Vroeger viel ik iedereen continu lastig met ‘mijn’ muziek. Ik durf niet te zeggen of ik destijds oprecht dacht de wereld te verblijden met mijn geweldige smaak of dat ik vooral wilde laten horen wát voor muziek ik luisterde – kijk, hier val ik elke avond mee in slaap, erken mijn bestaan – maar ik weet, na heel veel jaren ongevraagd en ongewenst cd’s opzetten, liedjes op sociale media plaatsen (waar vervolgens nooit iemand op reageert) en in het algemeen veel over ‘mijn’ muziek ouwehoeren, inmiddels wél dat niet iedereen zit te wachten op liedjes uit Franse vampiermusicals, krijsende vrouwen en nummers die later door Atomic Kitten gecoverd zouden worden (m.a.w., alles wat ik luister). Dus hou ik mijn oordoppen tegenwoordig maar in m’n oren. Meestal.
Dat nog niet iedereen tot dit besef is gekomen, is duidelijk te merken in openbaar vervoer. Dan heb ik het niet eens over mensen wiens muziek luid en duidelijk door hun oortjes heen te horen is (iets waarvan ik me altijd afvraag hoe ze dat voor elkaar krijgen, maar dat terzijde), maar over mensen (lees: tienerjongens) die liedjes uit hun blikkerige telefoons met willens en wetens door de coupé laten schallen.
Zodra ik zo’n telefoon hoor, wil ik eerst altijd heel boos worden, roepen dat-ie niet zo aso moet doen en dat ik niet op zijn kutmuziek zit te wachten – maar aangezien ik dat niet durf, blijf ik maar meeluisteren. En begin me te verwonderen. Want waarom doet zo iemand zoiets? Vast niet om zijn medereizigers te pesten. Is hij zijn oortjes vergeten en kan hij echt geen treinritje zonder zijn gekoesterde albums? Denkt hij zijn medereizigers een plezier te doen door ons te verlichten met Echt Goede Artiesten? Wil de lieverd soms dat wij zijn muziek luisteren en daarmee begrijpen met wat voor persoon te maken hebben, dat wij al zijn dromen en angsten leren kennen? Zijn bestaan erkennen?
Als ik erover nadenk is het best schattig, eigenlijk.
P.S. Deze is leueueeuk toch.
Hmm, het blijft een asociale manier om anderenn bewust te maken van de muziek waar je naar luistert. Ik vind Spotify op Facebook al heel irritant.
Ik denk dat die jochies gewoon naar hun muziek willen luisteren en dat het ze niet uitmaakt wie daar last van heeft. Ik ben ook wel eens met een groepje een treinreis gaan maken, en toen had iemand boxjes meegenomen en gingen ze punk draaien. Die stonden er gewoon echt niet bij stil dat dat niet is waar mensen op zitten te wachten in de trein van 7 uur ‘s ochtends :’)
Dat vind ik geen leuke verklaring (stiekem denk ik dat je gelijk hebt, maar ik doe toch maar alsof het niet zo is)
Ja, James heeft gelijk denk ik. Het kan die mensen geen fuck schelen dat het ons stoort. Ze zijn gewoon arrogant en soms willen ze misschien hun medereizigers zelfs intimideren met hun muziek. Ze willen dominantie aan hun zijde hebben en die krijgen ze ook, want je hoort niemand hardop klagen, en als je dat wel doet, dan worden ze boos en gaan ze zich nog stoerder voordoen dan ze al deden.
Ik denk dat die mensen compleet anders zijn dan wij. Misschien hebben ze een slecht leven gehad, een liefdeloze jeugd, en misschien vatten ze hun leed wel persoonlijk op, zoals veel mensen doen als het niet mee zit, en misschien hebben ze wel nooit geleerd welk gedrag gepast is op openbare plekken.
En misschien zitten er ook wel serieus een paar mensen tussen die zich niet begrepen voelen, en hun muziek dan heel hard zetten, in de hoop dat er iemand ooit op een dag vol respect op hen afloopt van “wow, wat is dit voor bijzondere muziek? Hoe heet de artiest?” of “Wow, ik luister dit soort muziek ook! Zullen we vrienden worden?”
Of misschien zijn er ook mensen bij die gewoon nog geen theory of mind hebben. Daar word je ook niet mee geboren. De meeste mensen bedenken die theorie rond hun 2e of 3e. De theorie dat andere mensen andere informatie tot hun beschikking hebben en andere meningen hebben dan jijzelf. Maar als ze dat zelfs nog niet bedacht hebben, is het wel heel ernstig.
Het lijkt me hoog tijd voor een uitgebreide documentaire, waarin onderzoek wordt gedaan naar de psychologische oorzaken en onderliggende bedoelingen van dit gedrag.
Oké. Je hebt me overtuigd. Het is helemaal niet schattig. 🙁
Zo’n documentaire lijkt me nog best leuk btw.
Ik ga toch voor de laatste optie..
Zo zit het leven tegenwoordig wel een beetje in elkaar..
Iedereen wil maar ‘gehoord’ worden, online én offline, ws dus ook in de trein 😉
Hell yeah, Eternal Flame! Ik heb ooit eens gezegd dat ik die wil laten spelen tijdens mijn crematie, de ironie ervan ontging me destijds..
Maar dat liedje is een en al jeugdsentiment, en dan bedoel ik echt héél jeugdig. Dat ik drie of vier jaar oud was, en we met z’n allen als een blij gezinnetje (toen nog wel) op zondag jus d’orange dronken en afbakcroissantjes en altijd de zon scheen. Om een of andere reden hoorde ik toen altijd een liedje. Of is dat liedje aan die herinnering blijven plakken.
Verder: laatst had ik voor het eerst dat ik me niet stoorde aan irritante blikgeluidmuziek. Een jongen liep met z’n telefoon liep te frummelen terwijl hij de hond uitliet. Maar hij luisterde dit liedje: https://www.youtube.com/watch?v=QK8mJJJvaes dus vond ik het niet erg.
Aaaw, ik zie het helemaal voor me. Ik heb een beetje hetzelfde met bepaalde liedjes. Maar dat kan ook gewoon een valse herinnering zijn, want vroeger deed ‘Drops of Jupiter’ me altijd denken aan de tijd dat ik op de grond met duplo speelde maar toen kwam ik er ineens achter dat ik al 11 of zo was toen dat nummer uit kwam.
Ik hoef dat nummer nooit zo te horen, maar die clip is wel tof :’)
Bizar he, die valse herinneringen! Vreemd genoeg heb ik dat dus ook precies bij Drops of Jupiter gehad. Inmiddels vind ik het weer gewoon een fijn nummer, maar toch 🙂
Dat de jochies hun muziek door hun telefoon laten knallen: het is me bekend. Vooral in de zomer! Of is dat toeval?
Zou best kunnen. Misschien wordt de vrijheid van de zomervakantie hen te veel 😉
Idd… Aan de ketting!! 😀
Ik was even bang dat ik mij aangesproken moest voelen, maar mensen ‘verblijden’ met Rowwen Hèze keihard op mijn oortjes of zelfs speakers doe ik nooit 😀
Haha, dat zou ik ook niet eens durven denken!
Muziek is awesome -en hoe moet je, zonder delen, anders mensen die naar 1D of Biebert luisteren dwingen om te begrijpen dat er ook goede muziek bestaat? 😉