Zoals jullie hopelijk wel gemerkt hebben (waar schrijf ik anders voor?!), was het hier de afgelopen tijd nogal stil. Niet zonder beregoede reden, want ik was dus op vakantie. Van tevoren had ik bedacht dat ik daar misschien nog wel een blog kon schrijven op mijn zusjes laptop, maar eenmaal ter plaatse bleek alleen een laptop aanzetten al te veel moeite. Zo’n vakantie was het dus.
Wat voor vakantie het verder was?
(Afgezien van het feit dat het een vakantie was met mijn vader, moeder en zusje op de camping vlakbij Vaison-la-Romaine (vlakbij de Mont Ventoux) waar ik zo’n beetje iedere vakantie van mijn jeugd heb doorgebracht – zie mijn vorige blog.)
Nou, zo’n vakantie dus:
Deze foto is echt schots en scheef maar ja, ga maar eens stilzitten in een hangmat
Omdat een foto van een hangmat niet genoeg informatie geeft (misschien zat ik wel te janken in die hangmat, weet jij veel) zal ik even een korte recensie van mijn vakantie geven, waarin alle belangrijke elementen de revue passeren (spoiler: ik zat niet te janken in de hangmat):
De heenreis: vroeg, maar prima. Mijn wekker ging om kwart over vier, en gek genoeg was ik niet eens zo moe. Misschien ook omdat ik zo bang was dat ik de bus naar Schiphol niet kon vinden. Gelukkig lukte dat al, al wilde ik bijna in de bus naar Roemenië stappen. Gelukkig deed ik dit toch niet. Om half zes kwam ik aan op het vliegveld en het was bizar druk voor een tijdstip waarop je hoort te slapen. Vervolgens kocht ik zo’n idioot grote koffie dat zelfs ik hem niet op kreeg (en het was een size medium! De verstarbuckisering van de samenleving toch ook!) waardoor ik voor het eerst sinds een rechtstreekse vlucht naar Thailand in 2009 in het vliegtuig naar de wc ging. Ik wist meteen weer waarom ik probeer om voor het vliegen niet zoveel te drinken want gadverdamme wat was dat vies. Maar goed, verder ging alles prima op de heenweg, de reis van Lyon naar Vaison ook.
Het gezelschap: fantastisch. We misten alleen mijn vriend. En mijn zusjes vriend. En mijn broertje. Maar goed, het was maar een vierpersoons caravan, dus dat had eigenlijk toch niet gepast.
De omgeving: prachtig. We zaten ook op een geweldige plek op de camping, we hadden zulk goed uitzicht! Kijk dan!
De WiFi: niet zo goed. Mijn vader had een abonnement voor in het buitenland genomen en zijn telefoon was onze hotspot, maar die hotspot had zelf niet zoveel verbinding. Het enige wat een beetje behoorlijk werkte, was WhatsApp (vandaar ook dat ik jullie ook niet helemaal kapotgespamd heb op Instagram, dat lukte gewoon niet)
Veganistische opties in de supermarkt: matig. Ze hadden er niet eens cassavekroepoek en in de hummus zat kaas verwerkt (???). We hebben wel heerlijke pure chocolade-pindarotsen maar dan met cornflakes in plaats van pinda’s van de Super U gegeten. En zalige olijvenpaté. Maar die dingen waren dan wel weer bizar duur.
Het weer: zalig. Afgezien van zaterdag en zondag (toen het ineens heel koud was) was het iedere dag prachtig (en dat terwijl mijn moeder, die er dus al een week was voordat ik kwam, de week ervoor in haar winterjas liep!). Oké, als ik nog even mag zeiken: het waaide wel hard. Daar werden we best moe van.
Het fitnessregime: mwah-mwah. Mijn zusje en ik besloten op dag 1 dan we om de dag gingen bootcampen (lees: allebei onze eigen oefeningen van de fysiotherapeut afwerken, plus gezamenlijk planken, iets wat ik wel moet van de fysio maar m’n zusje niet, maar het is zo gezellig om samen te doen). Alleen op dag drie regende het. Dag vier ging dan wel weer goed, dag zes ook, maar op dag acht hadden we het te druk en op dag negen waren al onze attributen al ingepakt voordat de dag goed en wel begonnen was (en dat terwijl we die dag een workout juist goed hadden kunnen gebruiken, zie punt ‘De terugreis’).
De excursies: leuk! Zo gingen we naar Carrières de Lumières, waar schilderijen van Chagall op de wanden werden geprojecteerd (en niet zomaar, nee ze bewogen enzo). Echt een aanrader. Verder bar weinig gedaan, naar het dorp geweest, ergens gewandeld, en dat was het wel zo’n beetje.
Het oeuvre van Chagall in een grot geprojecteerd ???
Een foto die is geplaatst door Lisa ??? (@vijfkoffiegraag) op
Activiteiten op de camping: erg goed, vooral die ene keer dat mijn zusje en ik Taylor Swift-concerten hebben gehouden en ik ook nog even een paar documentaires over haar maakte (haar = mijn zusje, niet Taylor Swift).
Gelezen boeken: wisselend. Ik had tien boeken op mijn e-reader gezet, ik heb er zes gelezen. Ik vond het best irritant dat ik geen ‘echte’ boeken mee kon nemen, want ik heb thuis nog zoveel ongelezen boeken liggen waar ik maar niet aan toekom, maar die ik echt heel graag wilde lezen. Om dit verdriet (en mijn wegwerkdrift) te compenseren, heb ik besloten om alleen maar boeken te lezen waarvan het als neerlandica op zich best wel gênant is om die nog steeds niet te gelezen te hebben (en een random boek van Renate Dorrestein) (altijd een random boek van Renate Dorrestein). Ik zal even heel kort vertellen of ik het aanraders vind of niet (anders duurt het lezen van deze blog ook zo lang, en jullie hebben ook nog andere dingen te doen): Renate Dorrestein – Een sterke man (ja) Arnon Grunberg – Blauwe maandagen (nee), Frans Kellendonk – Mystiek lichaam (alleen als literatuur je ding is), Joost Zwagerman – Gimmick (ja), Hanna Bervoets – Alles wat er was (ja), Arthur Japin – Een schitterend gebrek (alleen als je van plan bent om leraar Nederlands te worden, want bijna alle leerlingen kiezen dit boek voor boekbesprekingen) (nee grapje, ik vond het begin heeel saai maar later werd het toch wel mooi, maar weet nog steeds niet of ik het nou echt aan zou raden).
Zwembadtemperatuur: slecht. Het water was ijskoud. Desondanks heb ik wel drie keer gezwommen want ja ik vond het zonde van het water om niet te doen.
De terugreis: hels. Mijn ouders hebben namelijk hun oude auto met zeven stoelen (waarvan er twee uitkonden) onlangs vervangen door een normale auto. Dit zorgde voor kleine inschattingsfouten bij het meenemen van bagage. Zodoende zaten mijn moeder, mijn zusje en ik totaal ingebouwd tussen alles wat we mee terug moesten nemen (en dat twaalf uur lang). Nee echt, ik heb nog nooit zo rot gezeten in de auto als deze keer. Maar goed, hè, beter een leuke vakantie met een stomme terugreis dan een stomme vakantie met een leuke terugreis, toch?
Eindoordeel:
Topvakantie
