Laatst kocht ik een nieuwe douchegel. Dat doe ik wel vaker. Dit keer ging ik voor ‘Ayurituel joyous’ van Palmolive, omdat hij relatief goedkoop was en de geur me deed denken aan vakanties in Frankrijk. (En omdat ik niet zo veel zin had er verder over na te denken – het was koud in de Jumbo en mijn boodschappenmandje was al zwaar genoeg.)
Onder de douche bestudeerde ik het tekstje op de achterkant. Hierop werd aardig wat beloofd: Herontdek je welzijn en innerlijke harmonie met de douchegel Palmolive Ayurituel Joyous, geïnspireerd door de wereld van de oude Indiase Ayurvedische tradities. De unieke formule, met Indiase Moerbei & Lotusbloem-extracten, zal je verwennen met een nieuwe zintuiglijke ervaring!
Hier moest ik wel een beetje om lachen. “Welzijn en innerlijke harmonie”? “Nieuwe zintuiglijke ervaring”? Hoe dan? Ik bedoel, dit spul ruikt best lekker, maar het is nog steeds een massaproduct met duizend chemische bestandsdelen. En naast al die geweldige ervaringen die ik bij het gebruiken zou moeten hebben maar niet heb, weet ik nog steeds niets over “oude Indiase Ayurvedische tradities”. Als ik het inmiddels niet had gegoogeld, had ik nog steeds gedacht dat het verzonnen was. Maar Wikipedia zegt dat het een hindoeïstische gezondheidsleer is, dus dan zal dat wel zo zijn. Maar eh, voor mijn welzijn doet het nog steeds niets. Doe ik iets mis? Smeer ik het soms verkeerd op? Knijp ik te hard in de tube?
Natuurlijk weet ik wel dat de tekst op deze verpakking niet zo raar is. Verzorgingsproducten beloven je altijd van alles dat niet direct met het product te maken heeft – Venusscheermesjes bezorgen je geen gladde benen, maar maken je een godin (hoe dan???) en bodylotions hydrateren niet, maar zorgen voor een goede start van de dag. Dit soort overdreven beloftes zie ik meestal niet eens meer, omdat ik er zo aan ben gewend. Best jammer. Als je erop let zijn ze namelijk erg amusant.
In college kregen we pas een mooie voorgeschoteld:
Links staat “Kerouac wore khakis”. Dit is dus Jack Kerouac en hij droeg kennelijk die broeken. Oké, hier staat niet “jij wordt revolutionair als je deze broek koopt” maar eh… dat wordt duidelijk wel geïmpliceerd. Wat natuurlijk uiterst ongeloofwaardig is, maar tegelijkertijd een prachtige droom. Stel dat je echt de wereld ineens kunt veranderen, alleen omdat je een GAP-broek koopt? Dat je ineens beter gaat schrijven, of een plots anarchist wordt? Stel nou dat ik al dat welzijn en innerlijke harmonie die ik ben verloren in deze goddeloze westerse maatschappij terug kan vinden door me in te smeren met de juiste douchegel, en dat ik van Venus-scheermesjes plotseling godin wordt en zo lekker de mensheid kan treiteren? (Lekker positieve invalshoek weer, Lisa)
Stel nou dat je je leven echt vorm kunt geven met verzorgingsproducten die je bij de Jumbo koopt? Dat zou best vet zijn. En heel raar. Misschien moet ik wat meer mijn best doen. Wat meer openstaan voor nieuwe zintuiglijke ervaringen, een beetje harder proberen die innerlijke harmonie te voelen als ik onder de douche sta. Misschien werkt het wel. Ik laat het jullie weten.
