Inmiddels eet ik alweer een paar maanden volledig plantaardig (uitgezonderd van die ene keer dat ik zonder het door te hebben in roomboter gedrenkt pitabrood naar binnen schrokte, oeps) en het bevalt me heel goed. Het levert af en toe wat ongemakkelijke situaties op, maar hee, het zorgt ook voor minstens evenveel prachtige gebeurtenissen. Speciaal voor jullie heb ik al deze momenten op een rijtje gezet.
Dus bij dezen: vegan zijn is…
- verlangens loslaten en erachter komen dat dat helemaal nog niet zo moeilijk is als je jezelf altijd voorhield (een leven zonder kaas is nog steeds een leven, geloof me)
- supersnel etiketten leren lezen (je bent binnen no time allergenenexpert)
- stiekem balen omdat je nu eigenlijk niet meer met goed fatsoen naar Boer zoekt vrouw kunt kijken
- eindelijk behoorlijk leren koken omdat je indruk wilt maken op je gasten (ze mogen immers niet denken dat het veganisme saai is)
- bij iedere hint van verkoudheid toch stiekem bang zijn dat het door je eetpatroon komt
- bij iedere hint van superieure gezondheid (lees: niet verkouden zijn) zeker weten dat het door je eetpatroon komt
- niet meer het vanzelfsprekende gevoel hebben dat je altijd en overal maar in restaurants terecht kunt
- supergelukkig zijn als een niet-vegan restaurant toch iets te vreten voor je in elkaar heeft geflanst (#dankbaar, of beter gezegd: #nederig)
- altijd wel iets extra’s bij je hebben, voor het geval dat je belandt in een kantine met niets dan witte broodjes ham en witte broodjes kaas (a.k.a. de veganistenhel)
- in restaurants totaal geen last hebt van keuzestress, maar thuis des te meer omdat er zo afschuwelijk veel recepten zijn waar je uit kunt kiezen
- allemaal dingen kopen die je vroeger niets zeiden, zoals seitan, agar-agar en zwart zout, en een serieuze edelgistverslaving ontwikkelen
- heel veel pure chocolade eten
- nee maar echt
- en iedereen maar denken dat je de hele dag megagezond eet omdat je enkel planten verorbert
- telkens maar weer opnieuw moeten uitleggen dat je iets wel ‘mag’ eten, maar het niet ‘wilt’ eten
- steeds het zinnetje “Ik vind het heel knap, maar ik zou het zelf niet kunnen” moeten aanhoren
- na al die keren nog steeds niet weten hoe je daarop moet reageren
- superontroerd raken door alle lieve mensen die gewoon veganistisch voor je koken, alsof het niks is
- bananen. Heel veel bananen. Even serieus
- en hummus, anyplace anywhere anytime
- altijd weer van vleeseters moeten horen dat je ook kleding draagt die gemaakt is door kinderen in Bangladesh (hoe weet jij waar ik mijn kleren koop dan???)
- niet zo goed weten wat je nou eigenlijk met je oude leren handschoenen moet doen
- twijfelen of je er nu al iets van moet zeggen als mensen wilde plannen smeden om gezellig samen te komen met gegrilde vis of dat je je commentaar moet bewaren voor het moment waarop de plannen in een wat concreter stadium zijn
- eigenlijk niet durven zeggen dat je alleen maar planten eten voor het geval dat je dan weer zo’n veganist lijkt die nergens anders over kan praten
- je eigen eetpatroon zo chill en normaal vinden dat je soms even vergeet dat je ‘afwijkend’ leeft
- niet snappen waarom je OOIT dacht dat je dit niet kon
- heel erg blij zijn dat je ~*lifestyle*~ zo min mogelijk bijdraagt aan dierenleed.
Nog aanvullingen, anyone?
Ik zei het toch, bananen
IK ZEI TOCH SORRY
(En volgens mij had ik echt wel goede aangewezen maar ok fine the vegan cheese stands alone)
IK ZEI TOCH NIET DAT HET JOUW SCHULD WAS
Ik zei alleen dat het is gebeurd
OF WAAR PROBEER JE MIJ NU EIGENLIJK VAN TE BESCHULDIGEN?
‘ Samen met Julia op gigantische kussens in vage new age restaurants dineren zoals the golden temple – waar je per se eerst je schoenen uit moet doen en op de trap moet letten om niet door je enkels te gaan – maar waar ze heerlijke gerechten naar recept van Ottolenghi serveren ‘ moet er nog bij! 😉 x
Jaaaaaaaaaaaa dan is je veganistische leven pas echt compleet! 😀 (goede samenvatting van de avond, vooral top dat je dat stukje over de trap er nog bij hebt vermeld ;)) x
(Je moet bij dat verhaal even negeren dat mijn avatar een ontplofte vleermuis erwt is)
(Vooruit dan maar)
Herkenbaar!
Hoe doe jij dat dan in restaurants? Ik eet zelden buiten de deur, maar afgelopen weekend heb ik tóch weer (uiteindelijk ietwat chagrijnig) de enige vega-optie naar binnen lopen werken, namelijk een salade geitenkaas. Ik wilde eigenlijk met mijn armen over elkaar in een hoekje zitten en niets eten, maar dat leek me geen optie.
En edelgistvlokken was dus jouw tip! Ik heb pas risotto gemaakt en die vlokken erover. Hemels, beste tip ooit!
Wat fijn dat je het lekker vond! 😀 Edelgist is zo awesome!
En wat stom van die geitenkaassalade. Ik probeer meestal iets uit te zoeken waar ze iets veganistisch hebben. Als iemand anders heeft bepaald waar we heen gaan, probeer ik van tevoren te regelen dat er iets wordt aangepast zodat het vegan-friendly is. Dat is tot nu toe altijd gelukt. Sterker nog: met kerst ging ik met de familie van mijn vriend naar Van der Valk Volendam. Ik durfde van tevoren niet te bellen, omdat ik bang was dat ze zouden zeggen dat er niets aangepast kon worden en dat ik dan een probleem zou hebben. Dus dacht ik: ik vraag gewoon ter plekke of ze de kaas van het enige vegetarische gerecht weg kunnen laten (en als het niet kan schuif ik het er zelf wel af). En nou, dat kon niet alleen, ze maakten er gewoon een heel nieuw gerecht van, ik heb superlekker gegeten! (Maar ik zou volgende keer toch bellen, haha). En ja, het zou kunnen dat ik op een dag alleen maar patat en droge salade kan krijgen, maar tot nu toe heb ik alleen maar hele goede ervaringen gehad!
Aardbeien in de winter? Waar dan?!
😉
Ik heb zin om bulletpoint 16 toe te passen! Maar als je dat awkward vindt, dan maar gewoon een duimpje omhoog en liefs van deze vega-maar-steeds-vaker-vegan 🙂
Haha deze foto is helaas vorige zomer al gemaakt! (Al voordat ik echt stopte met dierlijke producten, kocht ik voor thuis al een tijdje alleen maar vegan dingen)
En euh… bulletpoint 16?! Wil jij heel graag tegen me zeggen dat je het heel knap vindt, maar het zelf nooit zou kunnen? 😛 Of kun je niet tellen/kan niet tellen/moet je dit even uitleggen? :’)
Haha nou, heb ik zo m’n best gedaan op dat tellen… 🙁
Ja dat wilde ik inderdaad tegen je zeggen! Vooral het eerste deel van de zin, of ik het zelf kan ga ik hopelijk nog ervaren 🙂
Haha oké, vooruit, jij mag dat! 🙂
En ik ben benieuwd!
En wij gaan een keer taart eten bij Heavenly Cupcakes heb ik net besloten. WANT DIE CHOCOLADETAART DAAR WAS HEERLIJK
JA SOWIESO EN DAT CAKEJE OOK <3. Zeg me wanneer je plek voor me hebt in je leven en ik kom (of moet ik zeggen wanneer ik kan?)
Heeerlijk dit 😀
Hahahaha Lisa dit is allemaal zooooooooooo waar! En zo grappig geschreven. Eigenlijk wil ik reageren op alles wat me bekend voorkomt maar dat doe ik maar niet want dat is dus ongeveer alles. Behalve over de kleren uit Bangladesh, dat heeft nog nooit iemand gezegd (maar misschien wel gedacht). Haha maar eeeeecht ik vind dit zo’n leuk bericht! Inderdaad, heeeel veel chocola en heeeel veel bananen :p, supersnel etiketten lezen indeed, m’n leren handschoenen ben ik kwijtgeraakt en ik baal er minder van dan ik dacht eigenlijk haha, en vooral ook dat van de gezondheid – dat ik me gezond voel en veel energie heb is voor mij ook echt een soort bewijs dat vegan eten gewoon prima is, maar als ik dan verkouden ben dan ga ik toch twijfelen :p maar vooral ook denken dat andere mensen denken dat het door m’n leefstijl komt. En ik kaart het inderdaad ook bijna nooit zelf aan dat ik vegan eet omdat ik ook niet zo’n betweterige vegan wil zijn :p. Oké laat ik stoppen met alles wat me bekend voorkomt want zoals ik al zei, bijna alles dus.
Oh en oh de kantine met alleen maar witte broodjes met worst en kaas, verschrikkelijk haha. Maar inderdaad, altijd wel iets in m’n tas om te eten :p.
Sorry ik ga toch nog even door. Want ook steeds het zinnetje “Ik vind het heel knap, maar ik zou het zelf niet kunnen” moeten aanhoren is zooo waar en daarbij ook dus weer dat van ik het wel ‘mag’ eten maar gewoon niet ‘wil’. