Is ‘fat’ really the worst thing a human being can be? Is ‘fat’ worse than ‘vindictive’, ‘jealous’, ‘shallow’, ‘vain’, ‘boring’ or ‘cruel’? Not to me; but then, you might retort, what do I know about the pressure to be skinny? I’m not in the business of being judged on my looks, what with being a writer and earning my living by using my brain…
I went to the British Book Awards that evening. After the award ceremony I bumped into a woman I hadn’t seen for nearly three years. The first thing she said to me? ‘You’ve lost a lot of weight since the last time I saw you!’
‘Well,’ I said, slightly nonplussed, ‘the last time you saw me I’d just had a baby.’
What I felt like saying was, ‘I’ve produced my third child and my sixth novel since I last saw you. Aren’t either of those things more important, more interesting, than my size?’ But no – my waist looked smaller! Forget the kid and the book: finally, something to celebrate!
[..]
Maybe all this seems funny, or trivial, but it’s really not. It’s about what girls want to be, what they’re told they should be, and how they feel about who they are. I’ve got two daughters who will have to make their way in this skinny-obsessed world, and it worries me, because I don’t want them to be empty-headed, self-obsessed, emaciated clones; I’d rather they were independent, interesting, idealistic, kind, opinionated, original, funny – a thousand things, before ‘thin’. And frankly, I’d rather they didn’t give a gust of stinking chihuahua flatulence whether the woman standing next to them has fleshier knees than they do. Let my girls be Hermiones, rather than Pansy Parkinsons. Let them never be Stupid Girls. Rant over.
J.K. Rowling
In de eerste instantie vond ik dit een erg sterke tekst. Het voorbeeld van de kennis die Rowlings taille interessanter vond dan haar boek en kind is pijnlijk maar o zo goed voorstelbaar, wat dit betoog overtuigender maakt dan alle dik-zijn-is-okee-tekstjes die ik ooit heb gelezen bij elkaar.
Maar in de tweede instantie begon er toch wat te wringen. Want eh, J.K., even ter controle: is Hermelien dik? Nee. Is Ron niet lang en slungelig, is Harry niet mager? En wie is er wel dik in Harry Potter? Dirk Duffeling. En zijn vader, niet te vergeten. Korzel en Kwast worden niet per se als vadsig beschreven, maar ze hebben in ieder geval meer vlees op hun botten dan hun koninkje Draco. Kortom: alleen minder intelligente mensen in Harry Potter kunnen dik zijn. Want stel je voor dat Hij die niet genoemd mag worden overgewicht zou hebben – dat zou toch ondenkbaar zijn?
Zelfs zoiets fantastisch als Harry P. kan dus vol zitten met clichés en vastgeroeste denkpatronen, en zelfs zo’n heldin als Rowling kan dat met haar goede bedoelingen over het hoofd zien. Jammer, eigenlijk. En ja, ik besef me dat ik met mijn opmerking over Voldemort ook schuldig maak aan hokjesdenken. Wat zijn we toch met z’n allen weer lekker geconditioneerd, hè?
Edit: Huilie, huilie. Toen ik de tekst van Rowling op Tumblr zag raakt ik zo geïnspireerd dat ik het à la minute met jullie moest delen. Hierdoor zag ik over het hoofd dat mensen hier al in 2006 ruzie over hebben zitten maken. Hier, en hier en hier bijvoorbeeld. Desondanks denk ik dat het niet kwaad kan om erover na te denken.
Ik was confused. Toen bedacht ik dat je namen uit de Nederlandse vertaling gebruikte.
De theorie gaat trouwens niet helemaal op: Neville wordt ook niet als ‘dun’ beschreven in de eerste paar boeken, hoewel hij erg intelligent is. Mrs. Weasley is ook niet dun en ook niet slecht of onintelligent. Of prof. Horace Slughorn. Hij is ook niet slecht of dom. Maar hij wordt wel als walrus beschreven. Of de Fat Friar, het spook van Hufflepuff. Die is ook niet slecht en er staat nergens dat Hufflepuffs dom zijn 🙂
Dat dus 🙂
Haha ja, ik ben echt de enige die zich zo aan de namen blijft vasthouden.
