Hallo allemaal. Hebben jullie gemerkt hoe vaak ik de laatste tijd wel niet blog? Geen wonder dat ik af en toe even om inspiratie verlegen zit (in de categorie ‘dingen die niet over Parijs gaan’ dan – ik heb genoeg te schrijven over Parijs maar daar heb ik soms geen zin in.) Gelukkig was James zo vriendelijk om mij een onderwerp te geven, namelijk ‘Outfit of the day’.
Waarom ik een hele alinea aan dit gegeven besteed? Nou, zodat jullie opgelucht adem kunnen halen; ik ben geen fashionblogger geworden. Hierbij geen enkel dedain tegenover fashionblogs, ik ben dol op fashionblogs, maar ik heb het idee dat het grootste gedeelte van mijn lezers dat niet is. En nu kan ik wel zeggen dat ik ‘blog voor mezelf’ etc etc, maar ik wil mijn lezers nu ook weer niet al te regelmatig teleurstellen, dus doe ik concessies. Tot zover de huishoudelijke informatie.
Maar goed. Ik ben dus dol op fashionblogs, en op kleren in het algemeen, dus ik was wel blij met dit moetje. En ik had ook iets te vertellen over wat ik vandaag aanhad.
Toen ik ongeveer een maand in Parijs woonde, vond ik mezelf voor mijn kast vol kleren waarvan ik niets aan kon trekken. Alle combinaties waren zo uitgekauwd, zo vaak herhaald, zo saai. En dat terwijl ik zoveel had. Ik besloot mezelf te dwingen om al deze kleren eens te dragen; de rest van mijn Parijs-tijd mocht ik geen enkele combinatie herhalen.
De enige uitzondering op de éénoutfit-regel was deze vestjurk, dit jurkvest. Want kom op; waar kan ik dit nou mee te combineren? Nergens mee.
Ik heb dit ding trouwens al twee jaar. We waren lang onafscheidelijk. Want hij is waaarm. En hij was moooi. Was, ja, want hij is te heet gewassen en daardoor gekrompen tot op een awkward lengte, zoals jullie kunnen zien. Er zit ook een gat in de achterkant.
Ik weet het dit is een waardeloze OOTD mijn schoenen staat er niet eens op
Maar nu die wijze les. Ik heb uiteindelijk maandenlang iedere twee dagen (want ok, ik draag regelmatig iets twee dagen anders vind ik het zonde) andere kleren aangehad. Nooit gedragen rokjes bleken ineens prima te kunnen bij verwassen vestjes, het oncombineerbare shirt bleek best te combineren te zijn als ik mezelf ertoe dwong. Uiteraard heb ik in deze maanden wel een paar nieuwe kledingstukken gekocht, maar het waren er zeer weinig, en toch had ik het gevoel dat ik meer had dan ooit. Naar aanleiding van een post van Mille Pagine heb ik besloten niets meer te kopen zonder er iets anders voor weg te doen – want ik heb genoeg. Veel te veel, eigenlijk. Ik denk dat ik niet de enige ben.
Tot zover mijn OOTD en mijn poging tot wijsheid. Overmorgen schrijf ik wel weer een stukje waarin ik mezelf belachelijk maak.
