Hellohellohello mijn lieve, leuke en aardige bloglezers, hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het goed. Op zo’n beetje ieder front wel eigenlijk, behalve op blogfront, want sinds mijn eerste (en tot nu toe laatste) maandoverzicht heb ik nauwelijks meer iets geproduceerd, wat betekent dat mijn blog nu officieel is veranderd in een incompleet logboek over mijn middelmatig interessante leventje.
In oktober heb ik sowieso bijna niet op internet gezeten. Had er gewoon geen zin in. Ik heb zelfs niks op Instagram gepost, wat ik best wel knap vind, want in augustus en september was ik toch wel een soort van lichtelijk doorgedraaid verslaafd. Ach ja. Essena O’Neill zou trots op me zijn, laten we maar zeggen.
Maar goed – laten we maar ophouden over alles dat ik NIET gedaan heb, en laten we het maar eens hebben over wat ik deze maand WEL heb uitgevoerd.
M Ü N C H E N
Ik ging dus naar München voor mijn werk. Het hoofdkantoor van het bedrijf waar ik werk zit daar namelijk, en eens in de zoveel maanden is hier een cursus voor alle nieuwe medewerkers. Ik en een Nederlandse collega (en drie Franse, twee Hongaarse en een Tsjechische) gingen daar drie dagen heen voor de cursus, en twee dagen om ons ‘normale’ werk te doen. Het was echt supervet om de sfeer op dat hoofdkantoor mee te maken en ik vond München ook heel leuk, ze hebben er ECHT heel lekker vegan eten. Ik at de beste veganistische burger aller tijden bij München ’72. Mijn collega en ik zijn speciaal voor die burger twee keer naar dat restaurant gegaan (en zij is niet eens vegan, dus kun je nagaan).
Mijn diploma-uitreiking
In oktober kreeg ik ook mijn diploma waarop stond dat ik officieel leraar Nederlands mag zijn. Ik denk niet dat ik er ooit iets mee ga doen, maar het was toch leuk om even met mijn ouders en Tim terug te gaan naar de UvA om mijn diploma op te halen.
Althans … het was leuk totdat iemand een presentatie gaf waarin werd ingegaan op wat het betekende om docent te zijn en voor de klas te staan, want alleen al bij die gedachte stond het zweet op mijn handpalmen en zocht ik razendsnel naar de nooduitgang. Goed, ik overdrijf. We werden mooi toegesproken door onze vakdidacticus en we kregen allemaal nog een boek van haar (mijne was: Gelijk hebben, gelijk krijgen: de kunst van het overtuigen. Ik wil hier geen commentaar op geven).
Het was wel leuk om iedereen terug te zien, echt IEDEREEN is ineens leraar dus ik ben een beetje het zwarte schaap van de opleiding. Maar ik vind helemaal mooi (dit is dus een verwijzing naar een YouTube-filmpje, niet dat jullie denken dat ik meteen niet meer kan schrijven nu ik geen leraar Nederlands meer ben).
hardloopperikelen
Hier kan ik heel kort over zijn: mijn fysio denkt dat ik niet terug hoef te komen! Ik hou nog zes slagen om de arm want ik voel m’n knieën nog wel, al is het niet veel. Ik moet wel zeggen dat ik de laatste weken heel weinig heb gerend omdat het in München niet kon en ik de rest van de weken echt heel veel afspraken had. Choices. Maar hoe graag ik ook wil hardlopen, slapen is belangrijker. Ik vind het altijd heel erg irritant als mensen zeggen dat ze liever meer leven en minder slapen, want mijn leven heeft zoveel meer kwaliteit als ik gewoon 8 uur per nacht slaap. Ik ben liever 16 fitte uren wakker dan 18 dramatische uren, weet je. Maar goed, ik dwaal af.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~andere shizzle
- Hoewel ik nauwelijks blogde, heb ik in oktober wel met een recordaantal andere bloggers afgesproken. Zo ging ik pindakaas kopen en veganistische bitterballen eten met Anne-Fleur, kookte ik de sterren van de hemel bij Laura thuis en was ik in de Irish Pub in München met Rosa-die-geen-blog-meer-heeft-maar-toch-altijd-mijn-blogdinnnie blijft (ja, ze woont in die stad, vandaar).(Zoals jullie zien, is alles wat ik doe gecentreerd rondom eten en drinken – zoals het hoort).
