Category Archives: tips en tricks

by | November 18, 2020 · 13:11

minder op je telefoon zitten: 7 tips

Ik had jullie nog een blog beloofd over het boek Digital Minimalisme van Cal Newport, en hoe ik ervoor zorg dat ik tegenwoordig wat minder op mijn telefoon zit.

Ik word namelijk behoorlijk onrustig van dat ding. Dat wist ik al lang, maar door Digitaal Minimalisme snap ik beter waarom. Hierin wordt uitgelegd dat je telefoon een soort gokmachine is – heb ik een bericht? Heeft iemand me geliked? Krijg ik dit keer wél iets leuks te zien als ik mijn Instagram Explore-pagina ververs, of blijft die pagina bestaan uit TikTok-reposts van afgetrainde 18-jarigen die je uitleggen hoe ze in 2 maanden tijd steenrijk zijn geworden? Juist omdat je telefoon je soms teleurstelt, ontstaat het gokeffect, want het is dan extra leuk als er wél iets interessants gebeurt.

Ook merkte ik dat ik dwangmatig controleerde of ik iets belangrijks gemist had – een nieuwsbericht à la 9-11, een geliefde in het ziekenhuis, een uitnodiging voor een exclusief feest waar ik direct op moest reageren omdat het aanbod anders naar iemand anders ging (lol).

Daarbij gebruikte ik mijn telefoon als een fopspeen voor wanneer ik niet meer wist hoe ik verder moest met mijn werk (scrollen is immers véél comfortabeler dan doorzetten) of wanneer ik na het eten niet af wilde wassen en nog even op Reddit dingen over drag queens moest lezen (en als ik daarmee klaar was ging ik naar Instagram, en dan naar Bloglovin, en dan maar naar Facebook …) (ff serieus, dat uitstelgedrag heeft hele avonden weggetoverd, want als ik eenmaal klaar was met de afwas moest ik alweer naar bed).

En dan weet ik nog wel dat het bij mij best meevalt – ik liet mijn telefoon ook nog weleens een halve dag (expres of per ongeluk) in de keuken liggen. Maar toch, het bleef te veel. Daarom dat ik Digitaal Minimalisme 2x in een half jaar heb gelezen, en de tips ook echt toepas. Sommige liggen voor de hand, maar door erover te lezen krijg ik echt zin om aan de slag te gaan. (Suushi schrijft hier trouwens ook regelmatig inspirerende berichten over).

Het is niet dat ik nooit meer op Instagram wil, want ik vind het een leuke manier om te zien waar anderen mee bezig zijn. Cal Newport schrijft ook: het doel is niet om je telefoon nooit meer te gebruiken, maar om hem zo te gebruiken dat je optimaal profiteert van alle leuke dingen die je telefoon biedt. Dat betekent dus: gericht je telefoon gebruiken. Dus ik ga zeker niet terug naar de Nokia. Maar wat minder dwangmatig checken, meer rust, meer focus… graag! Ik ben inmiddels wel een beetje te oud voor fopspenen.

Deze veranderingen helpen tot nu toe goed:

