Sinds George Floyd in Minneapolis werd vermoord door een agent, wordt mijn Instagram-timeline overspoeld met berichten over anti-racisme. In het begin scrolde ik erlangs, net zoals ik langs de meeste dingen scroll. Ik leef soms een beetje in mijn eigen wereld, en ik vond het heel erg wat er gebeurd is, maar ik dacht … dit is in Amerika, ik kan niets doen.
En, eerlijk is eerlijk: ik zag mezelf ook al als anti-racistisch, dus ik het voelde niet alsof die berichten voor mij bedoeld waren. Ik weet wat ‘white privilige’ is en dat ik ervan profiteer dat ik wit ben, of ik dat nu wil of niet. (Wil ik niet. Maar het is nu eenmaal zo.) Ik ben tegen zwarte piet. Als ik iets negatiefs denk over iemand die zwart of anderszins niet-wit is (in de media of IRL), probeer ik bij mezelf na te gaan of het écht gaat om wat die persoon doet, of dat ik toch onbewust racistische vooroordelen heb.
Dus ik had niet echt het idee dat ik wat moest doen. Maar daar hebben al die berichten op Instagram dus toch verandering in gebracht. Langzaam ben ik gaan beseffen dat ik als wit, geprivilegieerd mens mijn verantwoordelijkheid moet nemen. En met deze blogpost hoop ik anderen te overtuigen om dit ook te doen. (En met ‘anderen’ bedoel ik voornamelijk witte lezers, maar misschien ook lezers met een andere huidskleur die zelf niet al veel te maken krijgen met racisme)
Want we kunnen écht wel meer doen dan onszelf op de borst kloppen omdat we onszelf niet racistisch vinden. We kunnen actief proberen om racisme te beëindigen. Niet om onszelf alsnog op de borst te kloppen, maar omdat wij als imperfecte wezens deze imperfecte wereld beter kunnen maken.
Teken een petitie. Deel toch posts over racisme op social media, zelfs al denk je dat je volgers dit inmiddels wel weten. Zeg er wat van als iemand een (onbewust) racistische uitspraak doet, ook al vind je het eng. Je kunt niet alles in één keer goed doen (doe ik ook niet) maar je kunt wel je best doen. Doneer geld. Op https://blacklivesmatters.carrd.co/#donate staat een overzichtelijke lijst met organisaties en acties waar je aan kan doneren.
En als je nu denkt, ‘eh ik weet niet zo goed waar dit allemaal over gaat’: lees op internet over racisme en wat je ertegen kunt doen. Bekijk een documentaire, lees een boek. (Zelf wil ik beginnen in Me and White Supremacy – ik heb zelf ook nog veel over dit onderwerp te leren). Luister als zwarte mensen (en mensen met een andere huidskleur dan wit) vertellen over hun ervaringen met racisme – op Instagram, op het internet en in het echt (maar ga hen alsjeblieft niet zomaar aan hen vragen wat je moet doen. Google is your friend).
Misschien denk je nu: ‘poe poe, wat een Instagram-hype om te laten zien hoe goed je wel niet bent’. En ik snap de gedachte wel. Ik kan me voorstellen dat veel witte mensen het gevoel hadden dat ze ‘even’ iets moesten zeggen om te laten zien dat ze niet racistisch zijn, maar het daarna meteen weer vergaten. Als je je nu aangesproken voelt: je reactie is menselijk, maar je kunt beter. Kijk bijvoorbeeld op https://blacklivesmatters.carrd.co/ voor inspiratie voor die je kunt doen (zoals doneren en petities tekenen). Het lijkt misschien een beetje random om nú in actie te komen, maar je zult het toch ooit eens moeten doen. En nu is er momentum. Als we massaal aan de slag gaan, kunnen we samen veel bereiken.
Zie het als een springplank voor de rest van je leven.
