Meisjes van dertien hebben het goed voor elkaar. Een stuk beter dan ik toen ik dertien was, en als ik alles wat ze het internet opslingeren moet geloven, misschien nog wel beter dan ik het nu heb. Ze hebben aardig veel bff’s (voor de écht oude rotten onder ons: bff betekent best friend forever) die allemaal in hun hyvesbio moeten worden vermeld. Hun vriendschap wordt geïllustreerd met wat foto’s van enkele finest moments van de beste vriendinnen voor altijd.
Foto’s hebben meisjes van dertien sowieso veel. Hun Hyves (al doen enkele vroegrijpe meisjes aan Facebook) staan vol met geposeerde, negen van de tien keer zelfgemaakte foto’s van… henzelf. Dat is op die leeftijd kennelijk niet genânt. Sommige foto’s zijn erg mooi en sereen en gephotoshopt, maar een enigszins spottende blik doet het ook goed als profielfoto. Zolang je je ogen nog steeds maar wijd open spert zodat iedereen kan zien wat voor prachtige grote ogen je hebt, is het goed. Een rare trek om je mond laat zien dat je jezelf en Hyves niet serieus neemt. Je vriendinnetjes vinden je met rare bek toch nog steeds mooi: de LOVEYA4EVER‘s, :hearteyes:supermooiiiiiiiiii sgatje zie je maandag:hearteyes:‘s en m y n s e x i i c h i c k‘s blijven nooit uit.
Het maakt mij allemaal een beetje neerslachtig. Dat heeft twee redenen:
1.) Het is zo ontzettend leeg. Die kinderen die op internet aan iedereen laten zien hoeveel ze van elkaar houden, roddelen net zo makkelijk over dat andere meisje bij wie ze vijf minuten wjnmk hebben gekrabbeld. Kunnen liefdesbetuigingen niet gewoon heilig blijven?
2.) Bovendien maakt het me een beetje jaloers. Toen ik dertien was krabbelde niemand dat soort dingen op mijn Hyves. Niemand ‘brak in’ bij mijn bio. Ik had wel ‘melige’ gesprekken met vriendinnen, maar er was niemand die mij vertelde dat we siinds 1996 niet teh breken! zijn. En dat lag heus niet aan de hoeveelheid foto’s die ik van mezelf maakte door mijn arm zo ver mogelijk van me uit te strekken en in de spiegel te kijken of ik er überhaupt wel op stond. Ik bedoel, het is niet zo alsof ik me daar nooit schuldig aan heb gemaakt. Wat is er misgegaan? Heeft er een cultuuromslag plaatsgevonden? Ik kan me ook niet herinneren dat andere meisjes van mijn leeftijd dat wel bij elkaar krabbelden. Of ben ik nog onpopulairder dan ik altijd al dacht?
