Tag Archives: kerstmis

by | December 30, 2016 · 10:06

doei december

Ik heb een dilemma. Dit dilemma heet: Zal ik eerst mijn decemberoverzicht posten, of eerst mijn jaaroverzicht? Het leven van een blogger die geen tijd/energie heeft om normale onderwerpen te bedenken en daarom alleen nog maar over zichzelf schrijft is zwaar jongens, zo zwaar.

Hoewel het misschien logischer is om te beginnen met het jaaroverzicht (aangezien het jaar procentueel gezien verder voltooid is dan de maand), start ik toch maar met december, want anders verklap ik al alle spoilers uit dit maandoverzicht. Zoals …

WE HEBBEN EEN HUIS

… en dat is het enige nieuws wat ertoe doet, eigenlijk. Hierna kan ik stoppen met deze decemberblog (en met het verder nog iets willen bereiken in mijn leven). Het is een appartement, het is mooi, en we kunnen erin vanaf 3 januari! En ons nieuwe huis staat ook nog eens in Amsterdam-Oost. Op zich had ik ook best wel in Noord willen wonen, of West, of Zuid, maar momenteel woon ik in Oost en ik voel me hier behoorlijk thuis. Als ik ga winkelen bij Oostpoort, heb ik namelijk hetzelfde gevoel als ik had toen ik vroeger naar Rotterdam Alexandrium ging (namelijk: omg het is hier zo druk waarom gaan al die mensen niet weg!!!)

d e f i s s a d a g e n

Hoe was jullie kerst? Die van mij was leuk, ondanks het tot op heden ontbrekende kerstgevoel van dit jaar. Dit heb ik maar gewoon gecompenseerd met buitensporig veel kerstactiviteiten: donderdag had ik een kerstbrunch op mijn werk en at ik overheerlijke vegan pindakaasfondue bij Babs, vrijdag ging ik naar een kerstspel waarin Tims zus speelde, zaterdag was kerstavond bij mijn ene tante, zondag Eerste Kerstdag bij mijn andere tante, maandag ging ik met Tims familie zwemmen (en eten en slapen) bij Van der Valk en dinsdag ging ik er ook nog eens ontbijten voordat ik terugkeerde naar het normale leven.

Een overvol programma dus, maar het was allemaal wel erg gezellig, en ik heb gênant veel cadeaus gehad.

Mijn broertje en zusje en ik op kerstochtend, toen we nog schattig en onschuldig en geen verwende krengen waren

Dilemma twee

De feestdagen (en voornamelijk die cadeaus) brachten mij tevens bij dilemma nummer twee van dit moment: ga ik verder met het lezen in Harry Potter numéro 7, of sla ik een van mijn nieuwe boeken open? En zo ja, ga ik dan voor Het smelt, De vegetariër, De zoetzure smaak van dromen, Notes on a scandal of Go set a watchman?

———————————————————————-de rest

  • Aangezien deze maand nog niet afgelopen is, zal ik maar eens beginnen met vertellen wat ik de komende (vrije!) dagen ga doen: bar weinig.
  • Ik heb mijn nieuwe lievelingsfilm ontdekt: What Ever Happened To Baby Jane? Gaat over twee zussen, waarvan de één een in de vergetelheid geraakt kindsterretje, en de ander een filmster die door een mysterieus ongeluk in een rolstoel is beland. Het is typisch zo’n film waarvan ik altijd al wist dat die bestond, maar nog nooit gezien had. En ik ben echt blij dat ik het eindelijk gedaan heb. Hoewel Tim en ik tijdens het kijken vrij veel naar de tv hebben lopen schreeuwen (“HOE KUN JE NOU EERST ZO SLIM EN DAN ZO DOM ZIJN?!?” “NOU DE CALIFORNISCHE POLITIE STELT OOK NIET VEEL VOOR!!!”) heeft deze film direct een ereplekje in mijn hart gekregen. Ik vond het verhaal en de ideeën erachter voornamelijk zo vet, net zoals de sfeer. Ook wel interessant om te weten: deze film is uit 1962, en de twee hoofdrolspeelsters (Joan Crawford en Bette Davis) schijnen elkaar in het echt intens gehaat te hebben. Hier een fragment (geen trailers kijken, die verklappen te veel)