  • Ik heb mijn telefoon standaard op ‘niet storen’ staan – het enige geluid dat mijn telefoon ooit maakt, is de ringtone als een van mijn contacten belt. Dit is best een big deal – vroeger stond mijn telefoon altijd op stil, maar daarom moest ik hem continu checken om te kijken of niemand had gebeld met de vraag of ik hem/haar op kon halen van het politiebureau. Nu kan ik dat gewoon horen!
  • Ik heb mijn WhatApp-meldingen uitgezet. Dit is wel een van de grootste rustgevers. En eigenlijk was ik het niet eens van plan – ik had ze een keer uitgezet tijdens mijn werkdag, met de gedachte dat ik ze ‘s avonds weer aan zou zetten. Alleen… dat deed ik vervolgens niet. En wat een rust dat geeft! Het is echt heerlijk om je telefoon te kunnen pakken voor buienradar of de Kobo-app zonder dat je meteen allemaal berichten ziet waar je voor je gevoel NU op moet reageren (wat ik toch nooit deed – maar de druk bleef).
  • Ik heb uitgelogd op Facebook op mijn telefoon. Facebook was vaak mijn ‘last resort’ als ik niet meer wist waar ik nog meer kon gaan scrollen, en het was altijd zo plezierloos dat ik blij ben dat ik er vanaf ben. (Al kijk ik soms wel op mijn computer, maar daar blijf ik op een of andere manier toch altijd minder lang hangen)
  • Ik heb allerlei app-notificaties die ik standaard wegklikte (ein-de-lijk) uitgezet.
  • Ik deed het al, maar ik doe het nu nog vaker: mijn telefoon ergens leggen waar ik hem niet kan zien, het liefst ook een eind weg. Dat vermindert ook de behoefte om hem te pakken.
  • Ik ben me bewuster van de ‘momentjes’ waarop ik mijn telefoon pak: als ik even vastloop met mijn werk. Na het eten. Als ik ‘s avond op de bank een boek lees en dan na een kwartier ineens denk: omg zou ik nog iets gemist hebben?!?!? Die kennis maakt het makkelijker om de verleiding te weerstaan, of in ieder geval sneller te stoppen.
  • Ik mag tijdens werktijd van mezelf niet zo vaak mijn telefoon checken. Vroeger werkte ik op een kantoor met veel fanatieke rokers, maar dat liep zo de spuigaten uit dat er op een gegeven moment een regel kwam: halverwege de ochtend mag je een sigaret roken, halverwege de middag mag je een sigaret roken, en in je lunchpauze mag je zoveel sigaretten roken als je maar wilt. Dat wil ik dus ook doen met het checken van mijn telefoon. Oké, dit is de enige richtlijn die ik vaak overtreed – maar dat er überhaupt een richtlijn is, zorgt er toch voor dat ik me wat langer inhoud. En ik merk dat ik me echt veel beter kan concentreren als ik weet dat ik mijn telefoon niet ‘mag’ pakken.

PS: vanavond (woensdag 18 november) om 20.30 ga ik met mede-YA-auteur Pamela Sharon in gesprek over boeken en schrijven. Dit vindt plaats op Instagram live! Ik zou het heeel leuk vinden als je meekijkt. Is ook op je telefoon (of laptop) maar juist ‘digitaal minimalisme’-verantwoord omdat het heel leuk is, alsof je een tv-programma kijkt. Je kunt om die tijd gewoon naar Pamela’s Instagram gaan, en als ze al begonnen is, zie je vanzelf waarop je moet klikken. En dan als we klaar zijn meteen je telefoon wegleggen, goed? 😉

9 Comments

Filed under tijdmanagement, tips en tricks

Tagged as , , ,

by | April 21, 2016 · 18:17

tips voor het leren van frans (of een andere vreemde taal) (een vreemde, niet een rare)

Vinden jullie de term ‘vreemde taal’ ook altijd zo grappig? Het lijkt te zeggen dat er iets raars met die taal aan de hand is, maar niets is minder waar – een ‘vreemde taal’ is gewoon een taal die niet je moedertaal is. Engels is voor mij (en voor de meesten van jullie) net zo’n vreemde taal als Chinees dat is.

Oké, genoeg inleiding, over naar wat ik hier wilde vertellen. Dat is dat ik laatst een ontdekking heb gedaan en die ontdekking is dat ik best nog wel redelijk goed ben in Frans. Dat is aan de ene kant logisch, aangezien ik in Parijs gestudeerd heb, maar aan de andere kant ook wel bijzonder, aangezien dat ongeveer drie levens geleden was en ik me echt een no-lifer voel als ik er weer eens over begin. Hallooooooooo, ik ben echt niet zo iemand die alleen leefde op uitwisseling hoor, ik beleef nog steeds allemaal avonturen!

Desalniettemin ben ik aardig in mijn nopjes met mezelf, want omdat ik niet bepaald veel moeite doe om mijn kennis op peil te houden, zou je verwachten dat ik het ondertussen helemaal verleerd ben. Nu maak ik wel echt een miljoen fouten als ik Facebookberichten stuur aan mijn uitwisselingsvrienden, en je hoeft me echt niet Les Misérables te laten lezen, maar soms denk ik wel eens dat ik me nu beter kan redden dan toen ik er nog woonde.

