Category Archives: maandoverzicht

by | April 2, 2017 · 17:06

maart a.k.a. de langste maand waarin het minst gebeurde

Hallo lieve leuke slimme bloglezers, hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het goed. Ik heb een beter gevoel bij het schrijven van dit maandoverzicht dan anders. Normaliter is een maandoverzicht schrijven best confronterend: iedere keer besef ik weer dat de tijd in een angstaanjagend razend tempo voorbij vliegt, en dat ik al bijna een oud verrimpeld omaatje ben in een wereld die is overgenomen door robots.

Dit keer heb ik echter voor het eerst het idee dat de afgelopen maand vrij lang duurde. Niet té lang, hoor, van mij had maart best nog langer mogen duren, ik vond het wel lekker. Geeft me meteen het gevoel dat ik wat meer grip heb op mijn leven. Of zo. Weet niet of dit ergens op slaat, maar goed, mijn gevoelens slaan heel vaak nergens op, dat mag in deze moderne samenleving gewoon.

De grap is wel dat ik me bijna NIETS meer kan herinneren van deze maand. Geen idee of dat komt doordat ik zo vergeetachtig ben, of dat ik misschien gewoon niks heb uitgevoerd. Ik vermoed het laatste.

GELD UITGEVEN MOOIE PLANNEN MAKEN

Maart was niet echt de maand van leuke dingen doen, maart was meer de maand van plannen maken om een andere keer leuke dingen te gaan doen. Zo vlieg ik eind april naar Marseille voor een weekje Frankrijk met mijn ouders en zusje en ga ik 3 (!!!) keer naar een show met queens van RuPaul’s Drag Race, twee keer in juni en één keer in september. (Er bestaat een kans dat ik ga huilen als ik Alaska 5000 zie) (nee grapje dat soort dingen doe ik niet hoor) (alhoewel JE WEET MAAR NOOIT). Ennnnn ik ga ook naar Disneyland met Tims familie voor de 90ste verjaardag van Tims oma. Mag ik iedereen gaan rondleiden, want dit wordt dus mijn 8ste keer Disneyland. In totaal heb ik 21 dagen van mijn leven in dit park gespendeerd. Jullie denken misschien dat dit een grapje is, maar dat is het niet.

ziek

Ik was ziek, en behoorlijk lang ook. Dat was best wel een teleurstelling, want ik wil mensen graag laten geloven dat het veganisme je, naast de gave om supersnel ingrediëntenlijsten te lezen, ook een superieure gezondheid bezorgt. Helaasch helaasch, ik heb nog steeds geen superkrachten gekregen van al die edelgist. Moet er wel bij zeggen dat de laatste keer dat ik echt ziek was al bijna een jaar terug plaatsvond, maar toch. Was het liever niet geweest. Maar ik was het dus wel.

—Oh oh Den Haag—

Tim en ik deden een dagje Den Haag. Konden we lekker naar het Binnenhof en nog lekkerder eten (Foam en de Vegetarische snackbar stelden niet teleur!!!). Oh, een koffie drinken op het terras, en naar Scheveningen lopen – om daar wéér op een terras te gaan zitten. Ik geloof dat het een teken van Echte Volwassenheid is als je alleen nog maar leeft om te eten en te drinken. En om naar oude gebouwen te kijken, want ik heb me weer vergaapt aan al die pracht&praal in onze hofstad hoor, dat mogen jullie best weten.

Verder ……………

  • Keken Tim en ik Paris is burning, een documentaire over de drag ball scene eind jaren ’80 in New York. Oh, en een documentairereeks over hiphop die heel leerzaam was: ik begrijp nu EINDELIJK wat een MC precies doet.
  • Aten we bij Spirit. Ik was al eens bij de vestiging in Rotterdam geweest, maar nu zit er sinds kort eentje niet heel ver van ons huis, wat op zich wel een van de betere dingen is die mij dit jaar zijn overkomen.
  • Zat ik iedere vrije minuut op mijn balkon in de zon (want damn, wat was er veel zon! Ik moet eigenlijk bezorgd zijn want opwarming van de aarde maar wat is zon toch fijn mensen!)
  • Las ik veel boeken. Zo veel dat ik niet eens meer weet welke.
  • Ging ik weer wat harder aan de slag om mijn #verrotteknie weer wat minder verrot te krijgen, maar dat is een verhaal waar ik binnenkort een aparte blog aan zal wijden.
  • Deed ik weer eens een interessant haarwasexperiment, maar ook dit is te belangrijk om weggestopt te worden onderaan in een maandoverzichtje, dus ook dit verhaal krijgt een aparte post.
  • Maakte ik nog 500 foto’s voor mijn nieuwe rubriek #badfashionblogger, maar schreef ik slechts 1 blog. En ja, ook die houden jullie tegoed. (Damn, hoeveel blogs moet ik wel niet gaan posten in april om een beetje bij te blijven???)
  • Had ik een running dinner met mijn collega’s, wat vet leuk was, omdat je zo ook eens elkaars huizen te zien krijgt. Bonus: het eten was suuperlekker.

