Ik ben een ware zelfverbeteringsjunkie en daarom is januari mijn lievelingsmaand: we mogen weer manieren bedenken om ons leven een upgrade te geven! Tsja, sommige mensen houden ervan om op zondagmiddag naar voetballende mensen te kijken – ieder z’n eigenaardigheden.
Dit jaar vind ik het wel wat lastiger, want er is een soort lamlendigheid over me heen gekomen waardoor langer dan een uur vooruit kijken me extreem veel moeite kost. En dat is de schuld van… 1x raden. Ik kan gewoon echt geen beeld vormen van het komende jaar.
Maar goed, dat het de schuld van corona is, betekent niet dat ík niet diegene ben die eronder lijd. Daarom heb ik toch maar een lijstje met voornemens voor volgend jaar – of zijn het meer doelen? Projecten? Anyway, hier komen ze.
(Waarschuwing: ik bedacht van tevoren dat dit een vrij ‘fris’ en ‘verrassend’ lijstje zou worden maar concrete ideeën, maar eigenlijk staat hij vol met klassieke goede voornemens…)
Minder lamlendig zijn – Inkoppertje hè? Of, als we dit positief willen formulieren: handelen met energie. Dit is niet echt SMART, maar ik denk dat het neerkomt op steeds de energieke keuze aan maken. Niet ‘s avonds op de bank blijven hangen omdat ik te moe ben om naar bed te gaan, maar gáán. Niet nog een keer het nieuws lezen als ik mijn to do-lijst moet afwerken, maar … mijn to do-lijst afwerken. Eigenlijk zou je dit doel ook ‘niet meer uitstellen’ kunnen noemen, maar dat is zo uitgekauwd dat ik er zelf niet meer in geloof. Misschien werkt dit beter.
Een échte zonnebril kopen ipv eentje van de Kruidvat – Ik weet niet zo goed wat ‘een echte zonnebril’ is, maar ik denk eentje waarvan de glazen niet na één zomer afbrokkelen. Misschien koop ik er zelfs eentje op sterkte!
Mijn ogen opnieuw laten meten – Geen zin in, maar volgens mij wel nodig, want ik geloof dat mijn ogen de laatste 3 jaar achteruit zijn gegaan.
Meer tijd vrijmaken voor sociale activiteiten – Ik ben zo’n type dat veel tijd voor zichzelf nodig heeft. Ten eerste omdat ik gewoon graag alleen ben, maar ook omdat ik het altijd ‘heel druk’ heb omdat ik ‘nog heel veel moet doen’. Dat is leuk en aardig (en waar) maar ik heb laatst gelezen dat mensen tegenwoordig geen tijd meer voor elkaar maken en dat dat HEEL! ERG! SLECHT! is voor je mentale gezondheid. Dus in 2021 wil ik echt vaker afspreken met anderen (coronaproof ofc)
Bedenken wat ik wil doen met mijn Instagram – De afgelopen maanden was ik veel minder online, en dat gaat verrassend goed. Maar hierdoor heb ik wel het idee dat ik dingen ‘mis’ op Instagram. Vooral dingen waar bijvoorbeeld collega-schrijvers mee bezig zijn, zijn juist zo leuk om in real time van mee te genieten. Alleen vind ik het ook niet leuk om alles zo projectmatig te gaan bekijken, zo van: oh, nu even mijn Instagramkwartier! Dus ik moet even bedenken hoe ik hier een balans in kan vinden. Als je tips hebt, hoor ik het graag.
Bedenken wat ik met mijn blog wil – Na 10 jaar Vijfkoffiegraag twijfel ik over wat ik hiermee wil. Geen zorgen – ik ben niet van plan om er een ‘interactieve community’ van te maken of een ‘platform’ vol gesponsorde posts die JOU gaan HELPEN om ALLES uit JEZELF te HALEN, maar … laten we wel wezen, ik schrijf vrij weinig en maak zelden tijd vrij om te reageren op andere blogs, en dat vind ik jammer. Het is niet dat ik niet wíl schrijven, het kost alleen zoveel tijd, tijd die ten koste gaat van het schrijven van een boek. Dat ‘anders bloggen‘ wat ik wilde lukt namelijk voor geen meter, ik ben nog steeds 4 uur per blogpost bezig. De laatste weken heb ik veel geblogd, maar toen had ik minder tijd om aan mijn boek te werken. Dus ook nu ben ik wéér ontevreden, snap je? Het is ook nooit goed. In 2021 wil ik hier een oplossing voor bedenken. Ook hiervoor mag je tips droppen.
