Tag Archives: lijstjes

2012 in vier woorden: verhuizen en citroenen drinken

Hoewel ik altijd wat gedesillusioneerd raak van jaarwisselingen (weer geen rijke vent aan de haak geslagen! Weer geen miljoen unieke bezoekers op mijn blog gehad! Weer niet gevraagd om mee te doen aan Wie is de mol?!), ben ik blij dat 2012 bijna voorbij is. En hoewel ik doorgaans heel hard probeer om ~mysterieus~ te blijven (merken jullie daar iets van?), hou ik zoveel van lijstjes dat ik het niet kan laten om een eindejaarsoverzichtje te maken.

Dus bij dezen; 2012 was het jaar waarin ik…

– verhuisde naar een reusachtige studentenflat in Amsterdam-Noord. Dat was een enorme verbetering op meerdere fronten, al was het maar omdat ik niet meer bang hoefde te zijn voor geesten (ik woonde hiervoor alleen, dat was eng), ik naar de uni kon fietsen en dat er een café in die flat was
– daarna meteen begon om formulieren om naar Parijs te kunnen verhuizen in te vullen
– ik dus naar Parijs verhuisde
– en maandenlang in het Frans onderwijs gevolgd heb, wat op zich wel oké is gegaan, maar waardoor ik af en toe, het liefst tijdens college, een hysterische lachbui om kreeg, gewoon, omdat het zo bizar was dat iedereen om me heen Frans praatte
– en terecht kwam in een andere studentenflat, waar ik vanuit mijn slaapkamer in ziekenhuisbedden kijk, mijn koelkast om de haverklap kortsluiting veroorzaakt en niemand (behalve andere uitwisselingsstudenten en mijn obsceen knappe buurman) tegen me praat
– leerde hoe een meterkast werkt, dat ananas wél lekker is en waarom het niet zo goed gaat met de Franse economie (ze zijn daar zo inefficiënt als de pest)
– voor het eerst sinds jaren niet in Londen ben geweest
– maar de Eiffeltoren wel heel vaak heb gezien
– nog blijer was met mijn vriendinnen dan vorig jaar, en dat was niet alleen omdat ik ze allemaal miste
– ik ben begonnen met iedere dag citroensap drinken en heel veel sla eten en gekke smoothies en juices en havermout en spirulina en allemaal andere enge dingen. Mijn nieuwe hobby nr 1
– er nog duizend grappige/kutte/middelmatig dingen gebeurden waar ik echt fabuleuze blogs over had kunnen schrijven als mijn blog a) anoniem was geweest en ik b) geen gêne kende. Maar helaas.

(Al ken ik dan nog nét niet genoeg gêne om binnenkort een goede voornemensblog online te zetten. Hou je vast.)

18 Comments

Filed under leven

dingen die leuk zijn aan wonen in parijs

1. Dat je tijdens de lunch kunt besluiten om dezelfde middag nog naar de Notre-Dame te gaan. Lopend.
2. Dat je meerdere malen (per dag) naar de Notre-Dame kunt gaan. In je eentje. Oké, in principe kun je altijd wel in je eentje naar de Notre-Dame, maar dat doe je toch niet zo snel. Gisteren heb ik de kathedraal eens goed bestudeerd. Wisten jullie dat er gezichtjes onder de ramen aan de zijkant van de kerk zitten? En die engelen op het dak waren me echt nog nooit opgevallen. En al die andere beelden, al die details… die waren me in gezelschap nog nooit opgevallen.
3. Het maakt niet uit dat er een megalange rij staat voor Musée d’Orsay. Je kunt namelijk een andere keer terugkomen.
4. Ja, eigenlijk vooral dat het heel vaak niet zoveel uitmaakt wat je doet. Als je twee dagen gaat, kan het zonde van je tijd zijn om ergens heen te gaan waar het niet zo leuk blijkt te zijn, maar als je er woont, is het gewoon weer een stukje gewonnen terrein.
5. En toch steeds weer nieuwe plekken ontdekken.
6. Je verblijft in dezelfde stad als de gebeenten van Oscar Wilde, en als je wilt, kun je zelfs bij hem op visite.
7. Die leuke uitklapwinkels (ben de naam kwijt, o o) waar ze tijdschriften verkopen. En als je in Parijs woont, spreek je meestal wel een soort van Frans, dus daar kun je je te buiten gaan aan goedkope tijdschriften.
8. Je hebt het gevoel alsof je in een heel belangrijke stad woont, omdat er continu films en parfumreclames worden opgenomen.
9. Dat je Patrick Wolf Paris kunt horen spelen in Paris. Er bestaat niets passenders dan dat.
10. Dat je langs al die bekende gebouwen loopt, drukke straten vol toeristen en je het gevoel hebt dat je in een cliché bent beland, maar dat maakt niet uit, want al is het een cliché, het wel echt.