Zo kijkt Baby Jane ongeveer de hele film

  • Inmiddels heb ik mijn eerste functioneringsgesprek op mijn werk gehad. Dat was positief en mijn contract wordt verlengd! Superfijn, want ik heb ook het gevoel dat ik echt op mijn plek zit.
  • Ik ben hier nu wel blij aan het blaten over allemaal dingen die ik heb gedaan, maar eigenlijk was dit deels ook echt een rotmaand aangezien er allemaal vervelende dingen gebeurden die wellicht niet allemaal direct betrekking hadden op mijn leven, maar wel gebeurden.
  • Ik HOU echt van Harry Potter en ik vind het zo’n gemis dat niet iedereen die ik ken dat doet.
  • Het album dat ik deze maand het meest geluisterd heb, is Keep Your Darkness Secret van Moto Boy. Moto Boy is een Zweedse artiest wiens eerste album (uit 2008) ik helemaal grijsgedraaid heb, maar daarna ben ik hem een beetje uit het oog verloren. Dat is dom, maar ook handig, want nu heb ik tenminste wat in te halen.Verder heb ik dit musicalnummer zo vaak geluisterd dat ik de tekst inmiddels kan zingen zonder muziek erbij (ik weet niet wat het is, maar als Renaud Hantson zijn mond opent, is het net alsof iemand me een spuit endorfine geeft). Tevens luisterde ik ineens naar Patrick Bruel (mijn ouders zullen trots op me zijn), en was ik erg into de muziek van Placebo rond het jaar 2001 (of het ‘Leni en Levi‘-tijdperk, zoals ik het altijd noem). Ik ben de laatste tijd zoveel into Placebo dat het een beetje gênant begint te worden. (Ik bedoel, ik ben geen 17 meer, maar bijna 26.) Denken jullie dat Tim het goedvindt als ik dit kussen bestel voor in ons nieuwe huis?

Oké, en met deze uitgebreide verhandeling over mijn innerlijke muziekleven heb ik een nieuw dieptepunt bereikt, dus ik ga deze blogpost afsluiten.

Januari

Wordt leuk maar erg druk, aangezien ik moet gaan verhuizen én ook nog eens jarig ben en daar een beetje iets leuks van wil maken. Ik heb trouwens geen nieuwe goede voornemens, want ik heb al sinds 2003 dezelfde, en dat is dat ik minder tijd moet verspillen op internet. Het gaat ieder jaar ietsje beter, maar ik heb nog steeds de offline nirwana niet bereikt, dus ik ga nu stoppen met schrijven en iets mindfuls doen, mijn haar wassen of zo.

17 Comments

Filed under maandoverzicht

Tagged as , ,

by | December 11, 2016 · 14:20

(ik zoek een nieuwe) kerstblues

Inmiddels is het alweer 11 december en ik heb nog steeds geen zin in Kerstmis. Een unicum.

Zoals ik in mijn vorige blog al zei, krijg ik normaal gesproken altijd in april al zin in kerst, of niet zozeer in het feest zelf, meer in die hele periode eromheen. Al die lichtjes. Die kerstboom. De kerstliedjes.

Dit jaar niet.

Het zal ongetwijfeld iets te maken hebben met het feit dat deze kerst er niet uit zal zien zoals ik had gehoopt. Ik droomde van een Echt Huis met een Eigen Kerstboom waarin ik met Tim een vijfgangendiner zou bereiden voor onze gasten. Helaas hebben we nog steeds geen huis, dus we kunnen er ook geen Kerstmis vieren. Wordt het weer een ontheemde kerst op een studentenkamer waar geen kerstboom in past. Nou ja, qua ruimte zou het wel kunnen, maar qua sfeer niet.