Oké maar wat ga je doen in april dan

April wordt de maand waarin ik mijn virusbeveiliging ga updaten, want ik typ dit nu op 2 april en ik krijg de hele tijd meldingen dat ik dat moet doen. Oké, lekker flauw. Ik heb niet zo heel veel plannen voor april, geloof ik. Ik wil graag weer eens 7 kilometer hardlopen. Mijn knie kan momenteel 4 kilometer aan, en ik hoop dat als ik heeel hard mijn best doe met spierversterkende oefeningen, ik er 3 aan kan plakken. Het getal 3 is vrij arbitrair, maar ik vond 2 zo weinig en 4 een beetje ambitieus, dus vandaar.

Verder ga ik aan het einde van de maand natuurlijk op VAKANTIE, dus op zich kan deze maand nu al niet meer stuk. Ik zit er trouwens over te denken om Planet Coaster (de nieuwste Rollercoaster Tycoon) te kopen om me weer een beetje kind te voelen, maar ik ben bang dat ik dan mijn huishoudelijke/intellectuele taken ga verwaarlozen, wat op zijn minst ironisch te noemen is, maar goed, mijn leven is ook op andere fronten net een Alanis Morissette-album, dus ergens verbaast het me ook weer niks.

9 Comments

Filed under maandoverzicht

Tagged as , ,

by | March 1, 2017 · 18:44

februari, oh februari

Hebben jullie nog een papieren agenda? Ik wel, al schrijf ik er niet meer zo vaak in – alleen maar afspraken die nog heel ver weg zijn, eigenlijk. Spontane(re) rendez-vouzen schrijf ik nooit op, die moet ik van mezelf maar gewoon onthouden. Zodoende is mijn agenda altijd bijna leeg.

Dat is NIET handig als je aan het einde van de maand een maandoverzicht gaat maken, kan ik je vertellen.

Gelukkig is mijn geheugen nog niet helemaal naar de knoppen door een gebrek aan voedingsstoffen en/of een teveel aan alcohol, dus bij dezen, ondanks alles, toch een maandoverzicht!

Een Huisje

Hoewel Tim en ik pas net een eigen huis hebben, gingen we afgelopen weekend toch naar Een Huisje, samen met mijn ouders, mijn broertje, mijn zusje en haar geliefde. Het was geweldig. Ik ben gek op van die parken met allemaal identiek ingerichte huisjes en zwembaden die zo klein zijn dat ze eigenlijk alleen maar leuk zijn voor kleuters. De weekenden lijken echt langer als je ergens anders bent. Daarbij was het supergezellig, zelfs ondanks het feit dat ik vaker heb verloren met 30 seconds dan gewonnen.

Dit is geen foto van dit weekend, maar van twee jaar geleden. Toen zaten we in hetzelfde huisje. We waren eigenlijk van plan om dezelfde foto te maken, maar dan dat mijn broertje nog steeds zo zou staan en ik inmiddels in het water lag, maar helaas (of gelukkig voor mij?) konden we deze brug niet meer vinden.

Vegan vreten

Naast Dat Huisje was het verder sowieso een behoorlijk gezellige maand, moet ik zeggen, zeker voor mijn doen, want ik ben van nature nogal een kluizenaar. Ik heb veel vrienden gezien, of we nou gewoon bij elkaar gingen eten (een van mijn BFF’s woont tegenwoordig op loopafstand, ik heb haar verboden om ooit nog te verhuizen), naar de theetuin in Eemnes gingen of dat ik ze een verlate rondleiding gaf in ons huis. Ook ben ik 3x in een ander eettentje geweest, hierbij mijn mini-reviews:

  • Tribestlife Rawfood Kitchen (Rotterdam): LOVED IT! Ik eet echt nooit raw food, maar de vegan lasagne was zalig. Ik was hier samen met mijn tante, wat sowieso heel erg leuk was, maar het eten verraste me ook heel erg. Ik bedoel, niet dat ik had gedacht dat het niet lekker zou zijn, maar ik had gewoon niet gedacht dat het zo lekker zou zijn.
  • Oproer (Utrecht): Ik ging nu EINDELIJK eens naar deze bierbrouwerij/vegan hotspot! Met Anne-Fleur, die net zo’n veganist is als ik, dus dan weet je het wel. En het was heerlijk, allemaal, zelfs een stukje groente dat zoveel op zalm leek dat ik het bijna niet durfde te eten.
  • Bar James (Amsterdam): Oké, ik kende Bar James best wel lang en ik was er altijd gek op want het was een vegetarisch restaurant met v e g a n b i t t e r b a l l e n ! (Bewijs van mijn fandom: deze bitterballen + een bartafel staan afgebeeld in mijn vorige blogpost.) Op Valentijnsdag ging ik er weer eens heen, samen met Tessa, wat een beetje vreemd was aangezien overal rode ballonnen hingen en allemaal stelletjes elkaar kwijlend aan zaten te gapen. Gelukkig zijn Tessa en ik de moeilijksten niet, dus het was hartstikke leuk.
    Totdat ik de menukaart bekeek.
    WANT BAR JAMES IS GEEN VEGETARISCH RESTAURANT MEER!!!
    Nee, in plaats daarvan is het een plek voor alles en iedereen. Een beetje vega(n), een beetje vis, tyfusveel vlees. En dan niet eens alleen van dat casual vlees zoals een hamburger of zo, maar echt Serieus Vlees, eend en dat soort dingen. Heel naar. En ook saai, als je veganist bent. Ik had nu de keus tussen curry en een vegan burger, wat op zich natuurlijk allebei hartstikke prima is, maar ik ben originelere gerechten van jullie gewend, Bar James! Een maand eerder at ik nog heerlijke tempeh saté. Toen voelde ik me net een normaal mens, maar dat is me ook niet meer gegund.
    (Op de Facebookpagina van BJ staat dat ze vlees hebben ingevoerd zodat mensen hun ‘vleesetende vrienden’ mee konden nemen, maar sorry hoor, wat voor vrienden heb je als ze niet eens een keertje vega willen eten??? Net alsof je naar een Italiaans restaurant gaat en zegt “Ieuwl nee geef mij maar Grieks”)

—————————–Lekker mindful—————————–

Ik vind het een beetje griezelig om te vertellen, maar ik ben deze maand dus begonnen met een mindfulnesscursus. Ik zeg inderdaad dat ik het griezelig vind om te vertellen en niet om te doen, want in stilte op een rozijn kauwen en goed nadenken over wat je proeft is allesbehalve eng. Vertellen dat je het nodig hebt dat iemand tegen je zegt dat je op een rozijn moet kauwen is wél eng, zeker als je zo’n persoon bent dat altijd gemene grapjes maakt over alles dat ook maar enigszins neigt naar zweverigheid. Ik bedoel, ik weet heus wel dat mindfulness niets met transcendentale ervaringen te maken heeft en juist alles met doorhebben dat je voeten op de grond staan, alleen ik weet niet of jullie dat wel weten. Maar goed, RuPaul zegt altijd: je moet je kwetsbaar durven opstellen als je America’s Next Drag Superstar wilt worden. Dus bij dezen.

Even een random foto vanuit onze woonkameer om de tekst wat te breken

Verder:

  • Samenwonen is nog steeds leuk. Het enige wat er minder aan is, is dat ik veel minder goed naar mijn ‘eigen muziek’ kan luisteren, omdat Tim depri wordt van alles wat ik leuk vind (Placebo, Indochine), waardoor ik vrij weinig kans heb om bepaalde liedjes obsessief vaak te draaien. Wel begon ik weer veel naar het laatste album van Birdy te luisteren omdat ik mijn vriendin Julia weer zag en toen moest denken aan het concert waar we vorig jaar heen gingen. Ik heb nog steeds een beetje moeite met het toegeven, maar dat album is echt HEEL vet.
  • Tim en ik keken trouwens True Detective, seizoen 1. Dat was ook echt heel erg goed, al had ik nooit verwacht dat een serie met Matthew “blonde surfeikel” McConaughey (ik wilde iets veel lelijkers zeggen maar mijn moeder leest mee) en Woody “White men can’t jump” Harrelson in de hoofdrol wat kon zijn. Ik had het mis. Wat ik er vooral interessant aan vond, was dat deze serie een heel erg fris en nieuw gevoel gaf, ondanks het feit dat ongeveer de helft van wat er gebeurde al in 9327 detectiveseries is gebeurd.
  • Ik zag vandaag ein-de-lijk de nieuwe WhatsApp-smileys en wat blijkt? Er zit een verlepte roos bij! Mijn favoriete msn-smiley ooit! Me gotic hart jankt van geluk.

