Ik ben een beetje een sukkeltje. Dit zou ik met vele argumenten kunnen aantonen, maar vandaag doe ik dat door te zeggen dat ik in mijn vorige boekenpost gewoon drie (drie!) boeken ben vergeten te noemen die ik in augustus heb gelezen. Daarom behandel ik deze werken nu nog maar even. De drie boeken die ik daadwerkelijk in september las, heb ik overigens allemaal voor mijn studie moeten lezen (in een vak over literatuur & wetenschap, a.k.a. een vak over klonen, cyborgs en alienseks).
De reis naar het kind – Vonne van der Meer
Ergens in de prehistorie heb ik voor mijn studie iets over dit boek moeten lezen. Het leek me superleuk en ik wilde het meteen hebben, maar ik kon het nergens vinden. Nu werd dit boek ineens in mijn schoot geworpen. En aangezien ik totaal vergeten was waar het over ging, was alles toch nog lekker verrassend.
Omdat ik jullie dit ook gun, ga ik niet zoveel over dit boek zeggen, behalve dat de hoofdpersoon een vrouw is die graag een baby wil, maar moeite heeft met zwanger worden. Het leuke aan dit verhaal vond ik dat het leest als een sprookje, terwijl de bizarre dingen feitelijk echt zouden kunnen gebeuren. Heel mooi, alleen het einde was wat zoetsappig.
Het zit op de bank en het zapt – Yvonne Kroonenberg
Mijn vriend keek me zeer misprijzend aan toen ik dit boek op vakantie tevoorschijn haalde. Hij vond het volgens mij een beetje raar dat ik een boek van Yvonne Kroonenberg had uitgekozen. Nou, sorry! Ik vond gewoon de titel zo leuk! En ik kende die hele Yvonne Kroonenberg niet dus wist ook niet dat zij niet salonfähig was! Het zit op de bank en het zapt is een boekje met allemaal columns, die uitsluitend gaan over man-vrouwverhoudingen. Ik vond ze best wel slecht geschreven en ook wat gedateerd. Maar goed, ik heb ze toch allemaal gelezen, in één dag of zo. Trek zelf je conclusies.
Het nieuwe nietsdoen – Gerhard Hormann
Dit was een impulsaankoop. Ik stond in de Bruna om tijd te doden en toen het tijd was om weg te gaan dacht ik: dit wil ik hebben. Dus toen kocht ik Het nieuwe nietsdoen, een beetje beschaamd, omdat de kassamedewerker nu vast doorhad dat ik af en toe het gevoel heb dat ik op het punt van doordraaien sta en me dan het liefs wil verstoppen onder mijn bureau. Goed, genoeg gezever. Ik vond het wel een interessant boek, het geeft veel inzichten over hoe men tegenwoordig omgaat met tijd. Heb ook dit weer zeer snel uitgelezen. Het enige minpuntje was dat die schrijver achterlijk vaak verwijst naar een ander boek van zijn hand, over hoe je je hypotheek kunt afbetalen. Daar maakte hij echt om de bladzijde een stom grapje over. Als ik in deze blog sterren zou geven voor de gelezen boeken, had hij er hierdoor sowieso drie verloren.
De Engelenmaker – Stefan Brijs
Boek dat ik moest lezen voor college en dus inmiddels helemaal heb kapotgeanalyseerd. Gaat over een gekke dokter met een hazenlip die zich niet helemaal aan de wetenschappelijke ethische normen houdt wanneer hij op het punt staat grote ontdekkingen te doen. Het boek is vrij dik, maar dat is niet erg, want het leest lekker weg. Het was zo spannend dat ik bijna vergat om aantekeningen te maken voor geesteswetenschappelijke doeleinden.
Dawn – Octavia Butler
Ook dit boek gaat over wetenschap en ethiek, maar dan iets minder expliciet. Het verhaal speelt zich af in de toekomst, wanneer een nucleaire oorlog de aarde verwoest heeft. Lilith (tien punten voor wie snapt waarom deze vrouw zo heet) is een van de weinige mensen die nog leefde toen een groep aliens, de Oankali, op aarde landde en de weinige overlevers meenam naar hun ruimteschip. Hiervoor willen zij één ding terug (denk hier een eng muziekje bij): ze willen zich gezamenlijk met de mens voortplanten, zodat beide soorten er sterker uitkomen. Daar zitten de meeste mensen niet zo op te wachten, maar Lilith kom er gaandeweg achter dat het misschien we helemaal niet zo erg is om niet geheel menselijk te zijn………………………… (nog enger muziekje)
Ik lees echt NOOIT science fiction, maar dit vond dit wel een vet boek. Ik ben op dit moment dan ook bezig met een paper over dat de Oankali eigenlijk staan voor het opheffen van de scheiding tussen mens en technologie. Lekker postmodern, love my life. Dawn is trouwens het eerste deel van een trilogie, de rest ga ik binnenkort ook maar lezen want ik ben wel benieuwd naar de baby’s van Lilith.
Mogelijkheid van een eiland – Michel Houellebecq
Wederom een boek dat zich afspeelt in de toekomst. Nou ja, gedeeltelijk dan. In dit verhaal spelen verschillende Daniels – Daniel1, Daniel24 en Daniel25 – de hoofdrol. Daniel1 leeft in het heden. Hij is een succesvolle komiek, maar zijn mislukte relaties en aftakelende gestel zorgen ervoor dat hij diep, diep ongelukkig is. Hij sluit zich min of meer per ongeluk aan bij een sekte die de dood wil opheffen. Daniel24 en Daniel 25 zijn klonen van Daniel die een heel ander soort leven leiden: een leven achter een hek, zonder emoties, eten of liefde. Wie is er beter af? (Of: wie is er minder depressief?)
Ik vond dit boek erg interessant en goed geschreven, maar oh oh oh wat was het deprimerend. Waarschijnlijk kom ik hier nooit meer overheen. Een ander punt van kritiek is dat er minstens een kwart van het boek uit had gekund, het was echt onnodig dik. Ben toch blij dat ik het gelezen heb, het is wel een aanrader.