En dan die kerstliedjes hè, daar word ik dus nu al helemaal kierewiet van. Te. Vaak. Gehoord. Er zouden eigenlijk eens nieuwe kerstnummers opgenomen moeten worden, geen covers, maar gewoon nieuwe, want ik heb het gevoel dat er op de radio nu maar vijf verschillende nummers roteren, waarvan er vier erg matig zijn. De enige nummers die ik te pruimen vind (naast de volledige kerst-cd van The Carpenters) zijn Do they know it’s Christmas (ik weet dat ik vijf jaar geleden op mijn blog schreef dat het ‘een draak van een nummer’ was, maar ik was gewoon zelf een draak. Ik bedoel, Boy George en Sting in één nummer! Halloooooooo! Beter dan dit worden de jaren ’80 niet!) en Wrap myself in paper van Magnus Carlsson.

Die laatste kennen jullie alleen denk ik niet, want hij komt nooit op de radio. Als je had gedacht dat DTKIC een fout nummer was: dan heb je WMIP nog niet gehoord. Nee echt, erger dan dit wordt het niet, en het is prachtig. Ik word altijd zo gelukkig van dit nummer. Please, doe jezelf (en mij) een plezier, zet het even op:

Wat ik hier zo leuk aan vind, is dat het zo heerlijk onbeschaamd is. Jezelf als cadeau geven! Ingepakt en wel! Bovendien hóór je gewoon de lach op het gezicht van Magnus terwijl hij dit zingt. Die man is zo blij joh, ik krijg er bijna toch weer zin van in kerst.

(Hij in Nederland trouwens niet zo bekend, maar hij zat ook in Alcazar, je weet wel, van Crying at the discotheque, en allemaal andere nummers met bizarre clips (dit is nog de minst rare). Ik ben echt gek op die vent, hij staat op nummer nummer 9 in Lisa’s Top 10 Favoriete Zweden Aller Tijden)

Maar ja, dit draaien ze dan weer niet op de radio hè, altijd alleen maar die verdomde Mariah Carey.

Dus nee, de kerstsfeer zit er bij mij nog niet echt in.

Goed, terwijl ik dit typ zit ik mezelf een beetje uit te lachen (dat dan weer wel), ik lijk nu echt zo’n grinch uit een of andere kerstfilm, zo iemand die nog moet leren dat de ware betekenis van Kerstmis is dat je gezellig samen bent enzovoort enzoverder, en dat het geen zak uitmaakt dat je zelf geen boom hebt of doordraait dankzij de radio! Maar ja, de grinch wordt natuurlijk altijd pas aan het einde van de film (als het daadwerkelijk Kerstmis is) vrolijk, en dat duurt nog wel ff.

Dus bij dezen, omdat ik geen tijd heb om hierop te wachten, een verzoek: weten jullie nog kerstliedjes die níet non-stop op de radio gedraaid worden? Leuke kerstliedjes? Jullie kennen mijn muzieksmaak, maar als je me per se een van je eigen favorieten wilt opdringen, vind ik dat ook niet erg (ik zou dat namelijk hetzelfde doen als je me de kans gaf).

Please? Ik heb gewoon zo’n zin om zin te hebben in Kerstmis.

6 Comments

Filed under muziek

Tagged as , , , ,

by | December 24, 2014 · 13:39

het kerstcadeaudrama

Ik heb een hekel aan cadeautjes kopen. Dat is de schuld van andere mensen: jullie zijn totaal onnavolgbaar en daarom kan ik nooit inschatten wat jullie nou leuk, ironisch leuk of stom vinden. Nog erger is dat alles wat ik koop te karig en tegelijkertijd too much lijkt, waardoor ik van het moment van aankoop tot aan het uitpakken het gevoel heb alsof ik een totale idioot ben.

