Ik heb maar een paar afleveringen van realityserie Here comes Honey Boo Boo gezien. Ik vond deze serie ontzettend vermakelijk, maar ik hield er ook altijd een vies gevoel aan over. Niet alleen om de ranzige gewoontes die de familie er op nahield (gezinsspelletje: doe een blinddoek om en raad wiens adem in je gezicht wasemt), niet alleen om de sketti (hun favoriete gerecht; spaghetti met boter en ketchup. En dat vonden ze dan nog best gezond).
Mijn weerzin lag meer bij het feit dat ik het raar vond om ervoor te gaan zitten kijken hoe een arme familie de jongste telg voor ontzettend veel geld naar pageant-wedstrijden stuurt, verschrikkelijk onverantwoordelijk leeft en ook nog eens te lomp is voor woorden. Want dat is waar het om gaat: kijken naar lompe mensen en zelf ineens het gevoel hebben dat je ontzettend intelligent en gecultiveerd bent. Een beetje zoals met Oh oh Cherso, maar dan zonder geld voor cocktails, en met een wat jongere cast; vier van de zes (later vijf van de zeven) gezinsleden zijn minderjarig.
Er is ook nog ander verschil met Oh oh Cherso: ik vind deze mensen leuk. Echt. Ze lijken zoveel plezier met elkaar te hebben, zoveel van elkaar te houden en ze doen ook nog eens allemaal spelletjes met z’n allen. Maar ja, het is en blijft natuurlijk een realityserie, en aan mensen in een realityserie moet je niet al te gehecht raken, want je wordt van alle kanten bedrogen. Ik kan me er weinig bij voorstellen dat deze mensen iets acteren, maar goed, ik wil het liever niet al te serieus nemen. Dus kijk ik het maar niet meer.
Stiekem werd in vanochtend toch wel heel blij toen ik op internet las dat mama June en Sugar Bear (alleen de biologische vader van HBB, maar wel een ‘vaderfiguur’ voor al die meisjes, snik snik) hun liefde bezegeld hebben op hun karikaturale Redneck-trouwerij. Gefeliciteerd, jongens! Dat julie nog maar lang en gelukkig mogen leven en veel leuke spelletjes mogen spelen. Vanavond eet ik sketti ter ere van jullie.
Je noemt echt precies de voorbeelden die mijn zusje laatst aan mij vertelde. ‘Guess whose breath it is’ en spaghetti met botersaus want dat was gezond koken. Ieeehhhwww..
Ik geloof niet dat ik het zou kunnen kijken. Maar ja. Ik kijk wel weer ‘Say yes to the dress.’ En je hebt ook van die programma’s waar mijn plaatsvervangende schaamte TE erg wordt, en dan kan ik het ook niet meer zien. Dit klinkt bijna zo.
Haha, waarschijnlijk heeft jouw zusje ook niet zoveel afleveringen gezien. Say yes to the dress vind ik ook zo’n bizar fenomeen, dat zou ik eigenlijk vaker moeten kijken!
Ik ken deze serie niet. Niet erg, want volgens mij is het niks voor mij.
Ik ken het niet maar wordt hier tóch bíjna nieuwsgierig van haha!
Toch bijna, nou nou 😉
Heb de serie wel eens gezien, maar werd er eerlijk gezegd niet heel vrolijk van. Hoewel ze het leuk met elkaar lijken te hebben is het toch echt niet verantwoord om zo te leven lijkt me
Nee, dat probleem had ik ook een beetje. Het was niet gewoon slecht, het wel HEEL HEEL HEEL slecht. En eng.
Het is een programma dat zo door John de Mol voor SBS6 bedacht zou kunnen zijn. Niveauloze sensatie.
Nooit gezien 😛
Ik vond dit programma fantastisch, echt. Ik vond het geweldig dat die mensen zich op tv presenteerden zoals ze waren, hoe bizar en ranzig ook. Ergens ook wel sneu, want gaat iemand die mensen OOIT nog serieus nemen? En heeft HoneyBooBoo ooit een echte kans om Miss America te worden? (Had ze dat uberhaupt?) Ach. Als zij maar genieten van het leven.
Maar die sketti, gadverdegadver. Ik mag hopen dat je niet echt Mama June’s recept hebt overgenomen.
Ik ben bang dat ze die nooit heeft gehad. Tenzij ze als tiener ineens heel erg uit zichzelf zou zijn veranderd, maar dat lijkt me sterk.
Pfoe, ik ben wel blij dat ik niet de enige ben die het programma tot op een zeker level wel kon waarderen!
En haha, nee, dat heb ik niet gedaan. Eigenlijk had ik al gegeten voordat de post online kwam. Ik ben niet echt hardcore hè 😛
De sketti is in ieder geval vegetarisch hahahaha. Ik heb een keer een stukje gezien maar ik kreeg ook last van plaatsvervangende schaamte. Wel kijk ik altijd stiekem naar Hotter than my Daughter 😛
Oh ja, dat kijk ik ook wel eens! Ook leuk dat zulke mensen bestaan.
En nu je het zegt, lekker vegetarisch. Wat vooruitstrevend, zo in Georgia 😉
Ik zit net dat artikel te bekijken over de bruiloft, mijn god wat erg dit! Haha