Dus vorige week stond ik in m’n sportlegging klaar voor een lesje vogue femme voor beginners. En eh … dat ging HEEL slecht. Maar echt. Ik heb totaal geen danservaring en kon de pasjes niet onthouden, ging de hele tijd uit de maat en stampte ook nog eens als een olifant door die ruimte als ik probeerde te doen alsof ik over een catwalk liep. En doordat het zo slecht ging, werd ik steeds stijver en droeviger en slechter.

Natuurlijk was het mijn eerste les, natuurlijk had ik niet verwacht dat ik een prijs voor Talent Van Het Decennium zou winnen, maar ik had ook niet verwacht dat het zo ontzettend hopeloos zou voelen. Ik wilde niets liever dan als een slak in mijn huisje kruipen (en dan met huis en al door de grond zakken).

Goeie reden om binnenkort weer te gaan.

– – – – – – – – – – – – – – – – naailes – – – – – – – – – – – – – – – – 

Leren naaien is ook iets wat ik al 500 jaar wil, maar ook hierbij kwam ik er niet op om gewoon zeg maar, ‘naailes Amsterdam’ te googelen en te gáán. Tot vorige week. Wat een daadkracht mensen, ik snap ook niet waar ik het ineens vandaan haal.

Omdat ik nog nooit een naaimachine van dichtbij had gezien, begon ik mijn eerste les met een simpel tasje, een totebag. Nou ja, simpel … ik vond het nog knap ingewikkeld. Er zijn behoorlijk veel stappen nodig om zo’n basic dingetje in elkaar te zetten. Bovendien zit zo’n naaimachine een stuk ingewikkelder in elkaar dan je zou denken. (Maar het ging me een stuk beter af dan voguen, dat wel.)

Ik ga in ieder geval nog wel een paar lessen volgen. Ik wil namelijk heel graag mijn eigen kleren kunnen maken. Denk wel dat ik ongeveer 70 uur bezig zal zijn met één jasje, maar dat houdt me weer van de straat, laten we maar zeggen.

Verder …

Een nieuwe vriendin

… heb ik voor de nationale vrijwilligersdag voor het eerst in mijn leven struiken gesnoeid, op het terrein waar Tims zus woont. Dat was een wonderbaarlijk verslavend klusje, ik kon gewoon niet stoppen met bijpunten. En ik heb de veegmachine bediend om alle met aarde bedekte paden schoon te maken. Dat was leuk, behalve toen ik hem verkeerd had ingesteld en allemaal mest in mijn eigen gezicht veegde.

… ging ik met Laura naar een housewarming van onze niet-bloggende blogvriendin Rosa. Dat was tevens een slaapfeest, want Rosa woont tegenwoordig in MIDDELBURG. Ja, probeer vanuit daar maar eens ‘s avonds nog thuis te komen. Maar het is wel een leuke stad. Niet dat we er veel van hadden gezien, want hoewel Laura en ik extra vroeg kwamen om het centrum te ontdekken, hadden we het zo koud dat we net zo lang in een café onderdoken tot we bij Rosa naar binnen mochten. En daar was had leuk (vooral omdat ik mijn jarenlange droom om Earth Girls Are Easy te kijken eindelijk verwezenlijkte).

… ging ik voor Internationale Vrouwendag naar een soort krakersfeest in Leiden, en van de week naar de Amsterdamse Nacht van de filosofie. Nu klink ik heel geëngageerd & geïnteresseerd, maar eigenlijk ging ik vooral naar dat feest in Leiden omdat een vriendin daar optrad met haar band, en naar de nacht van de filosofie omdat een vriend van mij daar verkleed stond als David Hume (maar het was allebei vet leuk).

… moest ik 974 keer bijna huilen om RuPaul’s Drag Race All Stars 3. Ik wil niet spoileren wat er allemaal gebeurde, dus nu ga ik maar gewoon allemaal kreten neerzetten die je alleen begrijpt als je het hebt gezien: Oh oh oh, arme Kennedy waarom heb je mijn hart gebroken? Ooh-la-la-la-la-la-la c’est bon, c’est bon! Aaaaaaaaaaaaarghhhhhh voor Shangela. (Arme Trixie)

… begon RPDR season 10! En ik vind het geweldig. Ik hou van Yuhua Hamasaka. Maar ik ben ook nog steeds voor Miz Cracker en The Vixen. En toch ook voor Monét X Change. Dit wordt gewoon de top 4, oké? (Al ben ik nog steeds boos dat Monique Heart de eerste aflevering niet had gewonnen want die had echt de beste outfit) (Aquaria bezorgt me trouwens een heuse crisis want HOE kun je al zo cool zijn op je 21ste??? Ik durfde op die leeftijd nog niet eens naar het postkantoor te bellen???)

… heb ik exact 0 afleveringen van Girls gezien. Gênant.

… ben ik begonnen aan seizoen 3 van Love! Love Love!

… gingen Tim en ik The end of the fucking world kijken, maar toen kwamen we er ineens achter dat we hier veel te oud voor waren.

