Tag Archives: parijs

by | May 22, 2013 · 18:22

parijs-amsterdam

IMGP8999Foto: Muh Vadur

Of: even over mijn uitwisseling-die-nu-echt-al-heel-lang-voorbij-is zeuren hoor.

  • Gisteren was ik tijdens het lezen van een Duitse tekst in het Frans aan het whatsappen met een Duitse vriendin die nog steeds in Parijs woont en soms in het Nederlands op mijn blog comment. Nu klinken we echt vet internationaal maar helaas snapte ik niets van die Duitse tekst.
  • Frans spreken gaat me nog steeds bijna net zo ‘makkelijk’ af als toen ik nog in Parijs woonde. Wat wel achteruit is gegaan; mijn vermogen om Frans te luisteren. Zoals jullie weten, praten die lui razendsnel en is het behoorlijk moeilijk om woorden uit zinnen te ontwarren. Na een tijdje in dat land te wonen ontwikkelde ik daar een soort antenne voor en kon ik tenminste taaluitingen uit die brij trekken. Die antennes zijn nu weer verdwenen.
  • Daar kwam ik achter toen ik naar de CAF belde. CAF is een organisatie die mij (schandalig veel) huursubsidie moet geven. In Parijs heb ik keer op keer opnieuw formulieren moeten sturen, omdat ze telkens toch nóg een ander document nodig hadden. Nadat er een hoop brieven heen en weer waren gegaan, werden ze eindelijk stil. Alleen werd er maar niets op mijn bankrekening gestort. Toen ik daarover belde, werd ik drie keer opnieuw doorverbonden want niemand begreep waar het mis ging, en drie keer snapte ik behalve deze boodschap niets van wat ze verder allemaal ratelden, maar uiteindelijk bleek ik nog geen geld gehad te hebben omdat iemand was vergeten een formulier te ondertekenen. Dat is nu geregeld, geloof ik.
  • Ik moet dus op zoek naar een F. kanaal op mijn tv. Die laat ik dan de hele dag aanstaan zodat ik weer gewend raak aan die klanken.
  • Ondertussen luister ik maar veel F. muziek. En sla eens een F. boek open.
  • F. tijdschriften zijn 1000000 keer zo makkelijk als één dun simpel boekje. Ach ja, de inhoud van wijvenbladen is een soort van universeel.
  • Het is te hopen dat jullie het niet irritant vinden dat ik zo veel praat over F. praten – ik probeer mijn taalvaardigheid nog steeds te verbeteren, en verder heb ik nu eenmaal niet zoveel hobby’s.
  • Ik heb best wel een beetje heel erg de behoefte om terug te gaan.
  • Gek genoeg voelde ik dat verlangen niet eens zo zeer bij het kijken van Midnight in Paris (hoewel ik er niet echt met mijn hoofd bij was) maar wel heel erg toen ik vanochtend iemand de naam François Mitterrand hoorde zeggen. Mijn universiteit lag  naast het de bibliothèque François Mitterrand. Ik kwam zo vaak langs het best wel bijzondere bouwwerk, waar ik voorheen overigens nog nooit van gehoord had. Daarom voelt het zo echt, denk ik. Echter dan de bruggen. Hoewel er bij die bibliotheek ook wel een gave brug was.

IMGP8907 IMGP9119Foto’s: Muh Vadur

 

23 Comments

Filed under studie in buitenland

Tagged as , ,

by | April 22, 2013 · 21:22

waarom ik maar niet frans werd

Afgelopen week dacht ik dat ik de Eiffeltoren zag. Ik zat in de trein naar Utrecht en ineens doemde hij op achter in een weiland, die driehonderd meter hoge stalen constructie die in Parijs hoorde te staan. Natuurlijk was het gewoon een elektriciteitsmast. Grappig dat ik ineens zo’n verward moment had; het overkwam me tot ongeveer een week na thuiskomst regelmatig, maar daarna al bijna drie maanden niet meer.

Ik moest ineens denken aan het talenklasje dat ik de eerste twee weken na mijn aankomst volgde. We moesten daar altijd van die verschrikkelijke gesprekjes voeren waarbij we zogenaamd iets in een restaurant moesten bestellen, van die oefeningen waar niemand iets aan had, vooral niet omdat een aanzienlijk aantal studenten uit onze groep bestond uit Italiaanse meisjes die weigerden hun mond open te doen omdat ze ‘niet durfden’. Ik denk dat het nooit meer goed zal komen tussen mij en dat volk. Eén van de dieptepunten van ons klasje was dat we een opdracht moesten maken over de werkwoorden in dit liedje:

Ik moest toen echt bijna huilen van het lachen. Niet omdat mijn Frans daar veel te geavanceerd voor was, want dat was het niet (de docent stelde moeilijke vragen hoor), maar gewoon, omdat het zo’n rotlied was. En omdat deze plaatjes ons moesten helpen:

dejeuner_matin_images

Ik hoop dat jullie nu begrijpen waarom ik nooit goed in Frankrijk ben ingeburgerd.

