Tag Archives: beeldbuisgekte

by | February 23, 2012 · 20:29

vast zoals een katholiek

Vanochtend had ik een deadline. Een echte hè, zo eentje die je per se moet halen omdat je anders van je opleiding wordt afgegooid en nooit meer een fatsoenlijke baan kan krijgen. Enfin. Een uur voor de deadline zat ik in mijn pyjama achter mijn laptop, te wachten tot ik vanzelf zou beginnen.

Terwijl ik dat deed keek ik op Twitter. Daar las ik dat de vastenperiode gisteren was begonnen.
Ik heb nog nooit eerder gevast en en ik ken ook niemand die dat doet (nou ja, wel met de Ramadan, maar niet nu). De enige ervaring die ik met vasten heb, is dat ik op de basisschool tussen carnaval en Pasen aan iedereen geld mocht vragen om in mijn papieren spaarpotje te stoppen – voor de arme kindjes in Afrika. Eenmaal semi-volwassen wil ik graag eens serieus vasten: ik hou wel van een beetje bezinning, en ik hou er ook wel van om mezelf doelen op te leggen.

Er schijnen regels voor het vasten te zijn, maar tegenwoordig bedenken de meeste deelnemers hun eigen methode: geen tv meer kijken, geen vlees eten, niet meer snoepen of whatever. Daar valt bij mij niet zo veel te winnen – ik kijk zelden tv, eet nooit vlees en ik probeer altijd om niet te snoepen maar dat lukt nooit. Ik moest dus iets anders verzinnen.
De tijd die ik nog had tot mijn deadline tikte voort en ik tikte ‘vastenperiode’ in op Twitter, in de hoop inspiratie op te doen. Maar ik vond niets. Dus ik wendde mij tot Facebook: ook niets. Na een half uur stopte ik met zoeken en begon ik als een razende te tikken voor mijn schoolopdracht.

Later drong het pas tot me door wat mijn persoonlijke vastenopdracht moest worden: niet. meer. nutteloos. internetten. Ook iets wat ik altijd probeer maar wat niet lukt, alleen een veel groter en relevanter probleem dan ‘niet snoepen’. Als ik niet zo veel tijd besteedde aan het lezen van, ik zeg maar wat, comments op YouTube, zouden mijn cijfers zo veel hoger worden en mijn eigen leven zo veel interessanter. Dus dat wordt ‘m. Hierbij verklaar ik plechtig dat ik mijn laptop voorlopig niet meer ga gebruiken voor niet studie- of bloggerelateerde doeleinden. Of voor het enigszins bijhouden van mijn Facebookaccount. Net zoals de katholieken: ik stop niet, ik matig.

31 Comments

Filed under internet, leven

Tagged as ,

by | February 11, 2012 · 15:11

ilovemynvriendinnetjesdiekniheb :hearteyes:

Meisjes van dertien hebben het goed voor elkaar. Een stuk beter dan ik toen ik dertien was, en als ik alles wat ze het internet opslingeren moet geloven, misschien nog wel beter dan ik het nu heb. Ze hebben aardig veel bff’s (voor de écht oude rotten onder ons: bff betekent best friend forever) die allemaal in hun hyvesbio moeten worden vermeld. Hun vriendschap wordt geïllustreerd met wat foto’s van enkele finest moments van de beste vriendinnen voor altijd.
Foto’s hebben meisjes van dertien sowieso veel. Hun Hyves (al doen enkele vroegrijpe meisjes aan Facebook) staan vol met geposeerde, negen van de tien keer zelfgemaakte foto’s van… henzelf. Dat is op die leeftijd kennelijk niet genânt. Sommige foto’s zijn erg mooi en sereen en gephotoshopt, maar een enigszins spottende blik doet het ook goed als profielfoto. Zolang je je ogen nog steeds maar wijd open spert zodat iedereen kan zien wat voor prachtige grote ogen je hebt, is het goed. Een rare trek om je mond laat zien dat je jezelf en Hyves niet serieus neemt. Je vriendinnetjes vinden je met rare bek toch nog steeds mooi: de LOVEYA4EVER‘s, :hearteyes:supermooiiiiiiiiii sgatje zie je maandag:hearteyes:‘s en m y n s e x i i c h i c k‘s blijven nooit uit.

Het maakt mij allemaal een beetje neerslachtig. Dat heeft twee redenen:

1.) Het is zo ontzettend leeg. Die kinderen die op internet aan iedereen laten zien hoeveel ze van elkaar houden, roddelen net zo makkelijk over dat andere meisje bij wie ze vijf minuten wjnmk hebben gekrabbeld. Kunnen liefdesbetuigingen niet gewoon heilig blijven?
2.) Bovendien maakt het me een beetje jaloers. Toen ik dertien was krabbelde niemand dat soort dingen op mijn Hyves. Niemand ‘brak in’ bij mijn bio. Ik had wel ‘melige’ gesprekken met vriendinnen, maar er was niemand die mij vertelde dat we siinds 1996 niet teh breken! zijn. En dat lag heus niet aan de hoeveelheid foto’s die ik van mezelf maakte door mijn arm zo ver mogelijk van me uit te strekken en in de spiegel te kijken of ik er überhaupt wel op stond. Ik bedoel, het is niet zo alsof ik me daar nooit schuldig aan heb gemaakt. Wat is er misgegaan? Heeft er een cultuuromslag plaatsgevonden? Ik kan me ook niet herinneren dat andere meisjes van mijn leeftijd dat wel bij elkaar krabbelden. Of ben ik nog onpopulairder dan ik altijd al dacht?