… heb ik The Post-Birthday World van Lionel Shriver gelezen, zodat jullie het niet hoeven doen. Want jezus, wat een dik boek was dat, en zó goed was hij nou ook weer niet. (Het waren eigenlijk twee boeken: 1 over hoe het leven van de hoofdpersoon zou verlopen als ze vreemdging, en 1 over wat er zou gebeuren als ze niet vreemd zou gaan.) Het was best interessant, maar op een gegeven moment ben je er klaar mee. (Ben verder wel fan van Lionel Shriver, We need to talk about Kevin is een van mijn lievelingsboeken ooit en Big Brother is ook heel goed)

… lees ik nu Een klein leven van Hanya Yanagihara. (I know, ben echt de laatste ter wereld die aan dit boek begint, maar beter laat dan nooit.)

April

Ga ik weer Shea Coulée zien (omg) bij The Twisted Circus! En Violet Chachki nog een keertje, en nog wat andere drag queens van RPDR, en Amanda Lepore (!). Z. z. z. veel zin in. Diezelfde zaterdag ga ik bowlen met mijn schoonfamilie, wat wel echt een ramp gaat worden, want ik ben ongeveer net zo goed in bowlen als in voguen. Maar bowlen is minder gênant, want nadat je een bal in de goot hebt gegooid mag je namelijk gewoon weer gaan zitten.

En verder ga ik hopelijk een beetje genieten van het mooie weer want daar is het nu weleens tijd voor.

 

14 Comments

Filed under maandoverzicht

korte maand, lange blog (dit was februari)

Als mensen mij vragen wat ik de stomste maand vind (niet dat ze dat ooit doen), zeg ik altijd: februari. Niet dat ik februari echt stom vind. Het is meer dat ik alle andere maanden gewoon nog leuker vind.  Vanaf maart is het lente en is iedereen blij, dan wordt het zomer en is het soms een soort van warm, dan komt de herfst en is alles mooi, in november is het al bijna Kerstmis, in december is het echt Kerstmis, en januari is altijd zo’n lekker nieuw begin. Dus ja, dan blijft februari over.

Maar deze februari was voor mij persoonlijk behoorlijk spannend, en wel hierom:

******mijn nieuwe baan*****

Er is natuurlijk maar één vraag die jullie de afgelopen maand heeft beziggehouden: Komt Lisa Wel Door Haar Proeftijd Heen? Op 1 februari begon ik namelijk met mijn nieuwe baan na twee maanden werkloos zijn. Het korte antwoord is: ja, ik heb nog steeds een baan! Het lange antwoord is: ja, ik heb nog steeds een baan! En ik heb het nog naar mijn zin ook!

Zoals jullie je misschien wel niet herinneren, ben ik nu werkzaam als content creator, wat betekent dat ik … content creëer. Veel nieuwsbrieven, vooral, en webpagina’s, dat soort dingen (geen filmpjes of zo – afgezien het ludieke filmpje dat ik samen met drie andere nieuwe collega’s moest maken. Dat was trouwens voor een interne wedstrijd, een ander groepje met nieuwe mensen had óók een filmpje gemaakt (ik werk bij een erg groot bedrijf, dus je bent nooit in je eentje nieuw) en mijn ons groepje h e e f t g e w o n n e n ! (het was een groepsopdracht, maar ik heb het script geschreven én de boel gemonteerd dus het voelt wel een beetje als mijn overwinning. Ach ja, ik was de enige content creator in de groep, dan krijg je dat)).

#fitgirlleven

In januari was ik begonnen met pilates, in februari ben ik er alweer mee gestopt. Jaren geleden heb ik eens ergens een pilatesles gevolgd waarbij ik zo werd afgebeuld dat ik dacht dat mijn spieren nooit meer de oude zouden worden, maar op de yogaschool waar ik dit keer pilates deed was het allemaal nogal … soft? Het was heus niet zo dat er geen moment in die les zat waarbij ik dacht ‘shit, het wordt nu wel te zwaar voor mij’, maar die waren schaars, en meestal lag ik me een beetje op die mat te vervelen. Kijk, ik vind niet dat je bij sport heel erg moet lijden, maar een beetje afzien hoort er toch wel bij.

Dus exit pilates, op naar een activiteit die mij zowel lichamelijk als geestelijk wél tot waanzin zou drijven. Dat werd dus bodypump. Voor wie het niet kent: bij bodypump train je met lichte gewichten, maar wel met heel veel bewegingen, en snel ook, zodat je aan het einde van de les alsnog je armen het liefst wilt amputeren.

Ik heb nu vijf lessen gehad en LEUK dat het is, jongens. Je doet bij bodypump altijd drie maanden lang dezelfde oefeningen op dezelfde muziek, en hoewel die liedjes die ze draaien allemaal liedjes zijn die me agressief zouden maken als ik ze in da club zou horen, vind ik ze bij bodypump geweldig.