 

12 Comments

Filed under studie in buitenland

Tagged as , ,

by | March 17, 2013 · 14:01

lieve vrienden en familie, dit is een hint

Vijf maanden. Ik kan moeilijk geloven dat ik écht zo lang in Parijs heb gewoond. Inmiddels ben ik alweer anderhalve maand thuis en voelt het vaak alsof ik nooit ben weggeweest.

Maar vaak ook niet, al was het maar om de ‘heimwee’ die ik nu naar die stad heb. Hoe hard ik ook in Amsterdam probeer te dwalen zoals ik daar deed; het wil niet echt lukken.

Ik ben echter niet van mening veranderd wat betreft of ik echtecht in Parijs zou willen wonen: ik zou het zo doen, die taalbarrière en bureaucratie neem ik voor lief – als al mijn vrienden en familie met me meeverhuizen. En aangezien dat in de nabije toekomst niet gaat gebeuren, blijf ik maar hier. Kan ik ook prima mee leven.

(Neemt niet weg dat ik op dit moment zit te speuren naar goede Thalys-deals.)

Een paar plaatjes van dingen waar ik heimelijk (en sentimenteel zuchtend) naar terugverlang:

2012-09-07 19.56.33

Uitzicht vanuit mijn raam. Dat uitzicht was niet altijd even prettig, want de voorste twee gebouwen zijn van het ziekenhuis en ik kon patiënten in hun bed zien liggen, maar daarachter heb je De Stad.

2012-10-23 18.02.00

Vlakbij Parc Monceau (8e arrondissement, buurt eromheen is echt een aanrader. Vanaf een uitgang van het park kun je trouwens in één rechte lijn naar de Arc de Triomphe lopen).

2012-10-27 09.14.25

Mijn familie wilde graag een goedkoop weekendje Parijs.

2012-12-16 23.12.12

Deze man zong ooit “Ma laideur est une insulte à ta beauté insolente, une erreur de la nature qui ne me fut pas aimante” (niet in dit lied) en nu probeert hij je met zijn zwoele blik over te halen om dure armbanden te komen. Om dit soort dingen ben ik nou naar Parijs gegaan. (OMG ily Garou NddP fangirl forever~~<3<3)

2012_1009parijs40065

Voor dit uitzicht hoefde ik maar vijf à tien minuten te lopen (en gemiddeld zeven zwervers te ontwijken, maar dat was het wel waard).

2012_1009parijs40071De andere kant van de brug.

2012_1209parijs70042

Belleville. Ik ben hier echt megavaak geweest, en niet voor niets – ik vind het een heel fijn stadsdeel, met twee mooie parken (Belleville dus, en Les Buttes Chaumont), (een) Chinatown en heel veel hoogteverschillen waar je ‘ineens’ de Eiffeltoren ziet. En je hebt Les P’tites Indecises, waar je superlekker en redelijk goedkoop kunt eten en nog goedkoper kunt brunchen.

2012_1209parijs70035

Hier dus.
(Toen ik in Parijs was keek ik trouwens het eerste seizoen van Girls en ik was intens beledigd toen Lena Dunham tegen haar soort van vriendje zei dat ze heus niet zo’n meisje was dat met hem wilde brunchen. Ik ben DOL op brunchen. Bruchen geeft zin aan mijn leven. Kennelijk ben ik dus ‘zo’n meisje’. Met vriendinnetjes. Hihihihihhihi)

2012_1209parijs70053

Volgens mij was dit ook in Belleville maar ik weet het niet zeker. Alles in Parijs lijkt op elkaar – maar alles is ook zo mooi. Zelfs met slecht weer. Zelfs op slechte foto’s. Maar misschien ben ik gewoon bevooroordeeld, dat zou best kunnen.

12 Comments

Filed under fotopost, studie in buitenland

Tagged as ,

by | February 14, 2013 · 21:41

wat ik het meest mis aan parijs

Het ene moment nam ik nog dramatisch afscheid van alles en iedereen, het volgende moment was ik alweer gewend aan mijn Amsterdamse flat, mijn Amsterdamse bus en mijn Amsterdamse hardlooproute. Ik vind het hier zo leuk (en heb het zo druk met het regelen van allerlei après-uitwisselingszaken) dat ik Parijs niet heel erg mis.