En da’s eigenlijk heel vreemd, aangezien ik dacht dat ik er niks aan deed, want ik maak nooit taaloefeningen en ik zoek nooit iets op. Dit bleek echter een klein misverstandje tussen me myself and I. Bij nadere inspectie bleek dat ik me toch wel bezig hou met de taal, alleen zo casual dat ik eigenlijk blijf bijleren zonder dat het pijn doet.

Omdat dit best wel relaxt is, wil ik deze kennis graag met jullie delen. Gebruik de tips om zelf wat beter te worden in Frans (of in een andere vreemde taal). Kleine disclaimer: dit werkt het best als je de taal die je wilt leren al enigszins beetje kent, zodat je wat aanknopingspunten hebt. Als absolute beginner is het misschien toch handiger om eerst de basis te leren.

Dus bij dezen, mijn tips om vrijwel moeiteloos een vreemde taal te leren zonder jezelf ertoe te hoeven dwingen of anderszins moeite te hoeven doen:

  1. Like op Facebook pagina’s in jouw taal naar keuze. Hoewel mijn kast vol staat met Franse boeken, kom ik er nooit echt aan toe om ze te lezen, want als ik ga lezen wil ik me meestal wel ontspannen en dat gaat niet echt als ik de hele tijd goed moet opletten of ik alles wel correct interpreteer (ik zei het toch, zó goed is mijn Frans nou ook weer niet). Die Franse Buzzfeed-tekstjes die dankzij Facebook tot mij komen zijn kort genoeg om er mijn aandacht bij te kunnen houden. Op deze manier leren lijkt bijna te simpel, maar onbewust leer je toch een hele hoop. Waarom denk je anders dat we allemaal zo goed zijn in Engels?
  2. Ga Disneyliedjes luisteren. Normaal gesproken ben ik niet meer zo into Disney, maar het fijne aan Disneyliedjes is dat de uitspraak erg goed is en de tekst dus makkelijk te verstaan is (heel anders dan bij die krijsende popmuzikanten). Extra makkelijk als je de betreffende films al uit je hoofd kent, zodat je al weet waar het over gaat. Mijn lievelings zijn Honneur à tous uit Mulan en Comme un homme (ook uit Mulan) (ja sorry ik heb veel gevoelens bij de film).
  3. Nog iets over liedjes: ga liedjes vertalen. Ze zeggen wel eens dat dat niet helpt, maar ik heb ooit een verloren uur in Parijs besteed aan het vertalen van Ailleurs c’est comme ici en nu zal ik nooit meer vergeten wat ‘terre’ betekent, of ‘exil’. Heeft dus veel opgeleverd.
  4. Deze tip vergt net wat meer energie dan de voorgaande tips, maar: zoek iemand met wie je de taal de hele tijd kan praten. Het liefst moet je, als je Frans met iemand wilt oefenen, iemand vinden die geen Nederlands of Engels spreekt. De meeste Fransen in Parijs wilden altijd per se Engels met mij spreken (ja, echt), maar omdat mijn Duitse vriendin niet zo goed was in Engels, moest ik wel de hele tijd Frans praten. (Protip: zoek iemand die Nederlands wil leren. Ik sprak één keer per week af met een Franse jongen die al goed Duits kon. Het leuke daarvan is dat je allebei gemotiveerd bent en dat jullie uitwisseling geen eenrichtingsverkeer is.)
  5. Als je het te veel moeite vindt om irl met iemand af te spreken: word lid van een Facebookgroep waarin je lekker in jouw vreemde taal naar keuze kunt praten. Kan een groep zijn die speciaal bedoeld is om de taal te leren (die zijn er genoeg) maar misschien kun je ook lid worden van een Franstalige groep over je hobby (tuinieren of zo). Is heerlijk laagdrempelig, want in zo’n groep hoef je nooit iets en mag je alles.
  6. Wees niet bang om fouten te maken – in het begin sprak ik mijn Duitse vriendin de hele tijd aan met ‘vous’ in plaats van ‘tu’, u in plaats van je. Niet omdat ik zo gereserveerd ben, maar omdat het me op een of andere duistere (haha ik typte even ‘duitsere’) manier gewoon te veel hersenactiviteit kostte om de juiste aanspreekvorm te gebruiken. Ik was dramatisch slecht, maar uiteindelijk ben ik er ondanks alles toch wel een soort van gekomen. (Ik zei ook de hele tijd “pour être honnetre” in plaats van “pour être honnête”, achteraf gezien is dat best wel hilarisch. Al snap ik niet zo goed waarom ik zo’n beetje iedere dag ‘om eerlijk te zijn’ moest zeggen…)