Op wat jij nu zegt wijzen die andere websites ook, maar je moet wel bedenken dat dit toch allemaal bijfiguren zijn – Molly en Marcel komen wel veel voor, met de echte sleutelfiguren (Harry, Ron, Perkamentus, Voldemort, Sneep – alleen Hermelien kan ik niet vinden, maar ze heeft iig een ‘spits’ gezicht) zijn wel allemaal uitgesproken slank. En Slakhoorn kan misschien niet echt dom zijn, hij wordt wel als onnozel neergezet.
Maar ik zie ineens dat ik een zin heb opgeschreven: ‘de minder intelligente mensen zijn dik’. Dat staat er verkeerd, ik bedoelde ‘alleen minder intelligente mensen in Harry Potter kunnen dik zijn’. Vandaar 😛 Ik heb het even aangepast.
Mensen zijn nou eenmaal kortzichtig en bevooroordeeld. Dikheid is zo’n beetje de makkelijkst vaststelbare ‘slechte’ iets van een mens. En iedereen denkt dat dikheid áltijd de schuld is van de persoon die dik is, terwijl er genoeg redenen kunnen zijn waardoor je dik bent en waar je zelf niet veel aan kan doen. Blessures bijvoorbeeld: ik ben 10 kilo aangekomen (ik ben totaal niet dik al zeg ik het zelf, maar 10 kilo kan wel net het verschil tussen niet dik en dik zijn) doordat ik 2 jaar geblesseerd ben geweest en ik kan moeilijk door blijven sporten met pijn. Of een ongepland bezoek aan het ziekenhuis waardoor je een week daar ligt en niets actiefs kan doen, daar kom je ook ongetwijfeld ‘veel’ van aan. Maar nee, mensen die iemand zien die ze dik vinden, denken áltijd dat het de schuld is van de dikzak. Jeej aan bevooroordeeld zijn.
Zelfs al ben je dik door eigen schuld, het is en blijft je eigen lichaam. De één is losbandig, een ander verslaafd aan drugs of drank etc. We zijn allemaal verschillend, maken ons allemaal wel schuldig aan bepaalde zonden en we zijn baas over ons eigen leven.
Mensen willen graag eenheidsworst en streven naar acceptatie van de kudde. Gezondheid is de Heilige Graal, dun is het schoonheidsideaal, wetenschap de religie en de media onze eerlijke boodschapper.
Als dik mens over straat lopen is een verpesting van andermans uitzicht en als je niet dun word, dan word je ook nooit serieus genomen. Bovendien mogen dikkerds absoluut niet opvallen. <= dit stoort mij nog het meest.
Laat mensen lekker zichzelf wezen. Op elk vlak. Zolang ze een ander er geen kwaad mee doen, moet je je er niet druk om maken. Alle mensen hebben bestaansrecht. Of ze nou dik, dun, mooi of lelijk zijn. Als je het niet mooi vind, kijk je maar fijn de andere kant op.
Hmm ja, je hebt gelijk! Daar had ik nog niet over nagedacht. Was jij het nou ook die had gezegd dat de belangrijke personen in Harry Potter allemaal mannelijk zijn?
Haha ja, dat was ik. Had ik er ook bij gezegd dat ze allemaal blank zijn? 😛
Ik had er ook niet op die manier over gedacht. Maar ik vind dat mensen een te groot probleem maken van wat ze hier zegt. Als je Nederlands studeert en dan vooral literatuur, dan LEER je over stereotyperingen en over hoe je personages neer kunt zetten en dergelijken. Ik vind het logisch dat ook zij, net als iedereen eigenlijk, zulke dingen gebruikt in haar boeken. En volgens mij heeft Rowling dit niet geschreven om een punt te maken van dik zijn, maar om een punt te maken van het feit dat mensen zich daar altijd zo mee meten, en dat ze dat eigenlijk belachelijk vind.
Je leert daar over stereotyperingen doordat iedereen vindt dat het normaal is. Dat betekent niet dat het normaal is. Dat betekent óók niet dat jij het ook moet doen. Weliswaar een iets andere situatie, maar het komt eigenlijk op dezelfde drogreden neer die je ouders altijd hebben gebruikt: als een vriend van je van de brug afspringt, doe jij het toch ook niet?
