Inmiddels is het alweer 11 december en ik heb nog steeds geen zin in Kerstmis. Een unicum.
Zoals ik in mijn vorige blog al zei, krijg ik normaal gesproken altijd in april al zin in kerst, of niet zozeer in het feest zelf, meer in die hele periode eromheen. Al die lichtjes. Die kerstboom. De kerstliedjes.
Dit jaar niet.
Het zal ongetwijfeld iets te maken hebben met het feit dat deze kerst er niet uit zal zien zoals ik had gehoopt. Ik droomde van een Echt Huis met een Eigen Kerstboom waarin ik met Tim een vijfgangendiner zou bereiden voor onze gasten. Helaas hebben we nog steeds geen huis, dus we kunnen er ook geen Kerstmis vieren. Wordt het weer een ontheemde kerst op een studentenkamer waar geen kerstboom in past. Nou ja, qua ruimte zou het wel kunnen, maar qua sfeer niet.
En dan die kerstliedjes hè, daar word ik dus nu al helemaal kierewiet van. Te. Vaak. Gehoord. Er zouden eigenlijk eens nieuwe kerstnummers opgenomen moeten worden, geen covers, maar gewoon nieuwe, want ik heb het gevoel dat er op de radio nu maar vijf verschillende nummers roteren, waarvan er vier erg matig zijn. De enige nummers die ik te pruimen vind (naast de volledige kerst-cd van The Carpenters) zijn Do they know it’s Christmas (ik weet dat ik vijf jaar geleden op mijn blog schreef dat het ‘een draak van een nummer’ was, maar ik was gewoon zelf een draak. Ik bedoel, Boy George en Sting in één nummer! Halloooooooo! Beter dan dit worden de jaren ’80 niet!) en Wrap myself in paper van Magnus Carlsson.
Die laatste kennen jullie alleen denk ik niet, want hij komt nooit op de radio. Als je had gedacht dat DTKIC een fout nummer was: dan heb je WMIP nog niet gehoord. Nee echt, erger dan dit wordt het niet, en het is prachtig. Ik word altijd zo gelukkig van dit nummer. Please, doe jezelf (en mij) een plezier, zet het even op:
Wat ik hier zo leuk aan vind, is dat het zo heerlijk onbeschaamd is. Jezelf als cadeau geven! Ingepakt en wel! Bovendien hóór je gewoon de lach op het gezicht van Magnus terwijl hij dit zingt. Die man is zo blij joh, ik krijg er bijna toch weer zin van in kerst.
(Hij in Nederland trouwens niet zo bekend, maar hij zat ook in Alcazar, je weet wel, van Crying at the discotheque, en allemaal andere nummers met bizarre clips (dit is nog de minst rare). Ik ben echt gek op die vent, hij staat op nummer nummer 9 in Lisa’s Top 10 Favoriete Zweden Aller Tijden)
Maar ja, dit draaien ze dan weer niet op de radio hè, altijd alleen maar die verdomde Mariah Carey.
Dus nee, de kerstsfeer zit er bij mij nog niet echt in.
Goed, terwijl ik dit typ zit ik mezelf een beetje uit te lachen (dat dan weer wel), ik lijk nu echt zo’n grinch uit een of andere kerstfilm, zo iemand die nog moet leren dat de ware betekenis van Kerstmis is dat je gezellig samen bent enzovoort enzoverder, en dat het geen zak uitmaakt dat je zelf geen boom hebt of doordraait dankzij de radio! Maar ja, de grinch wordt natuurlijk altijd pas aan het einde van de film (als het daadwerkelijk Kerstmis is) vrolijk, en dat duurt nog wel ff.
Dus bij dezen, omdat ik geen tijd heb om hierop te wachten, een verzoek: weten jullie nog kerstliedjes die níet non-stop op de radio gedraaid worden? Leuke kerstliedjes? Jullie kennen mijn muzieksmaak, maar als je me per se een van je eigen favorieten wilt opdringen, vind ik dat ook niet erg (ik zou dat namelijk hetzelfde doen als je me de kans gaf).
Please? Ik heb gewoon zo’n zin om zin te hebben in Kerstmis.