Na de les voel ik me erg vrolijk en vol energie, in een mate die ik zelfs bij hardlopen nooit ervaren heb. Ik zou bij wijze van spreken na het sporten de badkamer kunnen boenen, zo gelukkig voel ik me. Alleen jammer dat ik na het bodypumpen m’n armen niet meer kan bewegen, dus dat moet ik helaas toch weer aan me voorbij laten gaan.

(Of bodypump wel goed is voor mijn verrotte knieën™? Daar is de jury nog niet over uit. Het is in ieder geval minder slecht dat hardlopen)

Verder …

… heb ik eindelijk gekart! Het was doodeng. Serieus. Ik was zó bang dat ik bijna gewoon niet wilde gaan. Ik ben in totaal ook vier keer blijven haken in een bocht, moest die 16-jarige jongen die daar werkte weer met gevaar voor eigen leven over die baan rennen om mij weer op weg te helpen. Echt gênant. Mijn vriendinnen haalden me ook steeds in enzo. Maar toen ik er eenmaal achter kwam dat je niet direct een whiplash kreeg als je ergens tegenaan knalde, was het best leuk!

… heb ik na vorige maand nog meer bakavonturen beleefd: ik maakte best wel vieze gezonde cacao-blueberrycakejes! (Protip: als je ze in stukjes snijdt en door de sojayoghurt doet, is het best wel te doen.) En ik maakte een best wel prima ongezonde chocoladetaart! Ik voel me net een echte huisvrouw. (Voornamelijk omdat ik deze maand ook twee wasmanden heb gekocht, en een balkonplant.)

… at ik ein-de-lijk voor het eerst bij Meatless District, en het was LEKKER! Echt een aanrader, zelfs al moest ik er helemaal voor op een half kapotte fiets naar Amsterdam-West fietsen, gingen mijn vriendinnen praten over de Olympische Spelen (serieus wie boeit dat wat???) en moest ik die fiets vervolgens in Amsterdam-West achterlaten omdat hij toen écht kapot was. (Inmiddels is hij weer gerepareerd hoor, no worries, het was geen wegwerpfiets)

… interviewde Julia  me voor Books & Bubbles over mijn favoriete boeken (wat al snel een slecht idee bleek, aangezien ik op iedere vraag ‘Harry Potter’ antwoordde – ik ben extreem benieuwd wat ze ervan gaat maken) (en ook een beetje nerveus al ik eerlijk ben).

… ben ik weer lekker drag queen minded geweest deze maand, want Rupaul’s Drag Race All Stars 3 is bezig en oh boy, het is errug! (Wie de aflevering van afgelopen donderdag heeft gezien en dus al alle spoilers kent moet even dit filmpje kijken, ik lachte me kapot) Hoewel ik hem niet zo goed vind als All Stars 2 (om vele redenen), denk ik er toch ongeveer 24/7 aan. Hoewel ik nu ook wel veel aan season 10 al aan het denken ben want de cast ziet er zooo vet uit. Ik ben nu al voor Miz Cracker (die ik stiekem al kende van haar stukjes op Slate) en The Vixen (die ik stiekem al kende van haar stukje in een nummer van mijn S9-lievelings Shea Coulée).

… en ging ik ook naar Sasha Velour! Ik ben niet de grootste Sasha Velour-fan die er is (ik bedoel, ik vind haar superleuk, maar ik heb het gevoel dat andere mensen haar superleuker vinden), maar goed, als er een Rugirl naar Amsterdam komt kan ik moeilijk níet gaan. Dat is logisch.

… heb ik slechts twee afleveringen van Girls gekeken. Gaat echt helemaal de verkeerde kant op.

… kocht ik kaarten voor Indochine in juni. Ja lieve lezers, het is waar: IK GA INDOCHINE ZIEN! EINDELIJK! En nee, ze komen niet naar Nederland: mijn vader en ik gaan naar Nancy! Dit is 100% te danken aan mijn normaal-niet-naar-Indochine-luisterende vader die het zo zielig voor mij vond dat ik twee jaar geleden hun concert in Amsterdam ben misgelopen (en het daar nog steeds op wekelijkse basis over heb) en dus voorstelde om samen te gaan. Dus nu gaan we naar Indochine in Frankrijk. Zoveel zin in.

Maart

In maart ga ik weer lekker werken, en lekker bodypumpen, en lekker RPDR kijken, en lekker afspreken met vrienden, en als ik tijd over heb, hoop ik nog een lekkere taart te bakken, maar ik kan niet garanderen dat dat een succes gaat worden.

9 Comments

Filed under maandoverzicht

januari: allemaal nieuwe dingen

Ja, ik weet het. Eigenlijk was ik gestopt met maandoverzichten. Maar ik ben zo inconsequent als de pest. Dat houdt het leven spannend, zeggen ze. Dit wil ik niet bevestigen, maar ook niet ontkennen, dus lees maar gewoon rustig verder:

~W~E~R~K~

Op 2 januari had ik een sollicitatiegesprek voor een baan als content creator. (Jup, ik dacht, laten we het jaar maar meteen goed beginnen – de WW is immers ook niet alles.)

