Op dit moment is alles me te veel gevraagd. Leren. Opruimen. Naar de stad gaan om een studieboek te halen. Naar de stad gaan om een hardloopbroek te halen. Hardlopen. (Maar ik heb dus geen broek hier. En het regent). Eén van de mailtjes die ik moet sturen sturen, mijn studiemailbox überhaupt openen; ugh, ik moet er niet aan denken. Vrienden whatsappen om af te spreken, ja doei, dan moet ik weer berekenen wanneer ik kan, en daar heb ik dus even geen zin in.
Ik ben zelfs te lui om me schuldig te voelen tegenover mijn moeder, die al de hele dag in de weer is met après-kerstklusjes en het opjutten van mijn broertje en zusje om eens iets uit te gaan voeren.
En nu ik het daar toch over heb, laat ik mijn Geschwister maar meteen de schuld geven van mijn luiheid: doordat ik ineens weer als een kind in mijn oude kamer slaap, word ik meegetrokken in de stoom van niets willen doen, van het blind zijn van alles op me wacht en alleen een beetje naar een willekeurig schermpje (laptop, tv, telefoon) staren.
Okee, ik weet best dat dat niet de echte reden voor mijn gezapigheid is, maar ik vind dit wel een mooie wending om deze blogpost mee te beëindigen. En ik ben te lui om iets beters te verzinnen.
Dat gevoel heb ik heel vaak als ik bij mijn ouders ben 😀
Ja, dat gevoel heb ik zeg maar… altijd.
Weet niet hoe het komt, maar ik geloof dat jij je er niet zo vaak aan toegeeft. 😛
Haha vaker dan je denkt 😛
Een heel herkenbaar ‘sleur’gevoel dat ik ook vaak heb! Rotweer, donker.. gewoon gaapweer!
Heel herkenbaar gevoel! Ik heb het soms op zondag na een drukke week.
I feel ya. Misschien is het een kerstvakantie-ding.
Ik heb dat gevoel voornamelijk als ik aan de slag moet voor school…
Het is vandaag ook wel heel erg, zo’n after-Christmas-afkick-day… Ik zit de hele dag al een beetje niets te doen, beetje te hangen, beetje te lezen, terwijl ik eigenlijk snoeihard aan het leren moet slaan 😉
Volgens mij tijd om vroeg op te staan en te gaan hardlopen. Iets actiefs doen is een goede remedie tegen algehele lamlendigheid.
Ja, heb je gelijk in! Alleen als je in zo’n sleur zit is vroeg opstaan wel heeeel moeilijk.
Ik ben te lui op hier een reactie te plaatsen. 🙂
Nog prettige eindejaarsfeesten en maak er een leuk Frans feest van, tot volgend jaar.
Dank je, jij ook veel plezier alvast!
Volgens mij komt het ook gewoon door dit weer.. daar word je ook lui van!
Die titel is echt briljant gewoon, echt. En ja, dat gevoel ken ik, en zeker omdat ik ook thuis ben en heel de dag naar een schermpje staar, omdat ik mijn sportkleding hier niet heb en er is veel te veel eten. Dus. Ik weet precies hoe je je voelt 😛
Lui zijn is reuzefijn.