Af en toe heb ik last van een enigszins vertekend zelfbeeld. Zo dacht ik onlangs, terwijl ik potten olijven kapot liet kletteren in de glasbak: “Zo Lisa, jij bent ook echt geen muzikale snob zeg, wat goed dat je zo open-minded bent!”
Daarna liep ik door naar de supermarkt. Uit mijn Ipod klonk een nummer dat Sodom is free heette. Ja, dat is inderdaad niet echt een titel voor iemand met zo’n elitaire muzieksmaak dat-ie alle B-Sides van het vroege werk van Jeff Buckley uit elkaar kan houden. Desondanks heb ik eigenlijk best wel veel mening over allerlei muziek. Veel vind ik ongeloofwaardig. Irritant-hipperig. Irritant-stoer. Irritant-wannabe-zwoel. Commercieel-nep-rebels. Saai.
En oké, van veel dingen die ik leuk vind zou je nou ook niet echt zeggen OMG DE ARTIEST HEEFT HIER ZIJN ZIEL EN ZALIGHEID IN GELEGD NU BEGRIJP IK DE ZIN VAN HET LEVEN. Eén van mijn favoriete cd’s is nog altijd die van de Griezelbus Musical en ik trip ‘m echt op dit liedje (en bijbehorende dansje). En daar schaam ik me allerminst voor. Maar over het algemeen: ik oordeel, ik oordeel en ik oordeel non-stop.
Ik durf alleen niet zo goed te zeggen op welke muziek ik dan precies zo neerkijk, omdat ik bang ben dat er lezers zijn die wel met heel hun hart van deze liedjes houden. En dat wil ik nou ook weer niet. Niet alleen omdat ik jullie allemaal te vriend moet houden, maar ook omdat ik vind dat iedereen moet luisteren waar-ie gelukkig van wordt. There’s no guilty, only pleasure. Dat de één het veroordeelt, voelt de ander toch lekker niet zolang die ene gewoon z’n mond houdt. Of zo.
Nu ga ik weer naar One Direction luisteren. En dan spoel ik ‘t eens een keer niet weg met Bowie.
En zo is het!
leuke blog! Listen what you want^^ music is for everybody.
Als ik iets als elitaire muziek zou moeten aanwijzen (al denk ik niet dat er zoiets als elitaire muziek bestaat), dan is het niet Jeff Buckley, maar eerder klassieke muziek.
Noooh, vind ik niet! Het is wel zo dat een bepaalde elite (sociaal gezien) daar vooral naar luistert, maar ik vind niet dat zij zich laten voorstaan op het feit dat ze dat ‘begrijpen’, ofzo. Ik vind met name mensen die louter overleden artiesten de hemel inprijzen (en zeuren over het heden), elitair aandoen.
In mijn idee is muziek zo elitair als je het zelf maakt. En nouja, het helpt wel als je wat medestanders hebt 😛
Ik luister meer naar One Direction dan goed voor me is 😛
Ik heb mijn iTunes gekoppeld aan mijn Last.FM, en soms komt er een liedje en dan denk ik: ‘Oh, nee, dit is pijnlijk dat iemand dat ziet!’ maar daarna denk ik: ‘WHA EVAH’, en dan luister ik weer mijn Foute Muziek Van Vroeger.
Whahaha!! Dat heb ik ook wel eens gehad. Ik heb ook mensen die ik ken er tussen zitten die dan altijd wel wat te zeiken hebben over mijn muziek. Het mag ALLEEN maar The Beatles zijn en al die oldies. Wat ik dan wel eens luisterde was dan te emo whatever. Nu heb ik ook zoiets ja van Boeieeeee!
Ah nou lekker gezellig zeg! Ben blij dat ik geen Last.fm heb…
Ik luister bijna alles, zolang het maar een fatsoenlijk verstaanbare songtekst met een betekenis heeft. Mijn guilty pleasure is toch wel de foute 90’s muziek.
Hmm, wel herkenbaar, maar ik betrap me er dan stiekem thuis ook weer op dat ik na een paar keer dat vreselijke liedje toch wel leuk vind… Vooral na het utigaan lijk ik wel gebrainwashed.
geweldig stuk! ik vind muzieksmaak ook iets wat je niet aan iemand kan opdringen.
Mijngod die clip, awesome. Vooral de frontman, jajaja. Ik heb ook een zéér uitgesproken mening over muziek, en probeer deze zo min mogelijk op te dringen :p
I know right! 😉
als het beyonce is lees ik je blog never nooit weer
Beyonce staat op twee van mijn top twee no-go’s (na Katy Perry.) Dus!!!!
Ik moest heel hard lachen om de comment van Des, haha.
Maar ach, smaken verschillen, als iedereen kan genieten hun eigen playlist is alles best, toch 😉
There’s no guilty, only pleasure. Mooie spreuk, net als de blog.
In de griezelbusssss, in de griezelllbussss en de allergrootste griezel is m’n zus, dat is m’n zus.
Haha ik bedoelde eigenlijk een andere, maar deze had je ook nog! Vroeger was de wereld zoveel beter, griezelbus-wise dan…