Geef mij maar Amsterdam, dat is mooier dan Parijs, zong ene Johnny Jordaan. Hoewel het nummer gaat over een niet al te goed bevallen tripje naar Parijs, kan hij me niet wijsmaken dat hij ooit een voet in die stad heeft gezet. Anders zeg je toch niet dat je Amsterdam mooier vindt, kom op. Over smaak valt niet te twisten, maar dit is geen kwestie van smaak. Dit is waarschijnlijk gewoon te bewijzen aan de hand van objectief gekozen criteria.
Oké, misschien ben ik nu een beetje stellig. Komt doordat ik momenteel niet op al te beste voet sta met Amsterdam. Waarom kan ik hier helaas niet vertellen, dat is een zaak tussen de stad en mij. Dat ik nu zomaar al mijn vuile was buiten hang is leuk en aardig, maar Amsterdam heeft hier niet om gevraagd. Althans, niet voor zover ik weet.
En dat terwijl ik hier vrijwillig naartoe ben gekomen. Als Rotterdamse tiener verlangde ik intens naar het leven in een stad met oude scheve huizen en die o-zo-mooie grachten. Wat mij betreft had dit ook best Utrecht kunnen zijn, of Leiden, maar omdat je voor psychologie het makkelijkst kon worden toegelaten in Amsterdam, werd het Amsterdam. Toen ik na een half jaar stopte en het jaar daarna begon aan de studie Nederlands, kwam het eigenlijk niet eens meer in me op om naar een andere stad te gaan. Want waarom zou je in godsnaam gaan voor een andere stad dan Amsterdam?
Inmiddels woon ik hier nu een paar jaar, en iedere keer als ik nu door het centrum loop, denk ik: jezus, heb je die verdomde grachten weer.
Vraag me af of ik dat ook zou hebben als ik in Parijs was blijven wonen. Jezus, daar heb je die Eiffeltoren weer. Weer zo’n architectonisch hoogstandje dat één of andere Franse president voor z’n minnares heeft laten bouwen. Nee hè, zie ik daar nou alweer een straat met alleen maar leuke Franse balkonnetjes? Die mensen kunnen ook echt niets anders!
Waarschijnlijk wel hè?
Gedver
Alles wordt op een gegeven moment normaal. De perfecte man bestaat niet, de perfecte stad ook niet.
Maar de perfecte man bestaat wel!
Misschien is een stad wel vergelijkbaar met een man; je moet met elkaar blijven praten, maar je kunt er geen dingen van verwachten waarvan je wist dat ze er in eerste instantie al niet waren.
Maar weet je het ooit echt?
Ik vrees van wel. Misschien maar beter ook 🙂
Ik kan er denk ik niet heel erg over meepraten, aangezien ik zo’n 1/2 keer per jaar in Amsterdam kom. Maar hé, grachten!! Die hebben ze niet waar ik woon, ergens bij Maastricht, dus ik kan ze wel nog waarderen. Maar ik ben dan ook niet echt een stadsmeisje 🙂
Hah het valt je ten minste op. De meeste mensen zien niet eens meer waar ze wonen dus dat betreft weet je in ieder geval in wat voor een (mooi, ja sorry, ik wil je relatie met Amsterdam niet
beledigen maar toch, amsterdam is mooi! haha). *en oeps daar ging iets mis*
Waarschijnlijk wel.
Je titel is een beetje vreemd, trouwens.
Huh, waar heb je het over?
(Oh Esra, nogmaals: WAAR ZOU IK TOCH ZIJN ZONDER JOU?)
Ah dombo, je had gewoon naar Leiden moeten gaan! (waar je ook wel grachten hebt, maar die zijn schattig en klein)
Meeeeh, ik weet het niet, ik zie het niet echt voor me
Leiden is stom
Sinds ik nu een paar weken in Utrecht woon & studeer vind ik Amsterdam ook een stuk minder spectaculair dan vroeger :p
Die volg ik niet helemaal :’)
Ik woon ondertussen al vijf jaar in Groningen en in het begin vond ik er niets aan. Mij te druk (dorps meisje). Maar sinds ik regelmatig op mijn fietsje door het centrum cross (lang leve de thuiszorg) zie ik steeds meer mooie plekjes van Groningen die ik ben gaan waarderen. Juist de straatjes net buiten het centrum zijn het leukste. En Amsterdam is gewoon verschrikkelijk.
Bij wonen in een dorp kan ik me nou juist helemaal niets voorstellen! Fijn dat je Groningen toch meer bent gaan waarderen 🙂
Pingback: helemaal geen zeur | vijf koffie graag
Hoi Lisa,
Ben deze blog gaan lezen aan de hand van je blog “helemaal geen gezeur”. Snap niet waarom men negatief zouden reageren op deze blog, vind hem leuk en gevat!
Gr,
Luuk
Dankjewel voor je bericht Luuk 🙂 Dat vind ik tof om te horen!
Alles went, zeggen ze toch? Ik heb echter bijna 7 jaar in Utrecht gewoond en bleef de grachten waarderen. Zo mooi! Woon nu twee jaar in Rotterdam en vind de Erasmusbrug nog steeds geweldig, hoop dat dat zo blijft! 🙂
Pingback: noord gestoord voor beginners | vijf koffie graag