Het was niet mijn eerste sollicitatiegesprek – eind 2017 had ik er ook een paar – maar wel de eerste die van beide kanten zodanig beviel dat er nog een proefopdracht kwam, en nog een tweede gesprek. Zenuwachtig dat ik was mensen, niet normaal. Maar het ging goed, en ik kreeg de baan! Per 1 februari. Zoals jullie wel weten, is het inmiddels al lang 1 februari geweest en heb ik dus ook al gewerkt, maar daar mag ik van mezelf niets over vertellen, want dat hoort in het februari-overzicht (ik ben me toch een potje militant, echt hinderlijk).

Groningen

Toen ik hoorde dat ik werk had, wilde ik eigenlijk meteen op vakantie, maar ja, in je eentje op vakantie gaan is ook niet iets waar je hoofd altijd naar staat. Dus bedacht ik dat ik best wel ‘een paar dagen’ weg kon gaan met Tim. Vanwege logistieke redenen werd dit één nachtje, dus moesten we een bestemming uitzoeken die niet al te ver was. We kozen voor Groningen en leuk dat het was! Net Amsterdam, maar dan kleiner en zonder al die vervelende toeristen (afgezien Tim & ik dan).

Ik kan me voorstellen dat het superleuk is om daar te studeren, het was echt een soort studentenluilekkerland. En het belangrijkste: je kon op heel veel plekken vegan eten. We hebben uiteindelijk gedineerd in De Oude Gasfabriek, wat wel echt een aanrader is, ik heb er heerlijke tempeh-saté gegeten (ze hebben daar op zich ook vlees, maar het is erg vegan-minded).

Jarig

Op 16 januari werd 27. Kunnen jullie het geloven? Ik niet. Omdat ik dus niet hoefde te werken, ging ik ‘s ochtends taart eten met Tessa, ‘s middags floaten (daarover later meer) en ‘s avonds uit eten bij Mr. and Mrs. Watson met Tim (en het was ZO LEKKER, ik snap ECHT niet hoe ze die brie kunnen namaken). En oh ja, daarna keken we nog The Name of The Rose. (Love die film 4ever)

Ondanks mijn hoogbejaarde leeftijd, heb ik mijn verjaardag voor mijn familie gevierd bij mijn ouders thuis, zodat ik het gewoon ouderwets samen met m’n zusje kon doen (die is drie dagen na mij jarig) en ik al die Rotterdammers niet helemaal naar Amsterdam hoefde te laten komen. (Maar toch voelt het een beetje fout, mijn verjaardag bij m’n ouders laten vieren terwijl ik toch al echt Oud ben. Hoe doen jullie dat eigenlijk?).

Voor mijn vrienden wilde ik dit jaar geen feestje geven. Ik vind dat altijd wel heel leuk, maar ik word er tegelijkertijd erg zenuwachtig van en dat kon ik er dit jaar niet bijhebben (ik was al nerveus genoeg over werk zoeken). Ik wilde wel ‘een activiteit’ gaan doen met drie vriendinnen, ‘zoiets als karten’, maar dan niet karten. Ik bedoel, ik ben toch geen puisterige jongen van 12 op een schoolfeestje/pafferige man van 34 op een vrijgezellenfeest?!? Echter kon ik geen ‘activiteit zoals karten’ verzinnen die betaalbaar was, en stiekem, heel stiekem, heb ik altijd al willen kijken of ik het kan. Dus toen besloten we (lees: besloot ik, want het was wel mijn verjaardag) er maar gewoon voor te gaan. Helaas viel het feest in het water omdat ik ziek was (~nou ja dan hebben we dat ook maar gehad voor deze winter!!!~), maar volgende maand gaan we in de herkansing.

—————————————————————Nieuwe dingen

Hoewel ik dus niet ging karten, deed ik deze maand wel allemaal andere dingen die ik nog nooit eerder had gedaan. Zoals …

… floaten, dus. Je weet wel, dat je in zo’n soort ei met zout water gaat liggen en dat het dan helemaal donker wordt en dat je je dan zogenaamd moet ontspannen. Nou, dat lukte niet echt, maar ik vond het toch wel leuk om mee te maken. (Voor wie denkt: wie doet er nou zoiets? Ik ben gek op zout, en ook nog claustrofiel, plus, ik had gewoon zin om iets te doen wat ik nog nooit gedaan had.) Ik zal er later wel eens een uitgebreidere blog over schrijven, want het was best … interessant.

… bananenbrood bakken. Ik weet het, iedereen en z’n PVV-stemmende oudtante heeft in 2016 al tienduizend bananenbroden gebakken, maar ik had dat dus nog nooit gedaan. Sterker nog: ik heb denk ik in mijn hele leven in totaal twee taarten uit een pakje en vijf porties zandkoekjes gebakken, en sinds ik veganist ben, heb ik het al helemaal niet meer geprobeerd. Bakken is typisch iets dat me altijd ‘wel leuk’ leek, maar nooit leuk genoeg om er ook echt mijn kostbare tijd aan te besteden. Alleen, zoals jullie weten, was ik werkloos, en werd mijn tijd ineens heel wat minder kostbaar. En ik vond het zo tof dat ik het nu heb besloten dat ik Iemand Die Bakt gaat worden. Je weet wel, zo’n chick die altijd een stukje verse appeltaart kan aanbieden als er onverwacht vrienden langskomen, en d’r eigen gezonde osawacake meeneemt naar kantoor. Omg, zin in.

