Mijn broertje en ik. Deze foto geeft de familieverhoudingen niet op de juiste manier weer. Ik herhaal: deze foto geeft de familieverhoudingen NIET op de juiste manier weer.
Dit weekend was het leukste weekend in heel heel lang. Ik bracht het door in een hyperluxe huisje op de Veluwe, samen met mijn familie en lover. Er was risk, er was goede koffie, er waren konijnen. Het was fantastisch. Helaas kon ik het blije gevoel eenmaal thuis niet lang vasthouden, want ik moest als een gek aan de slag voor mijn studie. Ja, ik ben een beetje gestrest.
Omdat ik daar voor vandaag wel klaar mee ben, probeer ik maar endorfines op te wekken door te denken aan Leuke Dingen Waar Ik Dankbaar Voor Ben. En dan heb ik het niet alleen over voor de hand liggende gelukzaligheden zoals een dak boven mijn hoofd, liefdevolle vrienden en genoemd worden op de blog van Teske plus de hierop volgende nieuwe Bloglovin’-followers (welkom!!!) (zagen jullie hoe casual ik dit nieuws dropte?), maar ook over de volgende zaken:
- Opgroeien met Harry Potter. Laatst zag ik met Tim de allerlaatste HP-film weer en ik wilde alleen maar huilen. Niet alleen vanwege het hartverscheurende levensverhaal van mijn lievelingspersonage (één keer raden wie), maar ook omdat ik me weer realiseerde hoeveel ik van Harry Potter hou en hoe geweldig het is dat deze boeken precies uitkwamen toen ik er de juiste leeftijd voor had. Ik wil niet dramatisch doen, maar ik vraag me oprecht af wat er van me geworden was als ik die serie niet had gehad.
- Gefaald hebben met mijn studie psychologie. Als ik dat niet had gedaan, was ik wellicht al afgestudeerd. Dan zou ik nu dus werkloos zijn. Nu mag ik mezelf nog gewoon ‘student’ noemen (oké, ik werk wel, maar ik verdien niet genoeg om mezelf in leven te houden).
- De afwezigheid van grote dikke haren op mijn rug of tenen.
- Het feit dat mijn laptop het na vijf jaar nog altijd niet heeft begeven.
- Het in huis hebben van suiker (iets dat pas een zekerheid in mijn leven werd toen ik een relatie kreeg met iemand die – oh horror! – suiker in de koffie drinkt). Kwam vandaag goed van pas toen ik mijn mond moest blussen na het eten van iets te veel rode pepers.
- Rode pepers, trouwens. En knoflook. En ui. Eet ik ooit een maaltijd zonder deze heilige drie-eenheid? (Nee.)
- Dat ik uiteindelijk nooit een dode muis in mijn kamer heb gevonden, en dat het ook niet meer ruikt alsof er eentje ligt. Ik weet niet zo goed wat die vreemde geur dan was die eerst in mijn kamer hing, maar het is vanzelf weggegaan. Misschien had een hater gewoon een stinkbom onder mijn deur door geduwd.
- Het ontzettend grote aanbod aan vleesvervangers, waardoor vegetariër zijn tegenwoordig een eitje (ha ha) is.
- Dit filmpje. Ja sorry hoor, ik weet dat ik hem al in mijn vorige blog én op Twitter heb geplaatst, maar hij is gewoon ZO GRAPPIG en niemand reageert erop! Ik ga hem net zo lang posten totdat er één persoon is die het bestaan van dit kunstwerkje erkent.