Succes en veel plezier met oefenen! (Of moet ik niet-oefenen zeggen?)

frans leren zonder moeite

Laatste tip: koop grappige boekjes met veel plaatjes en weinig tekst (foto van het boek Les Parisiens : ce qu’ils disent, ce qu’ils font, ce qu’ils pensent, door Amandine Péchiodat en Kanako Kuno (bekend van My Little Paris))

2 Comments

Filed under tips en tricks

Tagged as ,

by | March 19, 2016 · 16:03

recente ontdekkingen die mijn leven reusachtig hebben verbeterd

Eens in de zoveel tijd denk ik: jeetje mina, wat heb ik toch weer veel leuke dingen ontdekt, de wereld is fantastisch als je Lisa heet. Aangezien ik hier niet op aarde ben om alleen maar voor mezelf te leven (ik ben hier immers om Licht en Liefde te verspreiden), heb ik mijn recente ontdekkingen voor jullie op een rijtje gezet. Lees het, leer ervan en ga het ook doen. (Graag gedaan.)

1) RuPaul’s Drag Race. Hoewel ik al lang wist dat dit bestond en eigenlijk ook al net zo lang wist dat ik het geweldig zou vinden, ging ik het pas kijken omdat Lianne er maar niet over ophield (en omdat ik er pas net achter ben dat het op Netflix staat). Typisch een gevalletje van ‘gelukkig ben ik hier niet eerder aan begonnen, anders had ik het nu niet kunnen bingewatchen’. De eerste twee afleveringen vond ik mwah, maar toen ik de queens eindelijk uit elkaar kon houden (ja sorry hoor, maar ze lijken allemaal op elkaar met al dat haar en al die make-up) vond ik het FANTASTISCH.

(Oh wacht, misschien moet ik nog even uitleggen wat RPDR is: een soort America’s Next Top Model maar dan voor dragqueens. En sowieso veel leuker. Ik bedoel, ze moeten zelf een jurk maken van een gordijn, en een kip spelen, en playbacken om te voorkomen dat ze geëlimineerd worden, en cadeaubonnen voor kersentaart verkopen. Veel beter dan kijken naar 18-jarige meisjes die moeten smizen.)

Ik ben begonnen bij seizoen 2 (1 stond niet online) en heb ‘m nu helemaal uitgekeken. Helaas wist ik al lang wie er ging winnen, want ik ben zo iemand die alles over de kandidaten gaat zitten lezen op internet. Lekker handig, Lisa, wat een licht ben je ook. Maar goed. Nu nog even iets over die kandidaten, aangezien ik daar toch echt even mij ei over kwijt moet: Morgan McMichaels is echt doodeng (of ligt dat aan mij??), Tyra is zowel America’s sweetheart als een overjarige puber uit de hel, Raven is zowel een nare rotvent als een fantastische dragqueen, ik vraag me af of ik de enige ben die Jessica Wild nergens op vind slaan, Jujubee is too sassy to be true, Tatianna is zo schattig en vilein dat ik het bijna niet meer aankan en ik ben verliefd op Pandora Boxx. Ja sorry, kan het ook niet helpen.

Mijn adoratie voor haar is zo groot dat ik niet kan wachten tot dit fitnessprogramma uitkomt. Hoef ik ook nooit meer naar de sportschool. Love my future life, maar echt.

2.Een nieuwe fietsroute naar huis. Dit klinkt misschien als een suffe ontdekking, maar dit heeft mijn levenskwaliteit dusdanig verhoogd dat ik er bijna emotioneel van word. Ik moet namelijk drie keer per week ongeveer een half uur fietsen van mijn huis naar mijn stage (en een half uur weer terug). Ik fiets van Amsterdam-Oost naar Amsterdam-West, wat natuurlijk een hartstikke leuke route is, maar goed, alles wat je zes keer per week ziet wordt saai (m.u.v. RuPaul’s Drag Race, de zon en mijn havermoutontbijt).