… me aangemeld voor proeflessen bij een yogaschool. WHUT, hoor ik jullie denken, WHUT, LISA, JIJ HAATTE YOGA TOCH MET HEEL JE HART OMDAT YOGA EEN SOORT VAN JE KNIEËN VERPESTTE? En ja, dat is wel zo. Maar ik wilde wel graag pilates doen, omdat dat zo’n beetje de enige sport is waarbij je je knieën nauwelijks belast (althans, dat denk ik dan), en om een of andere reden kan dat alleen bij yogascholen. Dus ja. Tot nu toe vind ik het heel leuk, en lijkt het inderdaad niet heel slecht voor mijn knieën te zijn. (En eerlijk is eerlijk: ik heb ook maar meteen een proeflesje yoga gevolgd. Want ondanks mijn geklaag vind ik yoga gewoon heel erg leuk.)

… karaoke gezongen. Dat is een nog ergere OMG dan al het bovenstaande bij elkaar, want ik ben zelfgediagnosticeerd toondoof en ook nog eens vet verlegen. Maar afgelopen dinsdag (de dag voor mijn laatste werkloze dag) bevond ik me, een beetje door eigen schuld, in een karaokebar samen met iemand die héél goed kan zingen en die avond ook 3496 liedjes heeft gedaan, en ook al had ik haar verzekerd dat ik een totale zangramp ben, wilde ik nou ook weer niet zo’n muts zijn die niet mee durft te doen. Dus eh … deed ik het maar gewoon. Met wisselend succes. Laten we zeggen: Karma Chameleon is verschrikkelijk moeilijk, Onderweg (je weet wel, hetisallangverledentiijjjjjjjd) is daarentegen best te doen en ga nooit een loodzwaar musicalliedje over actuele maatschappelijke problemen zingen, hoe mooi je het liedje ook vindt. Dat is alles wat ik erover kwijt wil. (Maar even serieus, het was superleuk, ik heb zo’n grote adrenealinekick gekregen dat ik er bijna een week later nog steeds op teer.)

Op foodfotografie moet ik nog ff oefenen

Verder …

  • Begon RuPaul’s Drag Race All Stars 3! En ik vind het geweldig. Ik ben, uiteraard, #teamshangela, maar ik ben ook wel voor Thorgy en Bebe en Trixie. En ik ben echt heel blij voor Aja en Ben dat ze het zo goed deden in de eerste aflevering. Met andere woorden: ik ben voor iedereen behalve voor die vervelende overrated Milk. (Maar vooral voor Shangela. Ik ben al voor Shangela sinds de eerste aflevering van RPDR die ik ooit heb gezien, de eerste van seizoen 2. De aflevering waarin ze er meteen uit ging, inderdaad.)

  • Probeerde ik alle seizoenen van Girls te kijken voordat ik weer met werken moest beginnen. Ik had namelijk de hele box gekregen voor kerst (ben volgens mij de enige ter wereld die dat nog serieus kijkt, maar goed) en omdat de afleveringen vrij kort zijn dacht ik dat het me wel moest lukken, maar ik ben gewoon geen echte bingewatcher.
  • Keek ik met Tim voor het eerst in jaren weer een paar afleveringen van Black Mirror. LOVE IT. Mijn lievelingsaflevering is Shut up and dance. Dit is zoooooooo erg. Zooooooooooo erg. (Black History Museum trouwens ook, van beide afleveringen werd ik echt niet goed).
  • Luisterde ik eindelijk eens iets dat ik nog niet al 3946 jaar luisterde: ik heb de eerste week van januari het album van The Struts grijs-gespotified. Het is écht een heel leuk album. Maar na een week kende ik hem wel uit mijn hoofd (het is niet echt een heel erg ingewikkeld album)
  • Daarna ben ik gewoon weer verder gegaan met 24/7 Indochine luisteren. (Ik ben een karikatuur van mezelf)

Februari

Nou, afgelopen donderdag ben ik dus begonnen met mijn nieuwe werk, daarover volgende maand meer. (Tim zegt dat hij zich bijna niet voor kan stellen dat ik aan het werk ben, haha, ik ook niet – toen ik nog fulltime werkte was het concept ‘thuis zijn’ echt superexotisch, nu is het … standaard?). En ik ga dus karten. Ook allemaal nieuwe dingen, dus.

7 Comments

Filed under maandoverzicht

gedachten over de maand mei

Salut mes amis, hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het goed. Het is buiten lekker weer, en ik heb zo afgesproken met mijn vriendinnen, dus het leven lacht me toe, laten we maar zeggen.

