Het was de bedoeling dat ik deze blog dit keer wél goed bij zou houden. Dat ik veel zou schrijven, bijna iedere dag, of in ieder geval twee keer per week, up-to-date zou blijven. Maar dezelfde vrijdag als dat ik mijn eerste post schreef is er iets verschrikkelijks gebeurd. Iets waar ik in de eerste instantie niet over wilde schrijven, omdat ik van mening ben dat je verdriet niet te veel moet exploiteren, de dood niet mag exploiteren, omdat het niet respectvol genoeg zou zijn, tegenover hem en zijn familie. Omdat we elkaar tenslotte al zo lang niet gesproken hadden. Daarna wilde ik toch graag een eerbetoon schrijven. Het was al mislukt voordat ik was begonnen.
Ik heb me nog nooit in mijn leven zo verschrikkelijk gevoeld.
Moet je nagaan hoe zijn échte vrienden zich voelen.
Alles voelt anders aan nu. Alsof de werkelijkheid vertaald is naar een andere werkelijkheid. Zo voelt het leven zonder Wouter aan. Het is alweer bijna 2 weken geleden, maar ik leef nog in de waan dat het nog moet gebeuren. Toch hoort hij al bij het verleden. Hij heeft altijd volgehouden dat zijn leven in de toekomst zou liggen, maar het mocht niet baten. De toekomst zal hem missen.
Ik weet niet of ik ooit zal begrijpen wat er gebeurd is. Het is goed dat er mensen zijn die niet bang zijn om er iets over te schrijven met hun hart.
De ene helft van de tijd denk ik ook dat het niet echt is. Dan kan ik gewoon aan hem denken en over hem praten, alsof het gaat over iemand die je niet kent. Omdat het gewoon te bizar is om te bevatten. Twee seconden later realiseer ik me dat hij er echt niet meer is en voel ik me afschuwelijk.
Mooi gezegd… de toekomst zal hem zeker missen. En het heden mist hem nu al verschrikkelijk. Jezus.
Ja dat herken ik. Ik kan er heel nuchter over praten omdat ik dan niet besef dat het echt is.
Het heden is ook nog heel erg in de war.
Het is ook zo abstract. Wouter is weg. Dus niet alleen zijn lichaam maar ook de persoon Wouter. Denkt niet meer na, doet geen dingen meer, leeft niet meer. Dat kunnen wij niet bevatten. Dat maakt het nog raarder dat hij weg is.
Je hebt het niet voor het kiezen, we weten zo weinig.