Maart

Ik ben een beetje een basic bitch geworden, want tegenwoordig zeg ik op Instagram alleen nog maar dingen als “omg ik heb zo’n zin in de lente” maar het is gewoon zo. Niet omdat ik geen wintermens ben, maar omdat ik van verandering hou en omdat mijn fietslampen steeds kapot gaan en ik er daarom gebaat bij ben dat het zo lang mogelijk licht is. Gelukkig wordt het deze maand officieel lente, dus dan kan ik ophouden met roepen dat ik zin heb in de lente en beginnen met zeuren over de zomer #zinin

3 Comments

Filed under maandoverzicht

Tagged as ,

by | February 4, 2017 · 11:50

whoohoo januari whoohoo (sorry ik kan even geen serieuze titel bedenken)

~~~Happy new year, allemaal! Oh nee wacht, het is inmiddels alweer bijna 2018. Laat ik maar eens de inleiding skippen en vertellen waarom ik al heel 2017 niets van me heb laten horen:

IK GING DUS SAMENWONEN

Oh em gee, deze maand ben ik dus met Tim gaan samenwonen, of hij met mij, het is maar hoe je het bekijkt. Ondanks de bizar smalle en steile trappen in ons trappenhuis ging het verhuizen redelijk soepel, en het samenwonen gaat dat ook. We hebben zelfs nog geen ruzie gemaakt over de tv! Het is eigenlijk alleen maar leuk, en ons huis is dat ook (het is ook veel Instagramwaardiger dan mijn vorige huis).

Boy George mocht ook meeverhuizen

Jarig & zo

Ik werd 26, een leeftijd waarover ik weinig specifieke gedachten heb.

Ik werd 26, een leeftijd die me tot verdriet stemt omdat ik me zo OUD voel en bang ben dat mijn leven al bijna voorbij is, terwijl ik gevoelsmatig net uit het ei kom. Ik wilde dit eerst niet opschrijven, want ik ken heel veel coole mensen die ouder zijn dan ik of die juist nooit ouder dan 25 zijn geworden, dus ik wéét ook wel dat ik #dankbaar moet zijn en ik wil niemand tegen het verkeerde been stoten (want ik vind het zelf altijd VERSCHRIKKKELIJK irritant als mensen die jonger zijn dan ik gaan zeuren over hoe oud ze zijn – echt, 27-jarige vrienden, jullie hebben toestemming om mij te slaan), maar de waarheid is gewoon dat ik het moeilijk vind om geconfronteerd te worden met mijn eigen sterfelijkheid.

Ik werk eraan, oké?

Daarom heb ik het maar meteen twee keer gevierd; de ene keer voor mijn familie, en de andere keer voor een paar vrienden (niet voor veel, want ik was bang voor geluidsoverlast in mijn gloednieuwe huis, dus niet beledigd zijn als je niet bent uitgenodigd a.u.b.). Ik had besloten om beide keren te gaan koken, ik wilde allemaal hapjes maken uit verschillende kookboeken. Dat er op mijn familieverjaardag 15 mensen kwamen en dat ik die dag gewoon moest werken, dat is iets waar ik pas vlak van tevoren over na ging denken. Toen heb ik maar Indiaas besteld.

Voor mijn vrienden wilde ik wel koken want dat waren toch veel minder mensen en op zaterdag was ik vrij, maar toen ik na ging denken over hoeveel pannen ik wel niet voor nodig had voor al die verschillende hapjes, raakte ik zo in paniek dat ik bijna wéér Indiaas wilde bestellen. Gelukkig was Tim daar als mijn Voice of Reason (handig, dat samenwonen) en hij zei toen dat ik gewoon één pastagerecht moest maken. We hebben er speciaal een hele grote pan voor gekocht. Het lukte nog ook! En iedereen vond het lekker! En gezellig! Geloof ik!

Oh, en ik kreeg een hele mooie verjaardagskaart van mijn collega’s:

Semi-claims to fame, met nadruk op semi

Ook wel leuk om te vermelden: in het februarinummer van HP/De Tijd, waar ik vorige week een exemplaar van ontving, staat een artikel over Heleen van Royen waarvoor meerdere mensen zijn geïnterviewd – waaronder ik! Ik was gevraagd om iets te vertellen naar aanleiding van mijn scriptie van twee jaar terug (die, heel kort door de bocht gezegd, ging over de (vrouwelijke) imago’s van Van Royen, Connie Palmen en Renate Dorrestein). Superleuk!