Was ik maar zo’n persoon dat zei “Ik vind cadeaus geven leuker dan cadeaus krijgen”, of zelfs “Ik heb een hekel aan cadeautjes kopen, behalve als ik iets vind dat echt bij iemand past.” Dat laatste heb ik dus echt nooit. (Weer een bewijs dat ik een egoïstisch kreng ben dat alleen aan zichzelf denkt.) Nou oké, misschien vind ik één keer per jaar een cadeau waarvan in denk: nou, dat zou Dingetje nou echt fantastisch vinden, ik neem het meteen voor hem/haar mee. Maar dat betekent dat ik jaarlijks nog zo’n 24 andere cadeaus (grove schatting) moet kopen waarvan ik geen idee heb hoe die ontvangen gaan worden.

Deze Kerstmis is er extra veel cadeaudrama, omdat ik het voor het eerst samen vier met mijn vriend, wat betekent dat er een extra familie is voor wie ik cadeaus moet kopen. Niet dat ik dat gedaan heb, want Tim stelde voor om samen cadeaus te kopen, maar dan apart van elkaar, zeg maar, hij voor de zijne, en ik voor de mijne. Dat klinkt als een topplan, maar eindigde om een of andere reden toch in een existentieel drama waarbij ik wegging van de Gall&Gall met zoveel flessen drank dat ze niet in mijn fietstassen pasten (lang verhaal) en dat ik per ongeluk toch een cadeau voor zijn zus kocht (lang verhaal). En ik nog steeds heb ik het gevoel dat ik te weinig heb gekocht. En tegelijkertijd te veel, natuurlijk.

kerstcadeau kopen moeilijk help

Even een casual fotootje van de kerstboom in mijn ouderlijk huis om de tekst te breken, hoor

En dan ben ik nog niet eens begonnen over het allergrootste probleem: wat koop je voor je geliefde? En hoeveel geld besteed je eraan en hoeveel moeite doe je ervoor? Bij elkaars verjaardagen is dat een minder groot probleem want de één geeft iets aan de ander, waardoor je de plank nooit heel erg kunt misslaan. Maar met kerst is het gelijk oversteken. Komt iemand ineens met een theelichthouder aanzetten terwijl jij een stereo-installatie hebt gekocht. Of nog erger: heb je een leuk boek voor de ander uitgezocht, krijg je de Chanel 2.55. In het goud, een limited edition. Stond hij al driekwart jaar voor op de wachtlijst.

(Sommige mensen zijn slim en maken van tevoren afspraken hierover met hun geliefde, zodat iedereen weet waar-ie aan toe is, maar daar ben ik veel te awkward voor. Daarom zet ik het  maar op mijn blog zodat iedereen, inclusief mijn vriend, dit kan lezen. Totaal niet ongemakkelijk dit.)

Ze zeggen altijd dat het allemaal niet uitmaakt wat voor cadeau je geeft, dat je je hart moet volgen en gewoon moet genieten van het geven/krijgen, blabla. Dat is natuurlijk wel waar, de kerstgedachte is ver te zoeken als je een migraine-aanval krijgt zodra je denkt aan het cadeau dat je zojuist gekocht hebt. Maar goed, rationeel denken is natuurlijk moeilijk als je al weken wakker ligt omdat je überhaupt geen cadeaus kon bedenken voor mensen die alles al hebben.

15 Comments

Filed under de ongemakken des levens

Tagged as , ,

by | December 25, 2013 · 00:22

een kerstboodschap (zonder boodschap)

En toen was het opeens 00:05 en bedacht ik me dat ik nog een blog nodig had voor morgen. Of nou ja, morgen, vandaag dus. Een kerstblog. Niet dat ik graag over kerstmis wilde schrijven, maar omdat dit volgens mijn schema zo moet. Kijk maar naar mijn mooie kalender, rechtsboven. Al maandenlang op orde. Kerstmis zou geen goed excuus zijn om dit te laten versloffen.