Laatst waren ze de boel aan het verbouwen bij Leidseplein en toen moest ik op de terugweg een stukje omfietsen. Ik, de sukkel die overal en altijd verdwaalt (vorige week nog fout gefietst toen ik van het Haarlemmerplein naar de Zeedijk moest, jeujjj), heb toen op gevoel een alternatieve route gevolgd EN BEN IN ÉÉN KEER NAAR HUIS GEREDEN. En deze manier van fietsen was ook nog heel mooi, zo langs de Amstel. Sindsdien neem ik iedere keer deze route op de terugweg. Fietsen door Amsterdam is echt top, op deze manier zie je pas uit hoe groot en divers de stad is. Kan het dan ook aan iedereen aanraden om af en toe eens uit de band te springen en eens rechtsaf te slaan waar je normaal rechtdoor zou gaan.

Nieuw en oud langs de Amstel #amsterdam #amsteldijk #rembrandttoren

Een foto die is geplaatst door Lisa (@vijfkoffiegraag) op

Deze foto was helaas genomen op een moment dat de wolken nét voor de zon gingen, maar ja, ik kan mezelf niet iedere dag voor schut zetten door van mijn fiets te stappen om foto’s te nemen

3. Mijn nieuwe fysio-oefeningen. Ik heb er weer veel en ik doe ze trouw, zodat ik dadelijk weer kan rennen. Mijn benen zien er tegen die tijd wel uit als boomstammen, maar dat kan me niet schelen, dat laat alleen maar zien van hoe ver ik wel niet ben gekomen.

Ik vind die oefeningen eigenlijk best wel leuk om te doen: deels omdat ik het niet erg vind om me op mijn benen te focussen (daar heb ik gewoon meer kracht in dan in mijn armen), deels omdat het fijn is om een doel te hebben waar ik naartoe kan werken. Waarschijnlijk heb ik daarom zo’n hekel aan trainen: ‘wat minder slap worden’ is niet echt een motiverend doel. Weer kunnen hardlopen is dat wel.

Gisteravond (vrijdagavond, voor de late lezers) ging ik rond negen uur naar de sportschool. Het was een nogal lege bedoening daar en ik voelde me terwijl ik stond te squatten net de hoofdrolspeler in een psychologische actiefilm, zo strijdvaardig en gedisciplineerd (terwijl ik eigenlijk gewoon een slappeling ben die alle niet-beenoefeningen afraffelde zodat ze snel weer naar huis kon om nog een aflevering van RPDR te kijken en deze goddelijke sojayoghurt (#nospon) te vreten). Het was prachtig.

Nooit geweten dat je zoveel positieve energie uit een lichamelijk mankement kunt halen. Je zou bijna wensen dat iedereen een verrotte knie had, gewoon, om het geluk van het aangaan van de strijd ook even te ervaren.

12 Comments

Filed under tips en tricks

Tagged as , , , , ,

by | September 19, 2014 · 22:08

3x supermakkelijk groen doen

Voor mijn studie ben ik bezig met het onderzoeken van een roman van Octavia Butler. Hierin heeft de mensheid zich door een nucleaire oorlog bijna helemaal uitgeroeid. De weinige overlevers worden gered door aliens, die tevens de aarde restaureren zodat hun genetisch gemodificeerde nazaten daar in vrede kunnen leven.

Dit klinkt misschien grappig, maar ondertussen zijn we met z’n allen de wereld wel aardig aan het SLOPEN. Ik zou eigenlijk beter tips kunnen geven om het einde der tijden te overleven, maar waarschijnlijk ben ik de eerste die eraan gaat want ik heb niet zo’n verstand van dit soort zaken. Daarom besloot ik in plaats daarvan maar wat dingen op een rijtje te zetten die ik doe om de verwoesting van de aarde enigszins af te remmen. Als je hier echt meer over wilt leren kun je beter Mille Pagine of een andere blog over groen doen lezen: mijn tips zijn best wel basic en zeker niet echt schokkend. Desondanks geloof ik erin dat we op de wereld zijn om elkaar te inspireren en kettingreacties te veroorzaken. Dus, bij dezen mijn dagelijkse bijdragen om de wereld te redden:

