Er is één vraag, één vraag die praktisch ieder persoon dat ik wel of niet ken de laatste maanden aan me heeft gesteld.
“Maar spreek je dan zo goed Frans?”
“Ja nee ja nee ja nee,” antwoord ik dan telkens opnieuw, “Ik weet het niet, weet je, op zich wel, maar ook niet echt.”
Ja, met dat antwoord kunnen jullie ook niet zo veel, dat begrijp ik, maar ik weet geen eenduidiger antwoord. Wel kan ik een kleine specificering geven van mijn Franse skills tot nu toe:
– Ik kan met mijn Belgische collega een gesprek voeren over hoe zenuwachtig ik wel niet ben voor het feit dat ik dadelijk de hele dag Frans moet spreken (maar als ik het dan wel hebben over een geel briefje, zeg ik wel: une note pas rouge… pas vert pas bleu mais…)
– Ik kan er tijdens het bestuderen van een menukaart achter komen of de gerechten wel vegetarisch zijn (maar dan vraag ik het voor de zekerheid toch even na)
– Ik kan Franse vrouwenbladen lezen (maar volgens mij kan ik dat ook wel in het Noors, al die bladen zijn hetzelfde)
– Ik kan zonder al te veel op te moeten zoeken een e-mail schrijven naar de uni (maar voordat ik hem verzend zoek ik alsnog alles op omdat ik bang ben dat ik zoveel grammaticafouten heb gemaakt dat ik per direct toch niet ben toegelaten)
– Ik kan mijn huurcontract begrijpen en de juiste vakjes op de juiste manier invullen (maar dan vraag ik achteraf toch of mijn moeder het na wil kijken)
– Ik kan mijn levensverhaal aan Bruno Pelletier vertellen (maar ik ben hem nog nooit tegengekomen)
Snappen jullie nu dat het me niet lukt om een eenduidig antwoord te geven?
Over negen dagen word ik er helemaal ingedompeld. Ik ga er vanuit dat ik, na enige stress, frustratie en wat heimwee, de taal wel onder de knie krijg. Of zoals een collega die ook in Parijs had gestudeerd me vertelde:
“De eerste maand was ik alleen maar aan het huilen, maar uiteindelijk had ik alleen maar achten.”
Dat klinkt veelbelovend, vooral als je bedenkt dat de collega in kwestie voor haar uitwisseling geen enkel woord Frans sprak. Dan moet het voor mij ook wel te doen zijn, toch?
Wow over 9 dagen al! Dat komt wel goed met dat Frans!
C’est en forgeant qu’on devient forgeron 😉
Veel plezier daar!
Het eerste waar ik aan denk als ik aan Frans denk, is ‘Stanislas, je bent je tas vergeten!’. Volgens mij jij ook, want ik hoorde gister iets over Stanislas uit je mond komen 😛
Hahaha ja dat zei ik tegen Iris, omdat ze zei dat ze geen woord Frans kon.
Maar zij bleek een andere methode te hebben gehad, want ze wist van niets. En kom op, niemand vergeet Stanislas 😉
Spannend hoor! Gaat je vast lukken, als er om je heen constant alleen maar Frans wordt gesproken en jij het al wel een beetje kan, dan kan het niet anders dat je het straks ook vloeiend kan!
Natuurlijk gaat het je lukken!
Ik herinner me alleen de basis van de basis van Frans. Je m’appelle en zo. Ben meer bedreven in het Engels.
Maar heb je alles al bij elkaar? Tas al gepakt? Hopelijk komen er ook nog leuke blogs vanuit Frankrijk! 😀
Haha nee het is verschrikkelijk! Ik had vorige week één zielige koffer met wat boeken en handdoeken, ben vandaag maar eens goed begonnen. En nu is mijn kamer echt een ravage. Ik kan zo goed al mijn spullen zonder te kijken in de auto gooien 😛
Komt vast goed 😀 (en ik moest lachen om dat met dat gele briefje haha)
Jaune! Sjonge, dat weet ik nog en ik versta zelfs een fransman die Engels spreekt niet. (Maar ik moet toegeven dat ik ook wel eens niet op een woord kom wat ik eigenlijk hoor te weten)
Zo moeilijk is Noors niet, dus moet lukken. Ik denk dat ik een Noors vrouwenblad beter begrijp dan een Frans 😛
Heel veel succes!
P.s. “Jantje, ken jij Frans?”
“Ja, Frans is mijn oom!”
“Nee, ik bedoel, spréék jij Frans?”
“Ja hoor, hij komt iedere week op bezoek!”
“Nee, ik bedoel, verstá jij Frans?”
“Ja natuurlijk! Als hij Nederlands spreekt tenminste.”
Oké. Ik moest echt serieus hardop lachen om dit grapje.
En ja soms vergeet je gewoon hele logische woorden, oké? 😛 Dat was ook het punt dat ik probeerde te maken!
Ik had een keer mondeling Engels op de middelbare school en ik moest iets zeggen over een kat. En ‘t lukte maar niet, zat de hele tijd met ‘chat’ in mijn hoofd. Terwijl mijn Frans nog wel zo’n drama is. De docent zat me op een gegeven moment gewoon keihard uit te lachen en toen heeft hij me toch maar uit mijn lijden verlost :’)
Hahaha ja dus je begrijpt me! :’)
Absoluut!
Uitwisseling is sowieso altijd goed.
Wat leuk! Ben heel benieuwd naar al je verhalen uit Parijs. Ik ga namelijk over een half jaar en ben dus ook echt zenuwachtig voor de taal. En de grammatica….
Oh, nice! Dan kun je in ieder geval alvast leren van mijn faux pas-sen, zoals: niet van te voren nog eens de grammatica leren. Haha. Aan welke universiteit ga je studeren? 🙂
Over een maand is het vast al een simpele vraag: ‘Spreek je goed Frans?’ ‘Ja, zeker!’ zeg je dan vast zonder er over na te hoeven denken!
Yes, ik ben nu al benieuwd naar wat je mee gaat maken! Als je er tenminste over bloggen gaat 😉 En helemaal eens met de laatste zin… that’s the spirit 😀
Veel (reis/studeer)plezier daar!
Je kunt het! Ik geloof in je! Je gaat het helemaal maken daar! En anders doe je gewoon alsof je Frans kunt spreken. Fake it ’till you make it 😛 Veel plezier en succes met inpakken en alles regelen!
Moeten wij dan binnenkort reageren in het Frans?
Ja, duuuh!
Oui, duuuh! (had je moeten schrijven)
Hey wat leuk, iemand die naar Parijs gaat 😀 ik ga je avonturen zeker volgen, veel succes!