Over het algemeen zie ik mezelf als een redelijk intelligent persoon, maar dat betekent niet dat ik geen gebreken heb. Zo dreig ik nog wel eens iets te vergeten waarvan ik van tevoren stellig wist: Lisa, dit kán niet uit je geheugen gewist worden. En dat is dan niet zoiets triviaals als een leuke anekdote die ik aan een vriendin wilde vertellen of de complete tekst van dit fantastische nummer, maar nee, Belangrijke Dingen, zoals een onderwerp voor een blogpost of waar ik mijn harde schijf precies verstopt heb.
Dat laatste behoeft wellicht wat uitleg.
Net als ieder weldenkend mens met veel herinneringen in de vorm van foto’s en verhaaltjes, stal ik deze onmisbare documenten het liefst op meer dan één plaats. Laptops zijn immers tijdbommen die je ieder moment kunnen laten stikken. Een harde schijf is daarom meer dan noodzakelijk.
Alleen behalve weldenkend en redelijk intelligent ben ik misschien ook nog eens eh, een beetje paranoïde. Als ik langer dan één nacht van huis ben, weet ik altijd zeker dat én mijn laptop én mijn harde schijf gejat wordt. Aangezien de marktwaarde van mijn harde schijf vandaag de dag hoger moet liggen dan die van mijn (bejaarde) computertje, is dit geen geheel onrealistische gedachte.
Vorig jaar besloot ik mijn harde schijf dan ook te verstoppen toen ik op vakantie ging. Dat was allemaal leuk een aardig, totdat ik hem een paar maanden na mijn thuiskomst weer nodig had. Toen was-ie namelijk onvindbaar.
Ik wist alleen nog dat ik hem héél goed had verstopt, op een plek waar niemand hem ooit zou kunnen vinden.
Maar waar dit was – ergens in mijn eigen kamer in Amsterdam, op een plek waar ik zelf niet bij kon? Bij mijn ouders in Rotterdam? Hoog? Laag? Bedolven onder kleding? – wist ik echt niet meer. Dus keek ik maar op alle plekken, en vond hem nergens.
Toen ik bijna weer op vakantie ging, besloot ik maar een nieuwe te kopen. Rib uit mijn lijf, maar ja, wat moest ik anders? Ik had overal immers al gezocht. Dus ik weer naar de Mediamarkt, precies dezelfde kopen, de dag voordat ik wegga alles erop kopiëren (en dat duurde lang! Lang!), en dat ding vervolgens weer verstoppen, samen met wat andere spullen die eigenlijk niet zo superveel waard zijn maar die ik ook niet gestolen wil hebben. Ik heb lang nagedacht over de juiste verstopplekken – iedere plaats op ooghoogte leek te voor de hand liggend, ik wilde hem niet op de grond leggen in verband met eventuele muizen (geen idee wat muizen met een harde schijf moeten, maar je weet maar nooit). Uiteindelijk wist ik overal een – apart – plekje voor te vinden.
Na mijn vakantie vond ik bijna al mijn spullen weer terug, maar raad eens wie er nu alweer een nieuwe harde schijf nodig heeft?
Koos verstopt liever zichzelf. (Sorry voor de oncharmante sok btw)
Op een dag ga je opruimen en ben je recordhouder voor de meeste harde schijven die een persoon in bezit heeft.
(Ik raak altijd sokken kwijt maar dat is een minder grote aanslag op mijn bankrekening dan jouw probleem!)
Oh, jammer, ik dacht dat je je oude had teruggevonden toen je je nieuwe ging verstoppen (als je dit maar lang genoeg volhoudt gebeurt dat vast een keer).
Haha, dat had ik dus ook!
Dat vind ik zelf ook een leukere clou :’)
Haha, néé, dat meen je niet! Ik baal een beetje met je mee, dat is wel echt heel erg. Maar als je die andere spullen hebt gevonden in Amsterdam, dan weet je in ieder geval de locatie alvast?
Inmiddels heb ik hem weer! (Mijn nieuwste) Dit keer wist ik gelukkig zeker dat het in Amsterdam was inderdaad, dat scheelde.
Balen zeg! Hopelijk vind je ze nog eens terug 😉
Haha, dat is best wel balen ja! Misschien moet je voortaan in je telefoon zetten wat de verstopplek is (en dan zo dat jij het alleen snapt).
Haha dat had ik gedaan, maar dan twee dagen nadat ik alles verstopt was, en toen was ik het al vergeten want ik schreef de verkeerde plek op :’)
Ik moest wel lachen, maar het is wel een beetje balen natuurlijk :’) En ik verstop ook altijd mijn laptop en andere waardevolle spullen (A), ook een beetje paranoïde.
Haha, ik heb een paar van je blogs gemist maar ben weer helemaal bij. Hard lachen om je campingverhaal en oh oh wat is dat spullen kwijt raken herkenbaar.
HAHAHAHAHA dat filmpje!
Ooow dat is balen! Het is overigens wel heel erg herkenbaar! Ik ben ook zo verstopperig, in tegenstelling tot mijn vriend die daar helemaal geen last van heeft (en daar heb ik dan juist weer last van).
Haha wat is dat balen zeg spullen kwijtraken. Maar troost je: die schijven komen ooit wel weer boven water en inbrekers vinden die dingen zeker niet ^^ Doet mij er trouwens aan denken dat ik weer eens een back-up moet maken.
Tip: ga verhuizen. Dan kom je geheid twee harde schijven tegen.
Aaaaa wat een toetiefroetiecutie konijntje is dat zeg. Awwhhhh schattugggg.
Haha leuke blog lies !
Balen zeg! Misschien moet je doen alsof je iets moet verstoppen en kom je het dan tegen?
Och balen. en die foto, geniaal<3
Pingback: 15 zeer goede voornemens voor 2015 | vijf koffie graag
Pingback: een superexotisch oord genaamd ‘thuis’ | vijf koffie graag