Maar goed, het is inmiddels al 00:07 en ik ben net klaar met werken, anders had ik natuurlijk al URENLANG geslapen zodat het eerder kerst was. En ja, nu moet die blog er komen, want morgen wil ik ‘m ook niet schrijven. Het is misschien niet echt van deze tijd, maar ik vind Kerstmis altijd een heel goed excuus om jezelf te verstoppen voor de buitenwereld, en ook een goed excuus om niets te doen (maar dan weer geen goed excuus om helemaal geen blog te plaatsen. Ik ben een mens, ik kan vooruit denken). Zoals ik al zei: niet van deze tijd, en in combinatie met mijn vorige blog klink ik nu misschien als een kapotte grammofoonplaat, of gewoon als iemand die op het punt van onbedwingbare internet-wanhoop staat, maar dat neem ik dan maar voor lief. Ik zal snel snel weer bloggen over iets totaal anders, over opruimboeken of zo.

Maar nu schrijf ik dus een kerstblog, want kerstavond telt niet echt mee als kerstmis. Vind ik. Tweeënhalve dag doen alsof Het Moment heel bijzonder is, dat is misschien een beetje teveel van het goede. Twee dagen is precies genoeg. Ik weet dat heel veel mensen van mijn leeftijd het een hartstikke stom feest vinden, want “de voorpret is altijd heel leuk maar als het eenmaal zover is, zit je daar maar”. Zo voel ik het niet echt. Ik ben altijd zo blij dat ik eindelijk een of andere chique jurk aan mag (oké, dit jaar trek ik mijn zomerse jumpsuit aan met een panty, maar goed, daar heb ik in de winter verder óók geen gelegenheid voor) en heel veel lekkere dingen voorgeschoteld krijg. En samenzijn met familie is ook leuk. Nu zie ik die lui wel vaker, maar ik vind het gewoon tof dat je beide dagen maar met een klein deel bent – op verjaardagen zijn er altijd zoveel mensen. Maar onze familie is dan ook heel klein en overzichtelijk, dus dat scheelt (en misschien denk ik ook ieder jaar wel weer “ja nu zit ik hier maar”, maar verdring ik deze gedachte telkens opnieuw, dat kan ook).

Goed. Ik ga slapen. Ik hoop dat jullie toch allemaal een superleuke kerst hebben, en als je kerstmis eigenlijk haat, dat kerstkransjes dan enigszins troosten. Is dit geen optie: bedenk dan maar dat die twee dagen vast snel voorbij zijn.

Leave a Comment

Filed under metablog

Tagged as ,

by | December 7, 2011 · 19:04

en de kerstcd van the carpenters is ook al gedownload

Eigenlijk wilde ik mijn huis exact op 1 december versieren, om er zo lang mogelijk vóór Kerstmis van te kunnen genieten. De 27e moest het toch al weer weg – kerstversiering na kerst heeft altijd zoiets treurigs.  Nee,  je wilt er op tijd mee beginnen, zodat je je een beetje bewust bent van de voorbijtrekkende seizoenen, of zo. Net als op de basisschool. Door al dat geknutsel en getut wist je tenminste wel in welke tijd van het jaar je leefde. Maar 1 december was ik pas laat thuis, 2 tot en met 5 december was ik er helemaal niet en 6 december dook ik wederom meteen bij thuiskomst met bed in.

Anno 7 december is mijn huis eindelijk versierd. De mini-kerstboom die ik vroeger in mijn slaapkamer bij mijn ouders thuis had staan staat pontificaal op mijn bureau, met lampjes en alles. De  gouden en blauwe slingers van de Action hangen verspreid door mijn kamer. Ik wilde er een foto van maken, maar omdat het plasticje dat de sd-ingang van mijn laptop beschermt erin vast zit, kon ik die toch niet uploaden.

Als het nu maar godverdomme eindelijk eens gezellig gaat worden.

1 Comment

Filed under rare wereld

Tagged as ,