Het volgende is misschien niet heel boeiend, maar goed, als ik toch aan het opscheppen ben: ik ben ook nog eens te zien als wazige vlek te zien op het filmpje van Lubach over Trump, je weet wel, die ene die alleen maar gezien is door driekwart van de wereldbevolking. Op het moment dat het gaat over de taal Nederlands, zie je een studiegenoot van me praten en dan zie je daarachter wat blurretjes, en een van die blurretjes ben ik dus. Het is zo vaag dat ik het pas de tweede keer dat ik het filmpje zag doorhad, maar het is toch leuk.

Met andere woorden: ga Nederlands studeren, zo kom je nog ergens!

———————————————————————————————————————–Andere dingen
    • Ik ga jullie alvast waarschuwen: de volgende punten gaan uitsluitend over dingen die ik heb gehoord, gezien of gelezen, want naast mijn werk, mijn verhuizing en al mijn verjaardagen heb ik in januari niets spannends meer kunnen doen.
    • Oh ja wel, nog één ander ding, en dat is dat ik opnieuw zelf mijn haar heb geprobeerd te verven. Nu heeft mijn haar vier verschillende kleuren (het blond van de kapper, het blond van de eerste thuisverfbeurt, het blond van de tweede thuisverfbeurt, en stukjes die ik ben vergeten mee te pakken. TOP).
    • Deze maand had ik ook wel de Adore Delano appreciation month kunnen noemen, want ik heb haar muziek continu geluisterd. Ik was daar een tijdje geleden al mee begonnen, maar ik vond het eigenlijk heel slecht, alleen toen gaf ik het nog een kans en begon ik ervan te houden zoals alleen een door liefde verblinde RPDR-fan ervan kan houden. Lievelings I look Fuckin cool. Herinnert me aan toen ik nog 19 was en altijd met gatenpanty’s en afgebladderde nagellak rondliep. (Ach, wat zit ik nou te liegen? Dit nummer is nog altijd heel herkenbaar, vooral om deze zin: Don’t need to brush my hair out // Birds need a nest to hang out.) (Ik heb dit soort nummers nodig oké, nu ik vier verschillende haarkleuren heb.)
    • Ik herlas The perks of being a wallflower. Ik was eigenlijk in iets totaal anders bezig maar toen wilde ik het ZO graag lezen dat ik geen andere keuze had dan er meteen in te beginnen. Het was de derde of vierde keer dat ik hem las, maar hij blijft prachtig. Het voet gewoon zo … echt.
    • Speaking of TPOBAW, ik ging dus ook meer informatie opzoeken over Ezra Miller (die Patrick speelt in de verfilming) en toen ontdekte ik zijn band, Sons of an Illustrious Father. Dat beviel me ook wel erg goed.
    • Met andere woorden, ik ben weer ‘lekker mezelf’ geweest deze maand.
    • Verder heb ik EINDELIJK Het Smelt gelezen. Ik vond het een heeel vet boek, het zat ontzettend goed in elkaar, maar op zich had het wel net iets korter kunnen zijn, ik had het idee dat er iets te veel herhaling in zat. Desondanks was ik binnen een week door de bijna 500 bladzijden heen.
    • Nu lees ik What Ever Happened To Baby Jane? omdat ik, zoals jullie inmiddels wel doorhebben, geen brede interesses heb, maar erg gefixeerd ben op een aantal dingen

Even tussendoor kijk hoe mooi het IJ <3

Februari

Aangezien februari een vrij korte maand is, is hij inmiddels alweer bijna voorbij (snappen jullie nu waar mijn existentiële crisis vandaan komt??? Ik denk altijd dat dingen voorbij zijn als ze nog maar net zijn begonnen), maar er staan een heleboel leuke sociale dingen op de planning. Tussendoor probeer ik een hoop te schrijven in de hoop dat ik nog een beetje een beetje een ‘jonge’ schrijfster kan zijn, zoals op die verjaardagskaart van mijn collega’s stond. Met andere woorden: volgens mij worden die 28 goed bestede dagen.

9 Comments

Filed under maandoverzicht

Tagged as , ,

by | December 30, 2016 · 10:06

doei december

Ik heb een dilemma. Dit dilemma heet: Zal ik eerst mijn decemberoverzicht posten, of eerst mijn jaaroverzicht? Het leven van een blogger die geen tijd/energie heeft om normale onderwerpen te bedenken en daarom alleen nog maar over zichzelf schrijft is zwaar jongens, zo zwaar.