1) Plastic weigeren

Het niet gebruiken van plastic zakjes in de supermarkt is één van de makkelijkste dingen die je kunt doen om iets milieuvriendelijker te leven. Mijn appels en citroenen gooi ik altijd in deze herbruikbare take5nets. Scheelt misschien wel tweehonderd plastic zakjes per jaar! Toen ik de netjes net had, vond ik ze trouwens enigszins onhandig en was ik bang dat mensen zouden denken dat ik fruit wilde jatten. Inmiddels ben ik daar wel overheen gegroeid. De caissières bij de Jumbo hoor ik er nooit over.

Verder zie ik veel mensen zakjes doen om producten waarbij dit niet nodig is, bijvoorbeeld om één enkele peer, een tros bananen of rode peper. Het is net zo makkelijk om daar gewoon een sticker op te plakken.

En dan heb je altijd nog die welbekende plastic tasjes die je in winkels altijd ongevraagd meekrijgt. Ik weiger ze meestal, maar om eerlijk te zijn ben ik ook vaak te sloom en on-assertief om dit tegen te houden. Omdat ik ze daarna niet zomaar weg wil gooien, bewaar ik ze voor een moment waarop ik ze  nodig zal hebben. Met als gevolg dat ik nu een tas met 249 plastic tasjes erin heb. Maar wie het laatst lacht, lacht het best.

2) Over de datum-eten eten

Het meeste voedsel gaat veel langer mee dan de houdbaarheidsdatum beweert. Nu wil ik niemand aanmoedigen om bedorven vlees te eten, maar bij veel soorten voedsel kun je beter op je zintuigen afgaan dan op de datum op de verpakking. Vooral sauzen en andere dingen in potjes kun je vet lang bewaren, ook als ze eenmaal geopend zijn geopend. Nederlandse producten zitten toch vol E-nummers en andere shit die ervoor zorgen dat ze tot in het einde der tijden te consumeren zijn.

3) Superkritisch zijn bij het kopen van spullen

Ik probeer zo min mogelijk materiële dingen, oftewel ‘spullen’, aan te schaffen. Spullen moeten worden geproduceerd – dat betekent dat er energie en grondstoffen voor moeten worden gebruikt. Ze moeten worden vervoerd en geleverd, wat olie en verpakkingsmateriaal (plastic!) betekent. Met een beetje pech zijn ze bovendien gemaakt door iemand die zichzelf voor een hongerloontje uit de naad werkt. En het ergste? Ik moet het nog bewaren ook.

In het verleden was ik er wel eens slechter in, zoals je ziet aan deze bizar lelijke ketting die ik al bij aankoop extreem lelijk vond maar die desondanks toch een enorme aantrekkingskracht op me uitoefende. Dat is twee jaar geleden en ik heb hem nog steeds niet gedragen.

Nu komt het misschien doordat ik niet zoveel plek heb, misschien heeft het te maken met het boek over opruimen dat ik ooit las, maar ik haat het om dingen te hebben die ik niet leuk vind of niet nodig heb. Overbodige spullen kosten ruimte en energie, want als je ze ziet moet je er weer aan denken en dat is vermoeiend. Het is mijn droom om ooit over alleen maar dingen te beschikken die ik geweldig vind: het liefst allemaal fair trade en tweedehands. Omdat ik bijna nooit die geweldige dingen zie, koop ik maar gewoon heel weinig.

Dit gaat natuurlijk niet vlekkeloos – bij boeken denk ik al snel ‘ach, laat ik de industrie steunen’ en nooit meer de H&M ingaan lijkt ook een onmogelijk streven, maar ik doe mijn best. Als je het moeilijk vindt om niet alles te kopen wat los en vast zit, zul je dat kritische oog moeten trainen;  dus bij alles wat je wilt kopen, nadenken over of je het wel écht mooi vindt, of het wel van goede kwaliteit is, of het wel ergens bij past etc. Als je hard genoeg oefent, is iets stoms kopen niet langer iets leuks, maar gewoon wat het echt is: iets stoms.

