Vijf maanden. Ik kan moeilijk geloven dat ik écht zo lang in Parijs heb gewoond. Inmiddels ben ik alweer anderhalve maand thuis en voelt het vaak alsof ik nooit ben weggeweest.
Maar vaak ook niet, al was het maar om de ‘heimwee’ die ik nu naar die stad heb. Hoe hard ik ook in Amsterdam probeer te dwalen zoals ik daar deed; het wil niet echt lukken.
Ik ben echter niet van mening veranderd wat betreft of ik echtecht in Parijs zou willen wonen: ik zou het zo doen, die taalbarrière en bureaucratie neem ik voor lief – als al mijn vrienden en familie met me meeverhuizen. En aangezien dat in de nabije toekomst niet gaat gebeuren, blijf ik maar hier. Kan ik ook prima mee leven.
(Neemt niet weg dat ik op dit moment zit te speuren naar goede Thalys-deals.)
Een paar plaatjes van dingen waar ik heimelijk (en sentimenteel zuchtend) naar terugverlang:
Uitzicht vanuit mijn raam. Dat uitzicht was niet altijd even prettig, want de voorste twee gebouwen zijn van het ziekenhuis en ik kon patiënten in hun bed zien liggen, maar daarachter heb je De Stad.
Vlakbij Parc Monceau (8e arrondissement, buurt eromheen is echt een aanrader. Vanaf een uitgang van het park kun je trouwens in één rechte lijn naar de Arc de Triomphe lopen).
Mijn familie wilde graag een goedkoop weekendje Parijs.
Deze man zong ooit “Ma laideur est une insulte à ta beauté insolente, une erreur de la nature qui ne me fut pas aimante” (niet in dit lied) en nu probeert hij je met zijn zwoele blik over te halen om dure armbanden te komen. Om dit soort dingen ben ik nou naar Parijs gegaan. (OMG ily Garou NddP fangirl forever~~<3<3)
Voor dit uitzicht hoefde ik maar vijf à tien minuten te lopen (en gemiddeld zeven zwervers te ontwijken, maar dat was het wel waard).
De andere kant van de brug.
Belleville. Ik ben hier echt megavaak geweest, en niet voor niets – ik vind het een heel fijn stadsdeel, met twee mooie parken (Belleville dus, en Les Buttes Chaumont), (een) Chinatown en heel veel hoogteverschillen waar je ‘ineens’ de Eiffeltoren ziet. En je hebt Les P’tites Indecises, waar je superlekker en redelijk goedkoop kunt eten en nog goedkoper kunt brunchen.
Hier dus.
(Toen ik in Parijs was keek ik trouwens het eerste seizoen van Girls en ik was intens beledigd toen Lena Dunham tegen haar soort van vriendje zei dat ze heus niet zo’n meisje was dat met hem wilde brunchen. Ik ben DOL op brunchen. Bruchen geeft zin aan mijn leven. Kennelijk ben ik dus ‘zo’n meisje’. Met vriendinnetjes. Hihihihihhihi)
Volgens mij was dit ook in Belleville maar ik weet het niet zeker. Alles in Parijs lijkt op elkaar – maar alles is ook zo mooi. Zelfs met slecht weer. Zelfs op slechte foto’s. Maar misschien ben ik gewoon bevooroordeeld, dat zou best kunnen.
Leuk stuk! Denk dat het altijd is bij bepaalde steden dat, wanneer je daar geweest bent, Nederlandse ‘stadjes’ toch nooit meer hetzelfde zijn. Zelfs Amsterdam niet 🙂
Volgens mij heb je dat altijd als je ergens gewoond hebt. Gelukkig is Parijs niet ver weg!
Als ik jouw foto’s zie wil ik echt heel graag snel naar Parijs, het lijkt me echt een ontzettend mooie stad! Is het trouwens echt waar dat de mensen in Frankrijk geen Engels willen praten tegen toeristen?
Nee hoor, zo heb ik het absoluut niet ervaren! Sterker nog, als ik iets in het Frans een iemand vroeg kreeg ik vaak een Engels antwoord terug :’)
MOEST je toch nog verhuizen; uw blogvriendjes verhuizen virtueel met je mee 😉
Zalige stad inderdaad. Kan er ook geen genoeg van krijgen. In de winter door de sneeuw, in de herfst als de bladeren vallen, in de lente als alles in bloei staat en in de zomer heerlijk terrassen…
Haha, gelukkig kan ik altijd op jullie rekenen 😉
Ik vrees dat je inderdaad bevooroordeeld bent, want op de meeste van je foto’s zie ik vooral een stad als ieder ander 😛
Maar dat geeft niet, het is vast leuk om een beetje verliefd te zijn op een stad.
Het zou kunnen dat ik bevooroordeeld ben, maar jij bent het in ieder geval. Volgens mij zou je niet eens iets positiefs kunnen zeggen over iemand die ‘Frans de Bruin’ heet 😉
Ahwww, ik vind dit een heel lief stukje stiekem. Ik ben nog nooit (nooit?! nee nooit) in Parijs geweest dus ik zie niet wat jij ziet, maar het is zo fijn om van een stad te houden! Ik hoop dat je een goeie Thalys-deal vind!
Ik hoop dat ook 😀 Want na jouw verhaal durf ik niet meer met de bus…
Toffe ervaring lijkt mij.
“Bruchen geeft zin aan mijn leven.” <3