Het is weer bijna kerst en dan weer bijna oudjaar en dan is het weer een nieuw jaar. Ja, net nu 2013 op gang kwam, dus. Sorry, dit hebben jullie sinds 1 december vast al tachtig keer gehoord. Wij mensen hebben maar een vreemd gevoel voor tijd. Dit is trouwens best wel een goed argument om geen kinderen te krijgen – dan gaat de tijd nog sneller, en wie wil er nou even zijn ogen dichtdoen met een lieve baby op schoot, om wakker te worden van het gestamp van een boze puber?
Goed, bijna nieuwjaar dus. Hoewel dit een goed gevuld jaar is geweest, worden in december de niet-gelukte dingen van het jaar toch wel weer pijnlijk benadrukt. Een groot schrijfster worden, bijvoorbeeld, maar ook zoiets stoms als keihard uitgaan met TWEE verschillende vriendinnengroepen. (Sorry voor het woord ‘vriendinnengroepen’ maar ik weet even geen duidelijker woord.) Uitgaan! Hoe kan zoiets niet lukken? Dat duurt maar een avond zou je denken, oké, een avond en een dag om bij te slapen. Op zich zitten er 52 weekenden in een jaar. Maar om één of andere reden is dit toch niet gebeurd. Nu zijn wij (kennelijk) niet zo uitgaansziek en doen we heus wel andere dingen met elkaar, maar het is toch stom.
En dan nog iets dat ik dit jaar wéér niet gedaan heb: bepaalde boeken (her)lezen. Natuurlijk heb ik gelezen. Ik studeer verdomme Nederlands. En ik lees in mijn vrije tijd nog wel iets, al valt die score een beetje tegen. Vooral het herlezen van boeken gaat flink mis – al jaren, trouwens. Hoewel ik de eerste delen van Harry Potter zo’n tien keer gelezen heb, las ik de laatste slechts twee keer. Niet dat ik niet opnieuw wilde beginnen, maar… het kwam er niet van. Het zijn ook zoveel pagina’s en ik wilde het graag goed doen, alles achter elkaar lezen en me er helemaal in verliezen, niet dat ik halverwege de weg kwijtraakt en de boeken maanden later maar eens van mijn nachtkastje pak om ze onuitgelezen terug in de boekenkast te leggen.
Zelfde geldt voor de Een groene bloem-boeken van Floortje Zwigtman* – de eerste twee delen las ik regelmatig en toen de laatste uitkwam wilde ik ze snel weer allemaal achter elkaar lezen, maar dit is nog steeds niet gebeurd. Of de boeken van Anne Rice. Ik ben dit jaar nog blijven steken bij dat stukje waarin Lestat in die toren van Marius naar rottende lijken aan het kijken was.
Maar goed. Ik heb hierdoor wel andere, nieuwe leuke dingen kunnen lezen. En het is wel fijn om te weten dat er zulke leuke boeken op me wachten, mocht ik eens wel de moed hebben om eraan te beginnen. Dat geldt eigenlijk voor meer dingen waar ik niet aan toe ben gekomen. Wat een leuk leven eigenlijk, met zoveel moois in het vat.
* Deze opmerking heeft op zich niets met mijn punt te maken maar: vandaag ga ik haar wat vragen stellen voor Absint! Nee, dit is inderdaad heel offtopic maar ik ga dit echt binnen een uur doen en daardoor kreeg ik inspiratie voor deze blog dus ook raar om het er niet bij te zeggen (+ ik vind het megaleuk)
P.S. (Ja ik doe een asterisk en een P.S., superprofessioneel): om nog even in kerstsferen te blijven, een collega stuurde me dit vorige week tijdens een dienst om een uur of acht ‘s ochtends. Ik ben zelden ergens zo enthousiast over geweest.