Als zij daadwerkelijk een punt wilde maken, had ze haar personages dik moeten maken.
Ja, wat Renze zegt. Ik vind het trouwens niet logisch om die stereotyperingen bewust zo te gebruiken – die sluipen erin, maar waarom zou je een boek willen schrijven dat aan clichés in elkaar hangt?
Afgezien van het hele HP-gedoe, vind ik het punt van Rowling sowieso niet heel sterk. Ja, de maatschappij is doorgeslagen op het gebied van dun willen zijn, maar tegelijkertijd zijn we júist ook naar de andere kant doorgeslagen omdat we dikker zijn geworden met zijn allen… Veel dikker. Heb je dit plaatje wel eens gezien?
http://en.wikipedia.org/wiki/File:BRFSS_obesity_1985-2006.gif
En natuurlijk zijn er mensen die er niets aan kunnen doen dat ze te dik zijn, maar volgens mij bewijzen de cijfers dat dat voor het overgrote deel niet geldt. Dus ik denk dat het misschien wel goed zou zijn als bepaalde mensen wat meer zouden proberen om dun te zijn, maatje 36 hoeft niet maar een normaal BMI is wel zo gezond.
Helemaal eens met Esra. (Flink) te dik zijn is echt niet goed voor je. In Zuid-Italië is de cultuur gericht op eten, eten, eten, ‘s middags én ‘s avonds warm, pasta én brood én pasta én kaas én pasta, en de stranden zitten vol met echt te dikke kinderen. Als zij daarvan op hun 20e al suikerziekte krijgen, lijkt me dat pas echt naar voor ze (4x per dag insuline spuiten, dat beïnvloedt je leven ook behoorlijk lijkt me). Dus hoewel je inderdaad mag doen met je lichaam wat je wil, vind ik het niet meer dan normaal, en redelijk om een gezond gewicht te hebben. Dat is niet per se mager, maar gewoon: normaal. Dat vind ik ook een stukje verantwoordelijkheid en discipline tonen, en dat vind ik dan weer twee goede eigenschappen, die ik iedereen toewens 🙂
(Nu klink ik wel erg prekend… lees anders wat Esra schrijft nog een keer ;))
Ik ben het met jullie eens dat overgewicht ongezond is, maar kennelijk is de manier waarop we hier de laatste decennia mee zijn omgegaan niet de juiste. De attitude tegenover dik-dun is al jaren zoals hetzelfde, en wat heeft het geholpen? Niets, het wordt alleen maar erger! Discipline en verantwoordelijkheid zijn een groot goed, maar er zijn structurele veranderingen in de maatschappij nodig om al die mensen die zich ieder jaar voornemen om nu écht eens af te gaan vallen, ook daadwerkelijk af te laten vallen; op eigen houtje lukt het kennelijk niet. Die kinderen in Italië besluiten helaas niet op een dag dat het basta is en dat ze gezond gaan eten. Misschien doen ze dat, voor een week, maar daarna zullen ze toch weer onder de druk van de norm bezwijken.
True that. Ik vergeet soms dat discipline meer een wens- dan een werkelijke eigenschap is.
Haha, jullie hebben allebei een punt. Maar ik denk dat ze gewoon bedoelt dat ze wil dat haar dochters zo’n simpel meisje als Hermione worden, zonder dat hele truttige tuttebel gedoe. Dat vind ik wel een mooie gedachte, zonder er verder iets achter te zoeken. Welke moeder hoopt dat nou niet 😛
Zoals je dat zo uitlegt heb je helemaal gelijk. Op het eerste gezicht is het inderdaad een duidelijke boodschap, en voel je met haar mee. Maar ze zegt nergens dat haar kinderen een kilo meer mogen zijn. Het liefst zo slim mogelijk.
Ja, dit is zeker iets om over na te denken.
Wat een scherpe observatie! Het is inderdaad een beetje zo een standaard verhaaltje waar de personages eruit zien zoals “de maatschappij” ze dan ziet. Dat zij dan ergens klaagt over het feit dat mensen zo smal denken… Jammer ja!