35 Comments

Filed under rare wereld

Tagged as , ,

by | January 28, 2012 · 15:29

but oh no, not me

“Het lijkt erop dat je nog geen abonnementen hebt,” vertelt YouTube me en laat een lijstje met voor mij potentieel interessante kanalen zien. Ik krijg bijna zin om te gaan vloeken, maar dat doe ik niet, want 1) dat zou een beetje overdreven zijn en 2) daar heb ik de energie niet voor.

Waarom moet een mens toch zo veel? Of ligt het aan mij, moet ik me gewoon leren afsluiten voor dit soort hints? Ooit werd mij verteld dat ik geen tijdschriften moest lezen, omdat die continu verwarrende boodschappen doorgeven. Je moet investeren in een luxe tas, je moet foundation uitproberen, oh en blijf vooral jezelf!
Deze waarschuwing lachte ik destijds honend weg, maar nu weet ik het niet meer zo zeker of ik me niets aantrek van iedereen die iets van me moet.
Niet dat ik een designerbag wil. Of foundation. Te veel gedoe. Maar ik ben wel bijna geneigd om YouTube-kanalen te volgen, terwijl het enige dat ik uit mezelf op die website wil doen het bekijken van Patrick Wolf-optredens is.

Op dit moment heb ik zo genoeg van alles en iedereen dat ik met het idee speel om de samenleving te verlaten en zelfvoorzienend te gaan leven in Mongolië of zo (volgens mij is dat de enige plaats waar het nog kan. Oh nee, je hebt ook Alaska nog), maar volgens mij zou ik me dan enorm gaan vervelen. Wat zou ik in godsnaam de hele dag moeten doen zonder internet?

23 Comments

Filed under leven

Tagged as , , ,

by | December 26, 2011 · 19:52

statusupdate over mijn leven zonder smartphone

Dus. Anderhalve maand geleden werd mijn leuke lieve mooie HTC Desire gestolen. Het viel minder zwaar dan verwacht. Beetje jammer dat het moest gebeuren nu ik net helemaal blut was en het kwijt zijn van alle telefoonnummers die ik de afgelopen jaren heb verzameld is ook niet heel handig, maar over het algemeen zag ik het als een avontuur. Ja, als een avontuur!

Als internetverslaafde pur sang droomde ik namelijk van een stabiel leven zonder een continue stroom aan whatsappberichten en Facebookupdates. Ik dacht dat ik wel op tijd zou gaan slapen en op tijd mijn bed uit zou komen als Twitter niet het laatste en het eerste was dat ik moest checken en dat ik tijdens het wachten op de bus een studieboek zou pakken in plaats van naar mijn telefoon te grijpen. De werkelijkheid is minder rooskleurig: als ik niet op mijn HTC kan pielen, doe ik gewoon niets. Gemiddeld genomen ben ik dus nog steeds even onproductief, maar dan op een minder gezellige manier. En ik mis dat kippenhok in mijn broekzak en het frustreert me dat ik niet alles wat in mijn opkomt op Twitter kan slingeren! Daarbij is het voor iedereen in mijn directe omgeving ronduit dramatisch dat ik niet meer met 9292ov en Google Maps op zak loop.

Nee jongens, als er iets niet zaligmakend is, is het afstand doen van je smartphone. Technologie is de duivel niet – de duivel ben je zelf. Weet niet of ik dit geruststellend of verontrustend vind, maar ik weet wel wat ik voor mijn volgende verjaardag vraag.

11 Comments

Filed under internet, tijdmanagement

Tagged as , ,

by | November 16, 2011 · 19:51

al mijn gebeden zijn verhoord

Het is algemeen bekend dat ik niets liever doe dan klagen over hoe mobiel internet mijn leven verpest. Facebookverslaving? Check. Continue angst voor de lege batterij? Aanwezig. Vrienden die liever naar hun telefoon kijken dan naar mij? Don’t get me started…

Ik zal dat meisje eens een lesje leren, dacht het universum en zorgde ervoor dat mijn mobiele telefoon gestolen werd. Weg mijn mooie, lieve, schattige HTC Desire, mijn steun en toeverlaat. Weg het eerste dat ik zag bij het ontwaken en het laatste voor ik in slaap viel.
Toch vond ik het in de eerste instantie niet eens zó erg. Het was een mooie kans om af te kicken van Twitter en 9292ov en van het continu bereikbaar zijn. Nu de straling uit mijn leven was verdwenen, was er plaats voor sport, op tijd naar bed en mindfullness. Of zo.

Het universum was het met me eens dat dit een beproeving van niks was en zorgde ervoor dat mijn internet ook niet meer werkte en voorlopig ook niet meer zal werken. Be careful what you wish for, jajaja, dat snap ik nu ook wel. Nu wel. Want hoe graag ik ook van mijn internetverslaving af wil, zonder kan ik niet.

Stiekem zou ik willen proberen om alleen maar internet te gebruiken op de uni, zodat ik de duivel niet opnieuw in huis hoef te halen. Uiteraard is dit niet haalbaar, al is het maar dat ik dan nog inflexibeler zou zijn dan ik nu al ben. Maar goed, misschien is er toch nog een manier om van de nood een deugd te maken, het zou zo zonde zijn om deze kans onbenut te laten…

6 Comments

Filed under de ongemakken des levens, internet, studie/werk

Tagged as ,