Deze maandoverzichten beginnen me een beetje tegen te staan. Deels omdat ik mezelf erg saai vind als ik ga nadenken over wat ik allemaal uitvoer, deels omdat ik heel veel moet weglaten (nu klinkt het alsof ik hele dramatische dingen meemaak, maar zo bedoel ik het niet, het is meer dat het allemaal juist niet boeiend genoeg is om te vertellen). Maar goed, ik vind het ook wel weer leuk om een beetje herinneringen op te halen, en ik vaar goed bij routine, so here we go again!

***********100***********

Om maar te beginnen met het coolste dat er deze maand gebeurd is: mijn opa werd 100!

Jup, best wel oud, zeker als je bedenkt dat ik 26 ben, en zijn alleroudste kleinkind. Hij trouwde pas laat – vandaar. En inmiddels is hij dus 100. 100! Kun je het je voorstellen? We zijn met de familie gaan lunchen, en dat was erg gezellig. Mijn opa is extreem vergeetachtig maar hij houdt wel veel van eten en van mensen, dus het was een goed uitje. (En omdat iedereen vraagt of Aboutaleb op bezoek kwam: nee, maar ja, die man  heeft het natuurlijk ook achterlijk druk, vooral als je bedenkt dat de verjaardag van mijn opa één dag plaatsvond voordat Feyenoord kampioen zou worden. Hij kreeg trouwens wel een kaartje van Aboutaleb en chocolade met zijn hoofd erop (?) (en met de Euromast en andere Rotterdamse dingen) (en er kwam wel iemand anders van de gemeente hoor, geen nood, de overheid is ons niet vergeten).)

Vakantie

Een vrij groot gedeelte van mei had ik vakantie. Daar kan ik me ondertussen niet meer zoveel bij voorstellen. Vakantie? In Frankrijk? Wat deed ik daar dan? Het voelt alweer ZO lang geleden. Maar het was wel heerlijk – lekker veel wandelen, de bergen zien, 937 boeken lezen, gezellig met mijn ouders en zusje zijn. Het weer was trouwens maar zo-zo, maar goed, dat mocht de pret niet drukken. De lavendel ruik je ook wel als het regent.

(Oké, eigenlijk roken we helemaal geen lavendel, maar wel andere geuren. Berglucht, of zand, of marseillezeep, weet ik het.)

Lekker aan mijn vervallen lichaam prutsen

Mei was ook de maand waarin ik opnieuw begon bij de fysio. Tot nu toe lijkt het te helpen, maar dat komt misschien ook doordat mijn fysio me heeft VERBOTEN om  hard te lopen, en ik, als ik niet ren, eigenlijk maar weinig last heb van knieproblemen. Maar we zullen het zien, ik heb goede hoop.

Tevens ben ik maar eens naar een nieuwe tandarts gegaan. Tot nu toe ging ik altijd naar de tandarts bij mijn ouders in 010, maar nu ik fulltime werk vond ik het wel eens tijd worden voor een tandarts hier in de buurt. Nu was ik vanwege een verhaal van een vriendin, die toen ze van tandarts wisselde ineens allemaal wortelkanaalbehadelingen nodig bleek te hebben terwijl ze daarvoor nooit één gaatje had, erg huiverig voor deze verandering.

Dat bleek gegrond. Ik had meteen een gaatje (voor het eerst in 10 jaar of zo?) en het spalkje achter mijn tanden (je weet wel, dat ding dat je krijgt als je een beugel hebt gehad) was ineens kapot (terwijl dat daar ook al 11 jaar zat of zo?). JANKEN. Inmiddels is het gaatje gevuld en het spalkje eruit. Er gaat binnenkort een nieuwe in. Zonder spalkje voelt het echt heel raar, net alsof iemand de hele tijd druk op mijn tanden zet. Dacht dat dat jullie wel zou interesseren.

Andere shizzle———————————————————-

    • Ik ben naar The Vegan Junk Food Bar geweest. Twee dagen achter elkaar. Het was het waard, het was heerlijk, jullie moeten er echt heen. Kijk maar:

 