Maar wel een beetje, natuurlijk. Ik mis mijn straten, ik mis mijn vrienden, ik mis mijn Monoprix. Maar wat ik misschien wel het meest van alles mis, realiseerde ik me pas vandaag, toen ik reageerde op een Facebookberichtje van een van die vrienden. Hoe het met me ging. Ça va bien, zei ik, en nog wat dingen, gewoon door een beetje Franse woorden tikken, zal wel voor de helft fout zijn maar weet ik veel, en voila, je hebt een conversatie.

En dat mis ik. Ik mis het Frans lullen met andere buitenlanders. Niemand sprak het perfect, maar we déden het gewoon, zelfs al was het voor velen van ons veel minder natuurlijk dan Engels. En dat was ook meteen het mooie eraan: voor iedereen (behalve voor één Duitse vriendin die soms in het Nederlands op mijn blog comment, hoe awesome is dat trouwens) was het praten van Engels veel makkelijker. En dan toch gewoon een onbeschaamd Frans praten. Verhalen vertellen met de raarste zinsconstructies, de mooie fantasiewoorden en allerlei grammaticale drama’s (je n’ai pas vu rien!). Ze begrepen het toch wel. Meestal.

(Met die grammaticale drama’s heb ik het overigens vooral over mezelf, de meeste van mijn vrienden praatten iets minder messed up. En ik heb veel geleerd, moet ik zeggen)

Jammer dat het onbeschaamde niet altijd gold – in het klaslokaal durfde ik nauwelijks mijn mond open te doen, uit angst dat mijn leraren en klasgenoten zouden denken dat ik achterlijk was, of nog erger, dat ze me niet zouden verstaan. Dus daar zat ik maar in dat klaslokaal, te luisteren naar dat grammaticaal correcte Franse geratel, en het was, nou ja, best wel grappig. Om daar gewoon te zitten. En te luisteren. Naar dat Frans. En daarna aan je vrienden te vertellen hoe moeilijk het was. In het Frans.

Nederlands is zo veel minder vermoeiend, en als ik het spreek voel ik me een stuk minder dom, en ja ik bén blij dat ik mijn colleges eindelijk volledig kan volgen, maar toch. Het had wel wat, die troep.

14 Comments

Filed under studie in buitenland

Tagged as ,

by | February 6, 2013 · 21:12

een cultuurshock van hier tot tokio, nee grapje

Zes dagen, drie steden en vijf colleges later vraagt iedereen me: “En? Ben je al gewend aan Nederland? Het is wel een cultuurshock, zeker?”
Mijn antwoord: ja, ik ben wel een beetje gewend maar nee, toch niet helemaal, en ja, het is een enorme cultuurshock hoor. In vele, vele opzichten:

– Ik denk de hele tijd de Eiffeltoren of Tour Montparnasse te zien. Serieus. Het eerste vooral in elektriciteitsmasten, het tweede in ieder gebouw dat boven een andere uittorent.
– Ook denk ik steeds maar dat iedereen een zwerver is. Vooral als mensen ergens stilstaan. Het is ZO raar dat ik als ik hier langs het Leger des Heils loop, ik minder zwervers zie dan als ik in Parijs naar de supermarkt ging.
– Ik kan goededoelenwervers niet meer stil krijgen met een simpel “Je ne suis pas Français”.
– Ik kan iedereen verstaan. Nu kon ik ook wel Franse gesprekken afluisteren, maar het vergde toch wel wat moeite. Dat was vooral fijn als ik wilde studeren. Er gaat nu wel wat van mijn productiviteit verloren door TMI-gesprekken van eerstejaars in de Oudemanhuispoort.
– Het is gezellig in mijn flat! Dat het gezellig kán zijn in een flat!
– De supermarkt verkoopt voorgesneden zakjes groente. (Heftig, heel heftig.)
– Het begrijpen van de collegestof kost heel wat minder moeite. Nog belangrijker: ik begrijp nu wat er van me verwacht wordt. Nooit verwacht dat zoiets zó relaxt zou zijn.
– Niemand wil Frans met me praten (oké, dit is een leugen, ik heb het nog niet gevraagd).

Met andere woorden: terug in Nederland zijn is zwaar, heel zwaar. Maar ik red me wel. Geloof ik.

24 Comments

Filed under studie in buitenland

Tagged as , ,