26 Comments

Filed under studie in buitenland

groenteverkiezingen

Vanavond heb ik uren naar mijn beeldscherm gestaard, wachtend op bloginspiratie. Of beter gezegd: op de juiste bloginspiratie. Ik heb zat blogs over Boy George, Interview with the vampire of Zwarte Piet in mijn hoofd zitten, maar met de eerste twee heb ik jullie al genoeg lastig gevallen en met de laatste wil ik nog even wachten. Gelukkig is daar Dionne, die mij best wel een blogonderwerp wilde toespelen, als ik maar beloofde dat ik er dan ook écht over ging schrijven. Even twijfelde ik, uit angst voor onderwerpen als ‘de top vijf rotste eigenschappen van je top vier beste vrienden’, maar gelukkig kwam ze met twee top drie’s die mijn sociale leven niet zullen verwoesten: mijn favoriete en minst favoriete groenten. Bij dezen!

Top drie favoriete groenten
3. Tomaten aka ‘levenselixer’. Als ik zo’n ding in mijn mond stop, voel ik de vitamines door mijn lichaam strómen. Daarnaast zien ze er altijd leuk uit in salades.
2. Spinazie. Omdat de smaak en om de vitamines, maar de beste eigenschap van spinazie is toch wel de multifunctionaliteit waar geen andere slasoort tegenop kan. Hoewel ik groenvoer vreet als een malle, moet ik het laatste restje vaak weggooien omdat de zak te lang open is. Behalve bij spinazie, want als de kwaliteit daarvan tegen z’n einde loopt, gooi ik de rest gewoon in een pan. En dat krimpt dan zo dat je nooit teveel spinazie kunt hebben. Handig!
1. Paprika. Paprika is echt mijn allerfavorietste groente ooit. Niets is zo lekker knapperig en sapperig en heeft zo’n fijne textuur en of snijdt zo lekker als een paprika. That’s all.

Top drie minst favoriete groenten
3. Aubergine. Soms denk ik ineens: ah, ik ga pasta met aubergine maken, dat is weer eens wat anders! Die dikke paarse aubergine ziet er ook zo gezellig uit, dat kan gewoon niet misgaan. Hoop ik dan. Maar vervolgens smaakt het helemaal nergens naar.
2. Spruitjes. Ja sorry dat deze clichéviezegroente in het lijstje moet, maar ik heb het laatst nog gegeten en geloof me, dit cliché is zo terecht.
1. Bleekselderij. Ik kom het zelden tegen, maar soms stopt iemand het in een onschuldige salade en dan is het altijd huilen met de pet op, want dat ‘frisse’ smaakje bederft alles. Overigens koop ik hier in Parijs altijd een groentepakket voor om een stoofpot mee te maken (niet dat ik ooit echt een stoofpot maak), daar zit superveel in: wortel, bosui, gewone ui, knolraap, hartstikke fijne dingen en je kunt er minstens drie dagen van eten. Het was al me opgevallen dat er ook altijd één zielig groen stronkje bijzit. Ik vermoedde eerst dat het gewoon een mislukte bosui was en ik gooide hem altijd weg, totdat ik een keer dacht: nou, laat ik hem eens in de pan gooien, misschien smaakt hij nog niet zo slecht. Was het dus bleekselderij. Huilen met de pet op, ja.

28 Comments

Filed under dit past echt nergens in

andere voordelen van de herfst (of: nadelen van de zomer)

Stel, je gaat uit, en je maakt het zo laat dat je alweer met de metro naar huis kunt (wat ik an sich al heel deprimerend vind – niet dat de nachtbus zo leuk is, maar ik word niet graag geconfronteerd met frisse mensen als ik bijna niet meer uit mijn ogen kan kijken), dan is het in ieder geval nog donker als je gaat slapen. Voel je je toch weer iets minder een mislukkeling en lifewaster.