Game of Thrones proberen te lezen – Dat ik GoT leuk zou vinden was de grootste verrassing van 2020 (ik bedoel, ik hou niet van fantasy en ik hou ook niet van geweld) maar inmiddels ben ik groot fan. Zó groot dat ik niet kan wachten om me, zodra Tim en ik seizoen 7 en 8 er doorheen gejast hebben (over enkele weken vermoed ik), onder te dompelen in de boeken. Ik denk eigenlijk niet dat het echt iets voor mij is (ik bedoel, ik hou niet van fantasy en ik hou ook niet van geweld en ik hou ook niet van hele dikke boeken) maar ik ben enthousiast genoeg om het te proberen.
Vaker zeggen wat ik denk – Ik weet niet of jullie het weten, maar ik ben dus best wel … verlegen. Of nee, verlegen is niet het goede woord. Ik ben doosbang voor confrontatie. Hierdoor heb ik de neiging om mensen naar de mond te praten. Echt geen idee waar dit vandaan komt, maar ik wil er vanaf. Dit is ook al zo’n voornemen dat ik ie-der jaar heb, maar ik word bijna 30, dus misschien helpt deze schrikbarend volwassen leeftijd me om ook eens volwassen te worden.
Nieuwe (leuke) sportkleren kopen – Ik sport tegenwoordig 3x per week, maar mijn sportgarderobe bestaat uitsluitend uit kleding die te groot was voor mijn moeder en dingen die ik even snel bij de Zeeman haalde toen ik erachter kwam dat verder alles in de was zat. Is niks mis mee, maar ik heb nog stééds te weinig sportkleding en ik ben altijd ook wel jaloers op mensen die er wel uitzien alsof ze iets om hun uiterlijk geven. Dus ik wil in één keer een hoop nieuwe (of tweedehands) sportkleren kopen. Ben ik daar ook weer vanaf.
Leuke nieuwe tweedehands kleding kopen die ook lekker zit – Mijn kledingkast is echt toe aan een update, ik vind alles zo saaaai. Maar dan wil ik vooral tweedehands kleding kopen want klimaatcrisis. Extra uitdaging: het moet lekker opvallend dramatisch zijn, maar óók prettig zitten. Een combinatie die zelden voorkomt. Moet ik na 19 januari ff wat tijd voor vrijmaken.
Meer stilstaan bij wat er wel goed gaat – Ik las laatst ‘Denk eens aan alles wat je wilde, wat je nu hebt’. Nou, ik heb een boek uitgegeven en ik ben bezig aan een tweede boek. Ik heb een baan waarbij ik schrijf. Ik heb een heerlijk huis in een awesome buurt en een geweldige relatie. Ik heb vrienden, een rijbewijs, een sportritme, kleren. Bijna Echt is genomineerd voor de Jonge Jury Debuutprijs. Ik kan best goed koken (vind ik zelf) en ben niet meer zo verslaafd aan mijn telefoon als eerst. Ik heb een melkopschuimer, een koptelefoon, een e-reader en vegan dr martens. Hoe vet is dat allemaal? Begrijp me niet verkeerd – het is niet zo dat ik nu ontevreden ben, ik ben eigenlijk best wel tevreden, maar als ik kijk naar dit lijstje denk ik: ik zou continu hysterisch blij over straat moeten rennen, gillend hoe gelukkig ik ben. Ga ik niet doen want coronacrisis, maar toch.
Een tweede boek schrijven – Ik was bijna geneigd om dit er niet bij te zetten, want ik heb het contract getekend en al een schrijfplan gemaakt, dus vanzelfsprekend dat ik een boek ga schrijven, toch? Maar dat is nou juist wat ik hierboven zeg: dan ga ik voorbij bij hou bijzonder en hoe leuk dit doel is. Terwijl het echt het belangrijkste ding van mijn jaar is (echt een stuk belangrijker dan dat ik meer sportkleren heb). Het komende jaar ga ik heel wat uren besteden aan mijn boek. Zin in.
Meer Franse liedjes vertalen – hoewel in een half jaar in Parijs heb gewoond (alweer 8 jaar geleden maar oké) (kijk toen blogde ik ook!) is het grootste deel van mijn vocabulaire nog altijd afkomstig uit de musical Notre-Dame de Paris. Daar zitten veel verschillende woorden in, maar toch: ik wil er graag meer kennen. Dus ik geloof dat de effectiefste manier is om nog maar gewoon een musical aan te zetten. Ik bedoel, het is niet alsof ik ook maar één begrip uit mijn studie heb onthouden – maar wel het woord voor ‘bochelaar’, ‘zondaar’ en ‘noodlot’ ken, en maar liefst 3 verschillende woorden voor ‘galg’…
