Ligt het aan mij, of is dat hele ploggen inmiddels alweer een beetje over? Hoe dan ook, in een vlaag van ontzettende Parijs-heimwee en te veel random foto’s die voor het grote publiek ongezien zijn gebleven, besloot ik een heuse plog samen te stellen over mijn super awesome fabulous leven in Parijs. Hoewel deze foto’s in een tijdbestek van vijf maanden zijn gemaakt, geeft dit wel een natuurgetrouw beeld van hoe mijn dagelijks leven er anderhalf jaar terug ongeveer uitzag. Denk ik. Dus, bij dezen:
Ik word wakker. Ik open mijn gordijnen en zie in het ziekenhuisgebouw tegenover me mensen op bed liggen. Ik kijk niet te lang, want dat is onbeleefd. Laat ik mijn blik maar op de rest van De Stad richten.
Dan ga ik hardlopen in Jardin des Plantes (die rustig wandelende mensen moet je wegdenken, Jardin des Plantes is ‘s ochtends vroeg gewoon een hardloopparcours).
Als ik een klein stukje verder loop zie ik dit! Wat heb ik toch een rotleven.
College. Mijn aantekeningen zijn een mix van Frans, Nederlands en tekeningetjes die uitdrukken hoe zwaar ik het heb tijdens dat drie uur lang durende Franse geratel.
Tijd voor de lunch! Wat zorgt mijn universiteit toch goed voor vegetariërs.
Gelukkig doen ze wel aan superdeluxe toetjes.
Nu ga ik Frans oefenen met een Franse jongen die Nederlands wil leren. Hij heeft dit boek voor me uitgezocht en daar ben ik HEEL erg blij mee, want hier staat echt ALLES in over die achterlijke Franse vervoegingen. Hoewel we meer tijd aan mijn Frans besteden, lijkt die gast minstens net zo snel Nederlands te leren. Misschien heeft het iets te maken met het feit dat hij in Duitsland gewoond heeft, waardoor hij overigens Nederlands spreekt met een vet Duits accent, in plaats van met een Franse tongval. Daar word ik altijd heel vrolijk van.
Hierna besluit ik even De Stad in te trekken. Huh, hoe kom ik ineens op Île de la cité terecht?
Le Marais
Ik fiets ook nog even door naar Opéra, maar ik ga niet Galeries Lafayette in, want ik word altijd een beetje depri van het feit dat ik daar niets kan betalen.
Even een korte stop bij Pret a manger. Omdat het kan. Straks woon ik immers weer in Nederland, en daar hebben we deze prachtketen niet!
Shit, ik wilde een alternatieve route naar huis nemen en nu ben ik verdwaald.
Toch thuis gekomen. Nu is het tijd om Cervantès te lezen, ik heb er zin in!
Uch, verschrikkelijk boek, ik ben er helemaal klaar mee.
Gelukkig zit ik ook in Parijs nooit om aanspraak verlegen.
Nog even een OOTD’tje tussendoor (excuses voor het hoofd, maar ik maakte destijds zoveel OOTD’s voor eigen documentatie dat ik niet meer echt iets gaf om mijn kop en daarom (?) een soort verhulde duckfaces ging maken)
Nee hè, nu moet ik mijn smoothie van de tafel likken!
Dan maar een walgelijk smerig zelfgemaakt groentesapje.
Nee hè, gootsteen verstopt!
Tijd voor het diner. Bij kaarslicht, want het is weer eens hommeles met mijn elektriciteitskast.
Ook het internet doet het niet.
Ik besluit deze misère achter te laten en in de metro te stappen om iets te gaan drinken in de stad. Garou probeert me een mannenarmband te verkopen. Het lukt hem bijna.
Een mislukte partyfoto, omdat ik het awkward vind om duidelijke foto’s online te zetten van mensen die misschien wel helemaal niet beroemd willen worden.
Ik besluit dat het wel weer genoeg voor vandaag is. Ik hul me in mijn Cruella de Vil-badjas en ga slapen.
