Jawel, het is waar: op 29 mei komt Bijna echt uit! Jawel, dat is bijna een maand eerder dan gepland. We liepen erg op schema en door de corona-crisis verschoof er het een en ander, dus voor mij pakte het eigenlijk wel goed uit. Nu zal ik in mijn leven toch zo’n 22 dagen langer gepubliceerd auteur zijn dan verwacht (hoop dat mijn leven nog zo lang duurt dat die 22 dagen extra niks voorstellen, maar ik neem niets meer voor lief in deze tijd, niets meer).
Het is as we speak alweer bijna 3 maanden geleden dat ik mijn eerste versie heb ingeleverd, en stiekem ben ik er daarna (op wat korte pauzes waarop mijn redacteur of de persklaarmaker ernaar keek, maar holy shit wat waren die steeds snel) erg druk geweest met het verwerken van feedback en weer verwerken van feedback en weer verwerken van feedback. Dat was eigenlijk nog een stuk intensiever dan het schrijven het de eerste versie. Ik was er zo druk mee dat ik nauwelijks tijd heb gehad om te treuren over mijn verloren sociale leven door dat corona-gedoe. Had het universum toch mooi voor mij geregeld.
En ik ben nog niet helemaal klaar, want straks krijg ik ook nog de versie te zien van hoe het eruitziet als boek (in plaats van als Word-document), en die ga ik natuurlijk ook uitgebreid controleren. (Op dit soort momenten denk ik: Lisa, waarom heb je toch zo’n dik boek geschreven? Kon het niet wat korter? Dat controleren duurt LANG mensen, LANG)
(Ik zie wel echt op tegen het laatste gedeelte: als iemand die duizend keer checkt of ze een mailtje naar de juiste persoon heeft verstuurd, en continu in angst leeft dat haar telefoon haar gesprekken opneemt en op internet zet, kunnen jullie begrijpen dat ik hier niet gerust op ben. Sterker nog: ik ben DOODSBANG dat ineens de eerste versie van het boek in de winkels terecht komt, inclusief dat iemand ineens ‘XXX’ heet omdat ik geen naam kon verzinnen. Of dat er ineens midden in de tekst opmerkingen staan zoals “wat een kutboek” (niet dat mijn redacteur of ikzelf ooit zo’n opmerking in de tekst heeft gezet, but you never know, misschien was ik vergeten dat ik dat had gedaan)
Ik vind het zo spannend, jongens! Straks komt er gewoon een boek uit! En gaan mensen hier dingen van vinden! Daar ben ik best zenuwachtig voor. Niet dat ik denk dat iemand gaat zeggen “Omg dit is echt het slechtste boek aller tijden” (oké, daar ben ik natuurlijk wel een béétje bang voor, maar … dat zou toch raar zijn, niets kan qua slechtheid het derde Bridget Jones-boek overtreffen).
Ik ben meer bang voor reacties als … “Meh, ik had er meer van verwacht. 2 sterren.” Dat lijkt me zo erg – dat je iets maakt met zoveel overtuiging en hard werk (jullie moesten eens weten hoeveel avonden ik vroeg naar bed ben gegaan om vroeg te kunnen schrijven, terwijl ik ook karaoke had kunnen doen of voor de 84e keer Velvet Goldmine op had kunnen zetten), en dat het dan gewoon … niet zo geslaagd is. Ik vond het hartstikke leuk om te schrijven, maar ik wil ook dat mensen het leuk vinden om te lezen.
Natuurlijk mag iedereen vinden wat-ie wil vinden hoor, ik bedoel, er zijn mensen die mijn lievelingsboeken “meh” vinden, en ik vind heel veel lievelingsboeken van andere mensen “meh”. Ik kan dat best wel goed loskoppelen van mezelf, denk ik. Maar goed, ik moet de eerste vernietigende Goodreads-recensie nog lezen, dus ik laat tegen die tijd wel weten of ik sereen glimlachend mijn schouders heb opgehaald of dat ik huilend ter aarde ben gestort.
Klink ik nu te nega? Begrijp me niet verkeerd hoor, ik heb er superveel zin in dat mensen het gaat lezen – los van de angsten die denk ik iedere schrijver wel heeft. We zijn gewoon neurotische types. Ik ben trots op wat ik geschreven heb en ik wil het graag de wereld insturen. Ik heb al veel leuke reacties gekregen, zowel van mensen die ik ken als die ik niet ken. Vind het zo vet als mensen de moeite nemen om dat te doen. Kun je nagaan hoe het gaat voelen als het straks uit is en mensen het ECHT LEZEN. DIE DINGEN. DIE IN MIJN HOOFD GEVORMD ZIJN. Dat ze die voor zich gaan zien en er dingen over gaan vinden. Bizar toch! Ben zo benieuwd hoe dat gaat zijn. Ik hou jullie op de hoogte.
Psst … wil je 29 mei meteen het boek lezen? Of wil je me gewoon een plezier doen? Bestel ‘m dan alvast! Preorders zijn zeer goed voor de verkoop van een boek, omdat boekhandels hierdoor zien dat er interesse is in een boek en het dus meer gaan inkopen en dus GIGANTISCHE STAPELS van Bijna echt in de etalage leggen zodat nóg meer mensen ze gaan kopen. (Tenminste, zo zie ik het voor me.) Ik zou je willen vragen om het boek te kopen bij je lokale boekhandel, want die heeft het ook moeilijk in deze tijd (bij sommige kan het via de webshop, en anders via de mail/telefoon). Het kan bijvoorbeeld bij Scheltema of Donner. Alvast ontzettend bedankt!