- Tim werd 28, en hoewel hij het nooit zo leuk vindt om jarig te zijn, wilde hij gelukkig nog wel met mij uit eten bij Weesper. Dat was ook heel leuk, vooral vanwege de friet (en natuurlijk omdat ík zijn verjaardag wel heel leuk vind, he he he).
- Ik zag The Perks of Being a Wallflower nog eens en kjsghaghakdfi8hyteaghfdg, hij is niet zo goed als het boek maar ik HOU alsnog zoveel van die film jongens, echt niet normaal.
- Ik begon voor de derde keer in Eat Pray Love (gênant maar wel waar).
- Ik keek RuPauls Drag Race All Stars 2 en het was ZO. GOED. Echt fantastisch. Ik ben lichtelijk geobsedeerd door Alaska. Ik wou dat ik haar was.
- Speaking of Alaska, ik ging afgelopen weekend naar het Halloweenfeest van Babs als een heksenversie van Alaska the queen of snakes. Ik had er zelfs speciaal een nepslang voor gekocht. Ik denk niet dat iemand het snapte, wat ook wel logisch is gezien het feit dat mijn enige links aan Alaska de slang en een halfslachtige poging tot de beehive die ze anno 2013 altijd had waren, maar ik was toch erg content met mezelf.
- Speaking of RuPaul, ik ben nu seizoen 6 aan het kijken. Als ik het gezicht had van Adore Delano en de gevatheid Bianca del Rio, dan zou ik verder echt niets meer in mijn leven nodig hebben.
- Deze maand was ik ook veel bezig het het schrijven van fictie. Ik zeg ‘het schrijven van fictie’ omdat dat lekker vaag klinkt (ik vind het namelijk veel te spannend om te vertellen, maar dan kan ik toch weer m’n kop niet houden, waardoor ik nu (naast iemand ben die haar blog gebruikt als logboek) zo iemand ben die A maar geen B zegt, a.k.a. mega-irritant), in feite ben ik gewoon bezig aan een best wel serieus project. Aangezien ik ook al 40 uur per week werk als copywriter, kunnen jullie misschien begrijpen dat ik geen tijd slash zin had om óók nog eens te gaan bloggen.
- Trouwens, toch nog even iets wat ik in oktober niet deed: naar PJ Harvey gaan. Ik had een ticket voor haar concert in de HMH, maar dat viel tegelijkertijd met München. Dat deed wel pijn, ja.
- Ik heb het gevoel alsof ik nog iets belangrijks heb meegemaakt maar dat ik dat nu helemaal vergeet te vertellen, maar was het is, Joost mag het weten.
Oké leuk, en nu?
Nou, nu is het dus november. Ik hoop deze maand nou eindelijk eens een huis te vinden waar Tim en ik samen in kunnen gaan wonen, zodat we eindelijk naast elkaar kunnen computeren aan ons leven samen kunnen beginnen. Als iemand nog iets weet, we zoeken iets in Amsterdam, liefst natuurlijk binnen de ring maar iets daarbuiten kan op zich ook wel (ik kan alleen niet in de Bijlmer gaan wonen of zo, want dan moet ik echt anderhalf uur fietsen naar mijn werk, en ik weiger met het ov te gaan). Verder ga ik met Tim naar Placebo (YES YES YES) en ga ik werken aan mijn fictieproject (sorry guys maar jullie zeiden dat jullie nog een maandoverzicht wilden) en ga ik hopelijk meer hardlopen en meer bloggen en ja dat soort dingen.
