Zoals jullie weten, ben ik dol op alles dat te maken heeft met tijdmanagement. Sneller werken. Effectiever werken. To do-lijstjes, meer geavanceerde to do-lijstjes, mega-geavanceerde to do-lijstjes, uitgekiende agenda’s, I love it.
Zoals jullie ook weten, ben ik nogal vaak ziek. Ziek zijn is de roet in het eten van mijn efficiëntie. Nu besef ik me dat ik me gelukkig mag prijzen dat ik geen ‘echte’ ziekte heb waardoor ik regelmatig uren/dagen/weken plat moet; het is ‘slechts’ mijn zwakke weerstand (ook al eet ik nog zo gezond). Leuk is het echter niet.
Op het moment dat ik dit schrijf heb ik net één collegedag en een heleboel god-ik-voel-me-zo-ellendig-uren achter de rug. Vanochtend, toen het nog wel ging, had ik een to do-lijst gemaakt. Een hele knappe. Een paar dingen heb ik, creperend van de pijn, af kunnen strepen. Je moet toch wat! Ik ben niet zo ziek dat mijn hersens niet meer werken, maar genoeg om te wíllen dat ze even niet meer zouden werken.
Inmiddels kijk ik weemoedig terug naar vorige week, toen ik fysiek nog beresterk maar geestelijk gewoon te lamlendig was om iets uit te voeren en daarom maar urenlang op ohnotheydidnt.livejournal.com negatieve energie opsnoof. Rouwig ben ik nu, om al die verspilde uren. Alles wat ik nu had willen doen, had ik toen makkelijk voor elkaar te krijgen. Maar op dat moment vond ik het kennelijk belangrijker om mezelf te verdoven met Het Internet.
Vier dagen duurt dit nu al. Hopelijk ben ik morgen weer beter: ik heb zoveel zin om met volle aandacht te kunnen studeren en lezen en schrijven en oh, op zich zou ik nog wel wat van Parijs willen zien. Mijn to do-lijstje heb ik al klaar. Als ik het zo bekijk, is er niets dat productiever maakt dan ziek zijn. Lekker hoor. Not.
N.B. (Hè god Lisa moet dit nou dit vind ik nou altijd ZO JAMMER hè je denkt dat een blog actueel is maar dat is het niet verdorie)
Het grootste deel van deze blog schreef ik dinsdag, vandaag nog wat afgemaakt. Inmiddels ben ik begonnen aan Het Grote Volproppen Met Medicijnen en het lijkt te helpen, gaat al een stuk beter 🙂
Gewoon ongezond gaan eten, bouw je veel meer afweerstoffen mee op! (Logisch? Nee, maar toch geloof ik ‘t. En ‘t is een mooi excuus voor nog een Marsje)
Of rustig afwachten tot je voor de Parijse ziektekiemen immuun bent 😉
Wat rot zeg, beterschap!
Hmmm, wist niet dat je zo’n slechte weerstand had 🙁 ik heb t zelfde, en ken de frustraties. Bij mij helpt heel veel slapen meestal, bijv. een keer overdag extra gaan slapen om ervanaf te komen.
Irritant is dat hè! Extra slapen is misschien wel iets dat ik meer zou kunnen doen. Ik ben wel goed in ‘op tijd naar bed gaan’ als het nodig is, maar tussendoor slapen, daar heb ik nooit zin in, dus doe ik het niet. Terwijl het misschien wel zou helpen…
Beterschap! Ik voelde me tijdens mijn uitwisseling ook voor het grootste deel lamlendig, ik dacht, wat is dit nou, ik zit nog steeds de hele dag achter mijn computer, maar dan twee zeeën verderop. Maar ‘t schijnt normaal te zijn..
Hahaha, zijn we lekker klaar mee! Toch wel goed om te horen dat het niet alleen aan mij ligt. Al hoop ik dat het niet het grootste deel van mijn uitwisseling zo zal zijn :’)
Balen! Beterschap! *Tot zover deze enorm originele reactie!* 😉
Ik ben sinds afgelopen zaterdag ziek en in plaats van dat ik mezelf de rust gun voel ik me continu schuldig omdat ik niks voor school doe. En vervolgens ga ik dan gewoon weer internetten of 4 afleveringen van een serie achter elkaar kijken.
Beterschap!
Ehm ja, dat klinkt dus ook als mijn standaard ziekteproces 🙁
En bedankt, jij ook beterschap gewenst!
Hmm, gelukkig dat het nu wel beter gaat, al geloof ik niet dat het volproppen met medicijnen helemaal gezond is 😛
Hoop dat je al hersteld bent!
Och, wat herkenbaar dit zeg. Ik baal ook altijd zo van verspilde uurtjes als ik ergens uiteindelijk écht geen tijd of energie meer voor heb. Ik hoop dat je je inmiddels weer wat beter voelt! 🙂