- Of je abs een beetje aan de oppervlakte liggen. Anderen zien toch niet 0f je gespierd bent of niet, tenzij je een soort kleerkast wordt. En weet je: het boeit ook niemand. Ik heb nou nog nooit iemand aardiger gevonden omdat-ie gedefinieerde armen had, of zo.
- Wie A. is in Pretty Little Liars. Ik heb nog nooit een aflevering van PLL gekeken, maar aangezien ik Gossip Girl twee keer volledig heb geconsumeerd, ben ik toch wel een soort ervaringsdeskundige in Mystery Villains, en ik kan je verzekeren: de ontknoping kan alleen maar tegenvallen.
- Of je nieuwe schoenen niet vies worden. Dat worden ze toch wel, en hoe eerder het gebeurt, hoe eerder je kunt stoppen met voorzichtig zijn en verder kunt gaan met Je Leven.
- Of je Instagramfeed er mooi uitziet of niet, want niemand is daarin geïnteresseerd (zie punt 1). Tenzij je graag influencer wilt worden en die beroemdheid gaat gebruiken om dieetthee te promoten in je ondergoed, maar ja, die bubbel moet toch ook een keer barsten, lijkt me zo.
- Dat ene gênante ding dat je ooit hebt gedaan. Denk maar eens aan alle beschamende dingen die andere mensen in jouw bijzijn hebben uigespookt. Het zou me verbazen als je a) er meer dan drie kunt opnoemen (terwijl je er van jezelf dan wel weer 30 kunt oplepelen uit het laatste jaar alleen al, en zelfs al ben je een bovenmatig gênant persoon, deze verhoudingen kloppen gewoon niet) en b) het erg vindt dat iemand dat gênante ding gedaan heeft. Je vindt het hooguit een beetje zielig, omdat je weet hoe erg diegene zich nu schaamt.
- Wat andere mensen doen tijdens Oud en Nieuw (ok, tijdens het plannen is het wel handig om dat te weten, maar als het 5 voor 12 is, is het niet nodig om daarover te piekeren, waarschijnlijk denken ze ook dat iedereen iets leukers aan het doen is, of ze zitten aan de drugs).
- Of je de enige bent die ‘nog gewoon normaal eet’. Echt bijna iedereen eet ‘normaal’, hoor, als ‘normaal’ volgens jou betekent: vlees en koolhydraten en ook groente maar ook wel eens een lekker gek handje chips! Je kunt je wel zorgen maken over al die #vegan #fitgirls, maar ik kom in het echt nou nooit iemand tegen die a) vegan is b) fitgirl is of c) beide is. Kijk eens om je heen in de stad. Je zult duizend mensen zien die een kroket eten, en nul mensen die quinoa eten. Mocht je toch het gevoel hebben dat je in het dagelijks leven geterroriseerd wordt door vegans, dan mag je ze bij mij afleveren, want ik ken er geen enkele die ik niet van internet ken (afgezien van een 13-jarige jongen uit Cornwall, maar daar heb ik in het dagelijks leven ook weinig aan), en dat terwijl ik toch echt in het o zo ””progressieve”” Amsterdam woon. (De fitgirls mag je houden.)
(Niet lullig bedoeld tegenover fitgirls, want in tegenstelling tot alle ik-eet-als-enige-nog-normaal-woe-is-memensen heb ik geen problemen met ze, maar ik heb ze gewoon niet per se nodig in mijn leven.)
8. Wat het limiet is, want het limiet bestaat niet.
9. Of je superpositieve en opbeurend bedoelde blogje niet eigenlijk vooral gefrustreerd klinkt (terwijl je dat echt niet bent!) (oké afgezien punt 7 misschien). Want, zoals ik al eerder zei in punt 1 en 5: anderen letten toch niet echt op je (ze zijn te druk bezig met zichzelf), en bovendien interpreteren mensen zelfs de meest eenduidige dingen volledig zoals ze dat zelf willen. Dat kun je deprimerend vinden, maar aangezien je daar ook niets mee opschiet, kun je het net zo goed niet doen.
Wees als deze duif, die maakt zich duidelijk ook geen zorgen over awkward doen voor het raam van een vreemde