14 Comments

Filed under tips en tricks

Tagged as ,

by | June 28, 2014 · 14:39

hoe knip ik mijn eigen haar voor beginners met stom haar en twee linkerhanden

Een paar maanden geleden heb ik voor het eerst mijn eigen haar geknipt. Dit was niet alleen superleuk om te doen, het zag er ook nog eens goed uit, al zeg ik het zelf. Oké, ik had alleen de puntjes bijgeknipt, maar het resultaat was beter dan wanneer ik het door de kapper liet bijpunten. Verbaasd over het feit dat het zo goed was gelukt, en dat terwijl ik toch echt maar wat lukraak de schaar erin had gezet, besloot ik de volgende knipbeurt meteen een tutorial te maken, met simpele stappen en foto’s en zo.

Alleen oeps, gisteren had ik ineens mijn haar weer geknipt! Zonder foto’s van het proces te maken, daar had ik geen zin in, want mijn punten stonden alle kanten op en ik wilde ze gewoon HEEL GRAAG kwijt. Dus die dingen gingen eraf. En genieten dat het was, jongens. Je eigen haren knippen is zó leuk. Je maakt jezelf mooier zonder dat je hoeft te wachten of te betalen. Daarbij voelt het stiekem heel rebels. Wat het natuurlijk niet echt is, maar laat mij nou even, dit gevoel is me verder geheel onbekend.

En nu heb ik eigenlijk toch wel zin om een stappenplan te maken. Een stappenplan voor beginners met stom haar en twee linkerhanden, zoals ik (even tussendoor: had ik maar twee linkerhanden. Ik ben zo links dat ik met rechts niet eens in een tube kan knijpen).

Dus hierbij, een stappenplan voor het knippen van je eigen haar, zonder foto’s, maar wel met nummers:

  1. Voordat je begint, moet je zorgen dat je haar eerst heel lelijk is. Zo lelijk dat je niet bang bent om het te verpesten, omdat het toch niet erger kan. (Het beste is als je haar heel lang is, zodat je alsnog naar de kapper kunt als het allemaal mislukt.)
  2. Zorg dat je lang haar in laagjes wilt. Op één lengte knippen lijkt me moeilijk. Oh, als we dan toch bezig zijn, zorg dan dat je heel veel dun haar hebt, zoals ik. Dik haar knippen duurt te lang, weinig dun haar kun je te makkelijk verpesten.
  3. Deel je haar door de helft. Maak één kant vast. Deel je de rest weer door de helft. Maak één kant vast. Ga net zo lang door tot je een behapbaar stuk haar hebt om mee aan de slag te gaan.
  4. Knip de puntjes eraf met een kappersschaar van de Etos. Ze zeggen dat je schuin moet knippen. Ik weet niet of dat waar is, maar ik doe het maar gewoon.
  5. Knip gewoon een beetje plukje voor plukje, en doe eens gek en knip sommige plukken korter dan andere (over het algemeen kun je beter de voorste delen korte knippen dan de achterkant, maar hè, het is jouw haar, jouw leven). Sorry, ik weet dat dit dom klinkt, maar ik kan het toch ook?
  6. Als je klaar bent, kijk dan of het een beetje symmetrisch is. Is dit het niet, doe dan alsof je mikte op een asymmetrisch kapsel. Is je scheve haar echter zo lelijk dat je de deur niet uit durft, knip het dan recht.
  7. Kijk de dagen daarna iedere dag gelukzalig in de spiegel, verliefd op je nieuwe kapsel en ook een beetje op jezelf omdat je zo goed bent in je eigen haar knippen. Maak plannen om het in alle spannende modellen te couperen omdat je nu eenmaal de koningin van de schaar bent en je ieder kapsel tot een succes kunt maken (waarschuwing: je haar aan de achterkant kort knippen is wel een dingetje). Als je toch zoveel naar jezelf aan het kijken bent, knip er dan meteen de plukjes uit die je eerder was vergeten.

Haar zelf knippen

Oh, en dit een foto van mijn haar. Niet omdat ik per se meer selfies op mijn blog nodig had, maar omdat ik weet dat dit toch het enige is waar anders naar gevraagd wordt in de comments.

Nooit meer een blogpost missen? Volg Vijf Koffie Graag op Facebook!

19 Comments

Filed under tips en tricks

Tagged as , ,