  • Ik bracht voor het eerst sinds een jaar of zo weer eens een bezoekje aan de bibliotheek. Ik lees best veel maar ik haal eigenlijk nooit wat bij de bieb omdat ik a) veel boeken krijg/koop b) veel boeken van andere mensen leen c) veel boeken online leen. Maar nu was ik er, en het was fijn, het was mooi, het was goed. Ik wil weer iedere drie weken naar de bieb, net als vroeger, en dan meteen 10 boeken lenen. Dat was nog eens een leven.
  • Tim en ik keken eindelijk Fantastic Beasts And Where To Find Them. Als die-hard Harry Potter-fan is het best gênant dat ik zo lang heb gewacht, maar ik had na het zien van de trailer gewoon niet zo het idee dat ik het een leuke film zou vinden, en daar kreeg ik wel een beetje gelijk in. De film was vooral leuk omdat we de hele tijd grapjes konden maken over Colin Firth (of nee, Farrell) en We Need To Talk About Credence. Maar ben wel blij dat ik hem gezien heb.
  • Eigenlijk heb ik deze maand in mijn vrije tijd maar twee dingen gedaan: vreten en schrijven. Ik heb echt heel veel geschreven, ik leek wel een machine. Helaas alleen niet op mijn blog. Ik kan die dingen niet zo goed combineren.
  • Ik heb heimwee naar Parijs.
  • En supererge hooikoorts. Ik heb het altijd vrij laat (pas in mei), maar dit jaar kwam het pas zo laat dat ik even de hoop had dat ik eroverheen was gegroeid. Niet dus </3
  • Lievelingslied van de maand: Marilyn van Indochine. Kende ik natuurlijk al 3497 jaar maar soms trekt een nummer je ineens vanuit het niets veel meer dan ooit. Moet wel lachen om mezelf, omdat ik vroeger altijd als ik die clip zag dacht “jezus doe anders ff niet zo g0thic of zo grow up” maar als ik er nu naar kijk vind ik het eigenlijk wel euh … prima. Weet niet zo goed of dat een teken is dat ik steeds kinderachteriger word, of juist eindelijk volwassen.
  • Andere lievelingslied van de maand: It takes a fool to remain sane van The Ark. Speaking of a nummer dat ik serieus al 9 jaar ken. Ik was vroeger, toen ze nog bij elkaar waren, echt MEGAGROOT fan van The Ark en ik hing er heel mijn leven aan op en zo, maar dit nummer (dat de lievelings is van heel veel Ark-fans) sprak om een of andere reden niet zo tot mijn verbeelding. Maar … toen … op een gewone dinsdagavond … snapte ik het ineens. Of nou ja, beter gezegd, het klikte, want snappen deed ik het ook al. Maar ik voelde het niet, of zo. Nu wel.

And if you think I’m corny / Then it will not make me sorry / It’s your right to laugh at me / And in turn, that’s my opportunity / To feel brave

(En nu voel ik me meteen heel corny, dus ik denk dat het past of zo)

Voor iedereen die zich nu afvraagt of ik ooit zeg maar, wel eens nieuwe muziek luister i.p.v. dingen die ik op zich al jarenlang luister: nee.

JUNI

OMG JUNI WEET JE WAT IK DAN GA DOEN. Ik ga dan 2 keer naar een RuPaul’s Drag Race-show! Ohmygod! Zoveel zin in! Verder weet ik het nog even niet, vast een heleboel saaie dingen, en misschien nog wel iets anders spannends, wie zal het zeggen?

7 Comments

Filed under maandoverzicht

oké even over april oké snel dan

Hoi lieve mensen, hoe gaat het? Hebben jullie een leuke Koningsdag? Ik niet, want ik ben een republikein. Grapje, of nou ja, ‘grapje’, ik mag mezelf geen republikein noemen want ik heb me nooit zo in de voors en tegens van het koningshuis verdiept dus ik heb er geen keiharde mening over, maar ik kan wel zeggen dat ik een beetje inkrimp als er wordt gepraat over Amalia in zinnen als “Ja je ziet dat ze de laatste tijd steeds vaker voorop loopt ten opzichte van haar zusjes. Dat is ter voorbereiding op haar rol als koningin.” Echt, dat kind is 13! Laat haar! Misschien wil ze wel bioloog worden! Of rechercheur! Of organisator van groepsreizen voor mindervaliden! #freeamalia

Goed, genoeg geschreven wat er later als ik beroemd word voor zal zorgen dat ik persona non grata ben in Soestdijk. Laat ik even lekker vertellen over wat ik in april allemaal heb uitgespookt. Ik weet dat deze maand nog niet voorbij is, maar ik vlieg morgen naar Zuid-Frankrijk en dan neem ik mijn computer niet mee. Vandaar.

Helaas herinner ik me wederom niet echt wat ik allemaal heb gedaan.

Nu moet ik eerlijk zeggen: ik heb ook niet heel erg diep in mijn geheugen gegraven. Ik zit hier gewoon een beetje achter mijn laptop te tikken alsof mijn leven ervan afhangt. Morgen ga ik namelijk op vakantie, en hoewel ik mijn twee belangrijkste voorbereidingen al achter de rug heb (1. Leuke boeken op mijn e-reader zetten 2. Inchecken) moet ik nummer 3, mijn koffer inpakken, nog doen. Bovendien wil ik eigenlijk gewoon gezellig met Tim op de bank hangen en een film kijken i.p.v. in mijn eentje achter de eettafel zitten (aangezien ik hem straks NEGEN dagen niet zie en dat stiekem HEEL ERG vind) maar goed, ik wilde toch óók per se even bloggen, het is immers zo lang geleden. Kwantiteit boven kwaliteit, jwz.

Even een foto om de tekst te breken en aan te geven dat we nu toch écht gaan beginnen

Lekker stil

Deze maand had ik alweer mijn laatste mindfulness-les. “Heb je er nou wat aan,” vraagt iedereen me steeds, en dat vind ik moeilijk om te zeggen. Ik denk het wel. Ik heb in ieder geval beter leren relativeren: ik ben iemand die het leven Heel Erg Serieus neemt en enigszins vervelende dingen Heel Erg Zwaar vind (ik ben een beetje die vrouw uit dat ene nummer van Brigitte Kaandorp), maar ik heb wel het idee dat ik tegenwoordig makkelijker dingen los kan laten.

