Sinds kort volg ik op Twitter de account FirstWorldPains, waardoor ik nu dagelijks wordt bestookt wordt met herkenbare non-problemen als “My phone charger’s cable is too short so I have to bend to make a call when it is plugged in” en “Bought a can of coke and I’m not thirsty anymore“. Nooit gedacht dat zeiken zo relativerend kon zijn. Toen ik gisteren in bed lag en niet kon slapen omdat ik te hyperactief was doordat ik nieuwe interessante blogs had ontdekt (ook bijzonder problematisch) heb ik een paar van mijn eigen eerstewereldpijnen op een rijtje gezet:
– ik krijg regelmatig honger zodra ik mijn tanden sta te poetsen
– het lukt mij nooit op tijd naar bed te gaan, omdat ik altijd nog zo veel verplichtingen heb op Facebook
– ik kan geen boodschappen doen bij de Lidl omdat ik geen licht op mijn fiets heb en het te ver is om te lopen. Oh, en ik wil alleen maar ‘s avonds boodschappen doen, vandaar dat het niet zonder licht kan.
– mijn docent verwacht dat ik dat boek nog echt lees ook
– geen enkele van de honderden (duizenden?) liedjes op mijn Ipod kan mij op dit moment bekoren
– die kerstversiering staat helemaal niet sfeervol alleen maar lelijk en cheap
– mijn mascara is op en ik heb wel een andere die ik gratis bij een tijdschrift heb gekregen, maar die is heel slecht
– er komt altijd schimmel in mijn kaas voordat ik kans heb om het op te eten
– eigenlijk vind ik het maar niets dat mijn ouders helemaal in Rotterdam wonen terwijl ik tegenwoordig in Amsterdam vertoef, waarom zijn ze niet achter me aan gereisd?
Dat soort dingen.
Misschien klinkt dit allemaal maar luchtig, maar met sommige punten zit ik écht heel erg (zoals het Lidl-probleem). Ik denk dat ik maar een praatclubje moet beginnen. Iemand nog een probleem dat-ie in de groep wilt gooien?
Ik moest lachen.
Maar dat is geen probleem. Maar je hele bericht eigenlijk niet 😛 (Snap je de ironie 😀 ?)
Nee, ik snap het niet. Wat heb ik toch een rotleven!
😉
Er is een stukje uit de nagellak op mijn linkerpink. :O
geweldig stukje. en die honger tijdens het tandenpoetsen is o zo herkenbaar!
Punt 2 is heel erg herkenbaar, de verplichtingen op facebook. Soms is het leven zonder smartphone toch wel makkelijker denk ik.
Ik vind het vre-se-lijk dat iemand een verrassing voor me heeft. Ik kan het niet uitstaan.
De ergste van alle mijn derdewereldpijntjes: ‘Ik heb zin om iets te kopen, maar ik weet niet wat.’ Die durf ik meestal niet eens hardop uit te spreken.
Goed, in mijn vorige berichtje zaten te veel fouten om het zo te laten: derdewereldpijntjes = eerstewereldpijntjes, alle = al.
Hahahaha wat een mooie fout :’)
Elke keer als ik mijn nagels wil lakken is het vrijdag en moet ik de volgende dag werken. Op mijn werk mag ik geen nagellak dragen dus daar gaat m’n leuke plan.
En meer van dat soort ongein. 😉
Oeh, mijne lijkt op die van Naomi: ik mag vanwege mijn studie mijn nagels niet lakken, en ik vind het nu ein-de-lijk, na vele jaren van haat, zo leuk om te doen… Oh en dan kom ik door de nieuwe dienstregeling van de NS ook nog eens 3 minuten óf een uur en 3 minuten later op mijn bestemming
Maar! Nu heb ik dé oplossing voor alle wereldproblemen: als je geen deo kunt vinden die én lekker ruikt én goed werkt moet je er gewoon twee door elkaar gebruiken ^^
Ik denk dat dat de honger in Afrika wel zal oplossen, ja 😛
Ja, want nu hoeven wij in de westerse wereld onze okselfrustraties niet meer te compenseren met te grote auto’s, zodat we geld overhouden voor ontwikkelingshulp! (Of denk je dat het niet zo werkt? :P)
Nu je het zegt! Ik heb geen okselfrustratie (geurloze deo+parfum=ongeveer hetzelfde als jouw idee) en ik heb geen grote auto! 😮
P.S. je link! 😉
Oh god. Waarom onthouden al die weblogs je url ook apart, daar kan ik niet mee omgaan 😛
(Zie, ik heb ook geen grote auto!)