– Omdat het daarnaast ook weer eerder donker is, kunnen de kaarsen ook eerder aan, en dus gaan je waxinelichtjes vanzelf uit voordat je naar bed gaat. Scheelt weer een uitblaasdilemma: waxinelichtjes kunnen zelden twee keer branden, en het is zonde om ze weg te gooien terwijl er nog kaarsvet inzit. (Of ben ik de enige met dit probleem?)

– Eindelijk verlost van die ellendige druk om naar buiten te gaan. Zeker fijn als je geen tuin of balkon hebt; als je een dag alleen maar wilt lezen of computeren, hoef je niet meer die duivelse keuze tussen Het Café (duur, zo’n  hele dag) en Het Park (geen wc) te maken.

– Sowieso is dit jaargetijde een vrijbrief voor een hoop saai en a-sociaal gedrag.

– Als je een hele dag van huis bent, hoef je niet meer de hele tijd rond te sjouwen met extra kleding ‘voor vanavond, als het koud wordt’. Het is altijd koud.

Herfstmuziek is veel, veel leuker dan zomermuziek.

– En herfstkleren zijn veel leuker dan zomerkleren. Met flodderige zomerjurkjes of een top+shorts kan ik mijn combinatieskills echt niet kwijt, hoor. Of eigenlijk, nu ik erover nadenk: misschien kunnen de échte fashionpro’s dat wel en is de zomer het seizoen waarin het kaf van het koren gescheiden wordt. Nou ja, sowieso een pluspunt voor de herfst: nu blijft dit tenminste weer verborgen.

25 Comments

Filed under dit past echt nergens in

tha challenge deel zwei

4 oktober. What you read

Deze foto zegt alles over mijn relatie met dit boek (La petite gitane, door Cervantes – ja, die 16e-eeuwse Spanjaard van Don Quichot). Ik moet het lezen voor mijn studie en ik vind het verschrikkelijk. Samenvatting van het verhaal: alle zigeuners zijn doorslecht behalve eentje (heel treffend ‘Preciosa’ genaamd), maar daar blijkt uiteindelijk een goede reden voor te zijn: ze is geen echte gitane, ze was als baby gestolen! Einde.

5 oktober. Shadow

Sorry. Ik was vergeten een foto te maken. Zou het nu nog stiekem kunnen doen, maar dat is flauw, ik moet mijn nederlagen leren accepteren.

6 oktober. I’m thankful for

Samen met mijn vader ging ik dit weekend naar Parc des buttes Chaumont, een prachtig park met een bijzondere landschapsarchitectuur: Napoleon himself heeft immers opdracht gegeven om daar watervalletjes en een gigantische neprots aan te leggen. Ik voelde me helemaal thuis in deze overdaad. En natuurlijk was ik ook dankbaar omdat mijn vader er was – en omdat hij sinterklaassnoep en tijdschriften en een elektrische verwarming meenam.

7 oktober. Light

Een ander lichtpuntje van mijn verblijf hier: Jardin des plantes. Vlakbij mijn huis en vooral ‘s ochtends net een hardloopparcours.

8 oktober. Angle

Wederom in Jardin des plantes (ja, ik kom er vaak). Lijkt achteraf gezien meer bij het thema ‘licht’  te passen dan bij ‘hoek’. Deze maand blijkt mijn fotografisch oog wel weer, sjongejonge.

9 oktober. Red

Al sinds dag één van de challenge verheugde ik me erop om deze foto te maken. Rood, oktober, Patrick Wolf! Die deze maand overigens zowel in Amsterdam als Rotterdam optreedt. Twee concerten waar ik toch maar niet heenga. En dat doet pijn, jongens. HEEL VEEL PIJN. Als ik jullie was zou ik gewoon in mijn plaats gaan want het kost bijna niets en ik beloof jullie dat hij deze tour geen gouden catsuit draagt.
(Nu ga ik hem wel zien in Parijs, maar ieder gemist concert is er één)
(Oh en voor wie denkt: wtf, een Patrick Wolf-kalender? Ik heb ook twee Patrick Wolf bekers en een theedoek. Die vent weet echt aan wat voor merchandise zijn fans behoefte hebben.)

8 Comments

Filed under fotopost