Een tijdje geleden ben ik begonnen met bodypump. Dat deed ik niet expres. Ik had gewoon een proefabo genomen op een sportschool met 3947 verschillende lesjes. De enige reden waarom ik uit die enorme overvloed aan opties koos voor bodypump, was dat het tijdstip van de les me goed uitkwam. (Lees: het was de laatste les van die zondagochtend waarop ik van mezelf moest sporten. Beweging en luiheid combineren, ik kan het.)
Voor wie niet weet wat bodypump is: dat is een sport waarbij je een beetje loopt te klooien met zo’n barbell, maar dan met hele lichte gewichten. Dit omdat je EXTREEM veel herhalingen moet doen, en dat kan alleen als je gewichten niet zo zwaar zijn. Je doet het op muziek, voor iedere spiergroep een liedje, en voor ieder liedje heb je een standaard choreografie (lees: je doet iedere keer hetzelfde. Voor drie maanden dan, daarna komen er weer nieuwe oefeningen op nieuwe muziek).
Zoals ik al vertelde, was mijn keuze voor bodypump vrij arbitrair. Ik had ook best iets anders kunnen doen. Alleen toen vond ik het vervolgens zo leuk dat ik niets anders meer wíl doen. Noooooooit meer. In een ideale wereld zou ik non-stop bodypumpen, en alleen even stoppen om af en toe een hapje vegan Ben & Jerry’s Peanutbutter & Coockies te eten (want even serieus, hoe lekker is DAT?). Ja, dit zijn grote woorden. Maar bodypump + ik = een topcombi, en wel hierom:
1. Groepslessen zijn gewoon echt mijn ding. In mijn vorige sportschool beukte ik liever met mijn hoofd tegen de barbell dan dat ik hem oppakte. Ik dacht dat dit kwam doordat ik krachttraining haatte*, maar wat ik écht haatte, was sporten zonder dwang. Bij bodypump moet je wel meedoen, want anders stel je de trainer teleur. En ik ben nu eenmaal een pleaser.
En als je eenmaal moet, dan … blijkt beweging ineens best leuk?????????
2. Ik word er sterker van. Maar echt. Ik kon wel janken van geluk toen ik merkte dat ik mijn opwarmgewicht ook daadwerkelijk licht begon te vinden. In het begin vond ik die 2,5 kilo aan iedere kant (niet lachen a.u.b., ik ben een bleke zwakke veganist) namelijk alsnog tyfuszwaar. Ook leuk: als we ons na de bench press moeten opdrukken, kan ik sinds kort ook echt meedoen. Goed, ik zit nog steeds op m’n knieën, maar ik leun wel echt op mijn handen, in plaats van dat ik doe alsof door m’n rug op en neer te bewegen. (En dan maar hopen dat de trainer het niet merkte. Blij dat die fratsen achter me liggen.)
3. Het laat mij ‘moderne muziek’ waarderen. Ik ben namelijk zo’n zuur oud wijf dat alle liedjes haat die geen Deceptacon van Le Tigre zijn. Maar goed, bij bodypump draaien ze alleen maar van de blikmuziek die wordt gemaakt voor en door mensen zonder ziel. En ik vind het prachtig. Die muziek is namelijk perfect afgestemd op de oefeningen (of nou ja, eigenlijk andersom) zodat ik helemaal in De Zone kom als ik al die gekke bliepjes hoor. LOVE die gekke bliepjes.
4. Het laat me zien dat er meer sporten bestaan dan hardlopen. Want laten we wel wezen: ik heb al 2,5 jaar niet meer behoorlijk gesport omdat ik dacht dat hardlopen de enige sport was die me ooit zou kunnen bekoren. DAT HAD IK HELEMAAL FOUT. Jammer dat ik er 2,5 jaar voor moest verspillen, maar: beter laat dan nooit. (Overigens krijg ik van bodypump ook kniepijn. Maar niet zo erg als met hardlopen.)
5. Ik heb na de eerste bodypumples de ergste spierpijn van mijn leven gehad. Echt, iedere vezel in mijn lichaam schreeuwde en jankte en vervloekte zijn bestaan. En de dag daarna werd het nóg erger. Ik weet niet precies wat hier het voordeel van is, maar ik word wel vrolijk als ik daaraan terugdenk. Misschien omdat die spierpijndagen inmiddels achter me liggen?
6. Het maakt me nederig. Ik mag dan wel twee masters op zak hebben, maar kennelijk weet ik nog steeds niet hoe breed ‘heupbreedte’ is en hoe diep je nou precies moet gaan bij een squat. (Er was laatst een trainer die me vroeg of ik soms dronken was. Volgens mij was dit een grap, maar helemaal zeker ben ik er niet van.) (Dit was overigens niet op een zondagochtend, maar op een maandagavond. Gelukkig.) (Nou ja, ‘gelukkig’…)
*Voor de zeikerds die vinden dat bodypump geen krachtraining is maar cardio: ik ben er anders binnen een maand al een stuk sterker van geworden. DUS.