Een van de laatste dingen die we trouwens deden tijdens de cursus was een stiltedag, op zondag 2 april. Toen moesten we uuuurenlang mediteren en we mochten niet praten. Dat klinkt vrij verschrikkelijk, maar in praktijk viel het reuze mee. Dat zegt ook wel wat, denk ik.

JUICE IT JUICE IT

Als jullie me nog niet al zweverig genoeg vonden met m’n mindfulness, dan kunnen jullie nu helemaal jullie lol op: ik heb namelijk een heuse slowjuicer gekocht. Je weet wel, zo’n apparaat dat sapjes maakt. Vroeger had ik ook al een juicer, maar dat was geen slowjuicer, dat was een sapcentrifuge en die werkte eigenlijk voor geen meter (gelukkig had ik die tweedehands gekocht i.p.v. voor de volle mep).

Maar nu heb ik dus een juicer die wel werkt. Ik maak er eigenlijk alleen maar van die hele vieze gezonde dingen mee, weet je wel, sapjes met komkommer en waterkers en gember en broccoli en bleekselderij en één appel voor de zoetigheid. Ik krijg daar dus echt een kick van. Mijn omgeving minder, want ik heb al 10384 x de zin “Maar huh sap is toch helemaal niet gezond?” gehoord. Best wel jammer als je net 59.475,- euro aan zo’n juicer + bijbehorende groenten hebt uitgegeven. Maar hé, het is mijn leven (en nee, voor de laatste keer, groentesap is niet ongezond, want in groentesap zit zeer weinig suiker, en nee, er zitten inderdaad geen vezels in, maar die krijg ik toch wel binnen hoor, no worries).

Blogdinnies

Deze maand was ik net een echte blogger, aangezien ik met mijn blogdinnies Laura en Dionne naar de verjaardag van ons blogdinnie Lianne ging (overigens ben ik niet diegene die de term ‘blogdinnie’ heeft verzonnen, kijk mij er alsjeblieft niet op aan). Van tevoren hebben we gegeten in September aan de Grote Markt in Den Haag. Een TOPKEUZE (ok ik had het restaurant uitgezocht), want ze hebben daar een vegan sectie op de kaart (die noemen ze ‘vegan soulfood’). Ik had de saté en hij was zo. Zo goed. Maar echt. Alleen dat al was het waard om voor naar Den Haag te komen. En oké oké het weerzien met mijn blogdinnies was natuurlijk ook heel leuk (al had ik na ongeveer een half uur op het feestje geen stem meer, en was Laura ineens verdwenen – iets met een kat).

Verder …

… zijn mijn ambitieuze hardloopplannen COMPLEET in het water gevallen. Mijn knieën hadden er geen zin meer in. Na de vakantie ga ik maar opnieuw naar de fysio.
… bakte ik de lekkerste veganistische pannenkoeken die ik ooit gegeten heb (al zeg ik het zelf). Vreemd genoeg kwam het recept van de website van Peta. Het moesten eigenlijk vegan crepes worden, maar bij mij werden het gewoon superdikke pannenkoeken, en nou, ze waren zalig.
… had ik het superkoud. Op het begin van april na dan was deze maand echt bizar slecht, weer-wise dan.
… ben ik begonnen met het kijken van RuPaul’s Drag Race season 9. Vrij laat, maar ik voel nooit zo de neiging om nieuwe seizoenen te kijken, moet ik weer allemaal nieuwe deelnemers leren kennen en daar heb ik nooit zin in. Ik ben extreem introvert, weet je. Plus, ik kan het alleen maar illegaal streamen, wat de pret niet echt verhoogt, aangezien het vaak slechte kwaliteit is / je tijdens het kijken altijd 85745 vreemde & verontrustende pop-ups krijgt van rare websites waar je niet mee geassocieerd wilt worden. Maar hé, een girl’s gotta do what a girl’s gotta do. (Ik ben pas bij aflevering 2 dus niet spoileren a.u.b.)
… ben ik verslaafd geraakt aan UNHhhh op YouTube, van Trixie Mattel en Katya (ex-RPDR-deelnemers). Ik kende het al maar vond het nooit zó leuk, maar nu ben ik verslaafd. Die aflevering over hun kindertijd is echt mijn lievelings.
… las ik volgens mij echt 0 boeken uit, maar ik maak het volgende maand goed want ik heb dus echt 10 pareltjes op mijn e-reader gezet (de eerste waarin ik ga beginnen is Bouwpakket van een meisje van Caitlin Moran)

#####Mei#####

Nou, mei wordt een goede maand, want ik begin hem in Frankrijk! De tweede week van mei ben ik trouwens weer thuis, maar wel nog steeds vrij, dus dan ga ik leuke dingen doen in en rond mijn huis (zeg maar, binnen een straal van 100 meter). Oh ja, ik ga dus weer naar de fysio. Genoeg spanning & sensatie dus! SEE YA xoxoxo

12 Comments

Filed under maandoverzicht