Hoewel het misschien logischer is om te beginnen met het jaaroverzicht (aangezien het jaar procentueel gezien verder voltooid is dan de maand), start ik toch maar met december, want anders verklap ik al alle spoilers uit dit maandoverzicht. Zoals …

WE HEBBEN EEN HUIS

… en dat is het enige nieuws wat ertoe doet, eigenlijk. Hierna kan ik stoppen met deze decemberblog (en met het verder nog iets willen bereiken in mijn leven). Het is een appartement, het is mooi, en we kunnen erin vanaf 3 januari! En ons nieuwe huis staat ook nog eens in Amsterdam-Oost. Op zich had ik ook best wel in Noord willen wonen, of West, of Zuid, maar momenteel woon ik in Oost en ik voel me hier behoorlijk thuis. Als ik ga winkelen bij Oostpoort, heb ik namelijk hetzelfde gevoel als ik had toen ik vroeger naar Rotterdam Alexandrium ging (namelijk: omg het is hier zo druk waarom gaan al die mensen niet weg!!!)

d e f i s s a d a g e n

Hoe was jullie kerst? Die van mij was leuk, ondanks het tot op heden ontbrekende kerstgevoel van dit jaar. Dit heb ik maar gewoon gecompenseerd met buitensporig veel kerstactiviteiten: donderdag had ik een kerstbrunch op mijn werk en at ik overheerlijke vegan pindakaasfondue bij Babs, vrijdag ging ik naar een kerstspel waarin Tims zus speelde, zaterdag was kerstavond bij mijn ene tante, zondag Eerste Kerstdag bij mijn andere tante, maandag ging ik met Tims familie zwemmen (en eten en slapen) bij Van der Valk en dinsdag ging ik er ook nog eens ontbijten voordat ik terugkeerde naar het normale leven.

Een overvol programma dus, maar het was allemaal wel erg gezellig, en ik heb gênant veel cadeaus gehad.

Mijn broertje en zusje en ik op kerstochtend, toen we nog schattig en onschuldig en geen verwende krengen waren

Dilemma twee

De feestdagen (en voornamelijk die cadeaus) brachten mij tevens bij dilemma nummer twee van dit moment: ga ik verder met het lezen in Harry Potter numéro 7, of sla ik een van mijn nieuwe boeken open? En zo ja, ga ik dan voor Het smelt, De vegetariër, De zoetzure smaak van dromen, Notes on a scandal of Go set a watchman?

———————————————————————-de rest

  • Aangezien deze maand nog niet afgelopen is, zal ik maar eens beginnen met vertellen wat ik de komende (vrije!) dagen ga doen: bar weinig.
  • Ik heb mijn nieuwe lievelingsfilm ontdekt: What Ever Happened To Baby Jane? Gaat over twee zussen, waarvan de één een in de vergetelheid geraakt kindsterretje, en de ander een filmster die door een mysterieus ongeluk in een rolstoel is beland. Het is typisch zo’n film waarvan ik altijd al wist dat die bestond, maar nog nooit gezien had. En ik ben echt blij dat ik het eindelijk gedaan heb. Hoewel Tim en ik tijdens het kijken vrij veel naar de tv hebben lopen schreeuwen (“HOE KUN JE NOU EERST ZO SLIM EN DAN ZO DOM ZIJN?!?” “NOU DE CALIFORNISCHE POLITIE STELT OOK NIET VEEL VOOR!!!”) heeft deze film direct een ereplekje in mijn hart gekregen. Ik vond het verhaal en de ideeën erachter voornamelijk zo vet, net zoals de sfeer. Ook wel interessant om te weten: deze film is uit 1962, en de twee hoofdrolspeelsters (Joan Crawford en Bette Davis) schijnen elkaar in het echt intens gehaat te hebben. Hier een fragment (geen trailers kijken, die verklappen te veel)

Zo kijkt Baby Jane ongeveer de hele film

  • Inmiddels heb ik mijn eerste functioneringsgesprek op mijn werk gehad. Dat was positief en mijn contract wordt verlengd! Superfijn, want ik heb ook het gevoel dat ik echt op mijn plek zit.
  • Ik ben hier nu wel blij aan het blaten over allemaal dingen die ik heb gedaan, maar eigenlijk was dit deels ook echt een rotmaand aangezien er allemaal vervelende dingen gebeurden die wellicht niet allemaal direct betrekking hadden op mijn leven, maar wel gebeurden.
  • Ik HOU echt van Harry Potter en ik vind het zo’n gemis dat niet iedereen die ik ken dat doet.
