Het leven gaat misschien niet altijd over rozen, maar het instagramleven wel, en als het niet over rozen gaat, dan gaat het waarschijnlijk over een prachtige bos tulpen. Inmiddels zijn we allemaal oud en mediawijs genoeg om te weten dat naast die bloemenweelde misschien een gierput openstaat, je migraine opspeelt of ruzie wordt gemaakt door de doodenge buren, maar dat vergeten we vaak. Daarom vond ik het ook zo heerlijk om Anne-Fleurs blog over ‘Het perfecte leven‘ (wat dus niet bestaat) te lezen (die blog is ook nog eens heel grappig, dus zelfs al heb je geen complexen waarbij je denkt dat iedereen gelukkiger is dan jij, dan moet je ‘m alsnog lezen).
Deze blogpost inspireerde me bijna tot het delen van al mijn eigen issues (ja, ZELFS IK heb die), maar toch weer net niet, want ik ben nu eenmaal niet zo openhartig als Anne-Fleur. Maar het bracht me wel op het idee om een blog te schrijven over waarom mijn leven niet geschikt is voor Instagram. Goed, uiteindelijk is het dus een TOTAAL andere blog geworden dan die van haar, in plaats van een Serieus En Openhartig Verhaal is dit meer een Lollig En Licht Lijstje, maar hé, lollige lijstjes moeten er ook zijn, en misschien ga je je hier ook wel een beetje beter over jezelf door voelen. Dus bij dezen, tien redenen waarom mijn leven niet instagramwaardig is:
- Laten we maar beginnen met het belangrijkste in het leven van een echte instagrammer: mijn huis is niet insta-worthy. Dit komt voornamelijk doordat er een flat pal naast de mijne staat, waardoor zowel het uitzicht als de zon voor een groot deel geblokkeerd wordt. Het is daarom ook altijd een beetje donker in mijn kamer. Had ik natuurlijk rekening mee moeten houden toen ik wilde verhuizen, maar goed, we laten allemaal wel eens een steekje vallen.
- Tevens heb ik geen tuin en of balkon, waardoor ik ook buiten geen leuke zonnige foto van mijn kopje koffie kan maken. Ik heb dan wel een Coffeecompany in de buurt, maar daar mag ik nooit heen van mezelf, want als ik even een pauze neem van mijn werk/studie ga ik per ongeluk altijd eerst een half uur op Facebook, en als dat half uur dan voorbij is, vind ik dat ik te veel tijd heb verspild om er nu nog op uit te mogen.
- Over dingen niet mogen gesproken: ik mag ook nog steeds niet hardlopen, waardoor ik a) geen hardloopselfie kan nemen, b) niemand jaloers kan maken met mijn hardlooprecords en c) geen mooie plaatjes kan schieten van de stad/het park/het bos/het strand. (Met andere woorden: ik zit altijd maar binnen in mijn donkere kamer.)
- Ik ga dan weer wel naar de sportschool, maar ik kan daar ook geen sportschoolselfie maken, want jullie weten allemaal hoeveel ik trainen HAAT dus opbeurende foto’s waarop hoe ik intens gelukkig met een kettlebell loop te zwaaien plus een onderschrift waarin ik schrijf hoe #fijn het is dat ik genoeg #motivatie heb om mijn bed uit te komen, zouden een beetje ongeloofwaardig overkomen.
- Mijn eten kan ik ook niet fotograferen, want uit
milieutechnische overwegingenluiheid gebruik ik het bord van de lunch ook vaak voor het diner. Dat ziet er best wel nasty uit (maar je proeft er niks van, hoor). - Ook erg: eigenlijk ben ik te awkward om foto’s te maken. Ik ben altijd bang dat mensen me uitlachen omdat ik zo’n wannabe-instagrammer lijk. Soms maak ik daarom stiekem foto’s, maar voor het maken van foto’s geldt heel erg go big or go home: die stiekeme foto’s worden vaak zo lelijk dat ik achteraf wenste dat ik toch maar gewoon op een stoel was gaan staan en iedereen had gevraagd om op te rotten zodat ik die ene goede foto van een de supertoffe vloerschildering in een pasgeopende concept store had kunnen schieten (o.i.d.).
- Helaas kan ik dat niet niet over mijn hart verkrijgen, maar kan ik ook niet berusten in het feit dat ik dat niet kan, waardoor ik gevangen zit in een verdrietige cirkel van ontevredenheid, en we weten allemaal dat ontevredenheid een mens lelijk maakt, en lelijk staat al helemaal niet leuk op je selfie.
- Ik heb trouwens ook geen goede Instagram husband (even serieus kijk dit filmpje is hilarisch). Ik heb wel een geweldig knappe geliefde, maar hij heeft het niet zo op foto’s. Ooit liepen we door het Amsterdamse Bos, en er hing een prachtige nevel, en ik wilde net een supergoed en origineel kiekje schieten van koeien in de wei toen hij zei: “Sommige mensen moeten ook overal foto’s van maken hè.” Volgens mij doelde hij op een man vlakbij die een haast professionele photoshoot aan het houden was met de koeien (groot gelijk, want het was een prachtig beeld) maar mijn vriend zou ook gewoon door kunnen hebben wat ik van plan was. Tsja. Aangezien hij zelf nooit ook nooit op de foto wil, ga ik hem al helemaal niet vragen om foto’s van mij te maken. (Oké, dat heb ik één keer gedaan, MAAR TOEN HAD IK OOK WEL EEN HELE LEUKE OUTFIT AAN KIJK MAAR.) (M’n hoofd staat echt op standje ongemakkelijk maar ik durfde niet om een herkansing te vragen.)
- Maar goed, als ik mezelf in tweeën kon splitsen zodat er altijd iemand was om foto’s van mij te maken, zouden het alsnog niet zulke goede foto’s zijn, want ik heb niet echt een vaste hand. Mijn spiegelfoto’s zien er altijd uit alsof ik ze dansend heb gemaakt, terwijl ik heel erg mijn best deed om stil te staan. Mijn spiegelfoto’s zien er trouwens sowieso niet uit, want de spiegel staat in de keuken, en ik heb niet echt een pinterestwaardige keuken, ik heb gewoon zo’n vaste goedkope studentenwoningkeuken die al uit elkaar valt als je ernaar kijkt, en ohja die foto’s zijn dus ook nog eens heel donker (zie punt 1)
- Wat ik ook niet heb: een huisdier. Geen hond, geen kat, geen konijn en zelfs geen hamster om likes mee te scoren. Mijn zusje heeft wel een konijn, maar dat konijn is chronisch verkouden dus hij zit regelmatig onder het snot (aangezien konijnen zichzelf de hele tijd wassen. Wat gebruiken ze hiervoor? Hun eigen speeksel. Dit konijn wast zich dus met snot). Is ook niet echt insta-smaakvol. (Verder is het ondanks al die antibioticakuren trouwens een heel energiek en gelukkig konijn hoor, no worries).
En maak ik eens een selfie in de lift (wel lekker veel licht), zit zowel mijn jas als mijn tas (!) raar
En, voelen jullie je al wat beter over jezelf?