  • Het album dat ik deze maand het meest geluisterd heb, is Keep Your Darkness Secret van Moto Boy. Moto Boy is een Zweedse artiest wiens eerste album (uit 2008) ik helemaal grijsgedraaid heb, maar daarna ben ik hem een beetje uit het oog verloren. Dat is dom, maar ook handig, want nu heb ik tenminste wat in te halen.Verder heb ik dit musicalnummer zo vaak geluisterd dat ik de tekst inmiddels kan zingen zonder muziek erbij (ik weet niet wat het is, maar als Renaud Hantson zijn mond opent, is het net alsof iemand me een spuit endorfine geeft). Tevens luisterde ik ineens naar Patrick Bruel (mijn ouders zullen trots op me zijn), en was ik erg into de muziek van Placebo rond het jaar 2001 (of het ‘Leni en Levi‘-tijdperk, zoals ik het altijd noem). Ik ben de laatste tijd zoveel into Placebo dat het een beetje gênant begint te worden. (Ik bedoel, ik ben geen 17 meer, maar bijna 26.) Denken jullie dat Tim het goedvindt als ik dit kussen bestel voor in ons nieuwe huis?

Oké, en met deze uitgebreide verhandeling over mijn innerlijke muziekleven heb ik een nieuw dieptepunt bereikt, dus ik ga deze blogpost afsluiten.

Januari

Wordt leuk maar erg druk, aangezien ik moet gaan verhuizen én ook nog eens jarig ben en daar een beetje iets leuks van wil maken. Ik heb trouwens geen nieuwe goede voornemens, want ik heb al sinds 2003 dezelfde, en dat is dat ik minder tijd moet verspillen op internet. Het gaat ieder jaar ietsje beter, maar ik heb nog steeds de offline nirwana niet bereikt, dus ik ga nu stoppen met schrijven en iets mindfuls doen, mijn haar wassen of zo.

17 Comments

Filed under maandoverzicht

Tagged as , ,

by | December 4, 2016 · 20:32

en ja nu is november ook al voorbij *%&^$^%#^%$##$

Heehallo hier ben ik weer! Dit keer om mijn maand november te bespreken. Ik weet het, het is inmiddels alweer praktisch januari, maar goed, ik kan het ook niet helpen dat ik tegenwoordig Een Leven heb. Er blijft veel meer blogtijd over als je niks te doen hebt, helaas heb je in dat geval dan weer niets om over te schrijven.

Goed, laten we nu maar meteen stoppen met het uitwisselen van oppervlakkig gewauwel en verdergaan met waarvoor we hier zijn, namelijk vertellen/lezen hoe mijn maand was:

(Als ik dit zo opschrijf, klinkt het echt heel onsympathiek, hè?)

***Gent***

Een van de leukste dingen die ik deze maand heb gedaan is naar Gent (tripjes naar het buitenland zijn meestal de leukste dingen die je in een maand doet – ten minste, als je gaat dan). Ik ging samen met Mady, om Nicole op te zoeken. Die is daar dit jaar namelijk begonnen met studeren aan de filmacademie (ik ben gelukkig helemaal niet jaloers of zo). We hebben dat weekend vooral veel gelopen en veel gewinkeld (ik heb vier rokken gescoord, waarvan drie tweedehands #ecofabulous). Oh ja, en we hebben ook nog vriendschapskettingen in alien-thema gekocht (ik heb de ufo), en veel naar De Rijdende Rechter gekeken. Je begrijpt: het was een goed weekend.

Een foto van een foto van Mady, mij en Nicole's oog.

Een foto van een foto van Mady, mij en Nicole’s oog, gemaakt in een Beugelbekkie-achtig café met wasmachines

Placebo

In november deed ik ook iets anders geweldigs: ik ging naar het concert van Placebo in Ziggo Dome! Het was echt heel leuk, het was hun verjaardagstour (20 jaar Placebo!) dus ze speelden veel gouwe ouwe nummers (zelfs I know! En Sleeping with ghosts!) (helaas niet mijn all time favorite Burger Queen, maar oké, je ken niet alles hebben). Het was pas het tweede Placebo-concert in mijn leven – de eerste was op Pinkpop, toen ik 18 was. Ja, HEEL lang geleden dus. Dat ik inmiddels een ouwe lul ben, bleek ook wel uit het feit dat ik zitplaatsen had geboekt én er ook nog aan had gedacht om oordopjes te nemen. Ik had zelfs een extra paar voor Tim mee. Tim vond het trouwens ook heel leuk, behalve dan dat hij Brian Molko (de zanger/Mijn Grote Held/nancy boy forever tegen wil en dank) een irritante stem vindt hebben (?????!!!!!!!!??????????!!!!!!???????)

Ons nieuwe huis

Daar kan ik kort over zijn: die hebben we nog steeds niet. Wat heel verdrietig is, zeker aangezien we ongeveer 936 huizen bezichtigd hebben. Helaas waren er telkens ook veel andere geïnteresseerden. Maar goed, niemand had gezegd dat het makkelijk zou zijn, dus eigenlijk verbaast het me ook weer niks.

Andere dingen:

  • Deze maand ben ik buitengewoon sociaal geweest, ik heb bijna al mijn vrienden gezien (met nadruk op bijna). #blessed
  • Met mijn werk ben ik nog steeds heel gelukkig. De afgelopen maand was het lekker druk, wat ik wel fijn vind, want dat dwingt me om sneller te schrijven en niet de hele tijd te lopen pielen aan één alinea (om vervolgens toch maar weer mijn eerste versie op te slaan).
  • Ik wilde mijn haar platinablond verven, zelf, met hele natuurlijke veganistische haarverf. Van tevoren wist ik eigenlijk wel dat dit niet kon, maar ik moest het toch even proberen. Nu weet ik zeker dat het niet kan.
  • Tim en ik hebben deze maand heel veel documentaires gekeken over de geschiedenis van rock, en daar werd ik heel blij van. Mijn lievelings ging natuurlijk over glam rock. (Ik ben een karikatuur van mezelf.)
  • Ik ben inmiddels bij seizoen 7 van Rupaul’s Drag Race. Ik heb hele ambivalente gevoelens bij dit seizoen, vooral omdat ik iedereen echt ontzettend vervelend vind, behalve Katya en Miss Fame (eerst had ik ook een hekel aan Miss Fame, maar hoe meer ik met haar geconfronteerd word, hoe meer ik erachter kom dat zij en ik eigenlijk één en dezelfde persoon zijn (en dat is heus niet alleen omdat ze een kip op d’r arm heeft getatoeëerd)).
  • Ik las ein-de-lijk De idealisten van Zoë Keller en het is een van mijn lievelingsboeken van de afgelopen tijd. Ben ik even blij dat ik dat ding jarenlang ongelezen in mijn kast heb laten staan!
  • Ik ben zelf ook weer veel bezig geweest aan mijn schrijfproject, vandaar dat ik voor de zoveelste maand op een rij niet zoveel aan bloggen toe kwam als ik had gewild. Of nou ja: als ik echt liever had willen bloggen was het natuurlijk wel gelukt, maar dan had ik die andere dingen weer niet kunnen schrijven.
  • Naast het feit dat ik bij Placebo op een stoel heb gezeten, heb ik nog een volwassen beslissing gemaakt: ik kocht eindelijk CC-cream (voor de mannen: dat is BB-cream maar dan met zonnebrand). Dit deed ik omdat ik even in paniek raakte omdat ik dacht dat ik ineens heel veel rimpels had gekregen. Dat bleek later wel mee te vallen (ik had die dag gewoon te weinig gedronken, dus die droogtelijntjes in mijn gezicht leken wel drooggelegde rivieren, maar inmiddels zitten die rivieren weer zo vol dat het water net zo hoog staat als de oever), alleen ik denk dat het toch geen slecht idee kan zijn om dagelijks zonnebrand te smeren.
  • Over achteruitgang gesproken, ik heb soms het idee dat ik een bril moet, omdat ik zo wazig zie als ik te lang achter de computer zit, maar het kan ook gewoon komen doordat ik te lang achter de computer zit (alle letters van deze blog dansen nu echt voor mijn ogen, vergeef me als er nog typefouten instaan).
  • Dit is mijn (niet-Placebogerelateerde) lievelingsliedje van nu. Ik heb geen idee wat ik er nou precies zo leuk aan vind, als iemand van jullie het wel weet, mag-ie het zeggen.

Y A Y C E M B E R

Alsof de tijd nog niet snel genoeg ging, trekt het leven zich nu ik fulltime werk al helemaal als een sneltrein aan me voorbij. Ik ben nog niet toe aan december, ik ben nog niet toe aan Kerstmis, ik ben nog niet toe aan goeie voornemens! En dat is best raar, aangezien ik normaliter altijd in april al zin heb om de kerst-cd van The Carpenters op te zetten. Maar goed. Hè. Watdoejeeraan. Ik heb voor deze maand nog niet erg veel in de planning staan, behalve Kerstmis vieren, dus, en janken om alle verloren dagen. Vind ik wel weer druk genoeg.

11 Comments

Filed under maandoverzicht

Tagged as ,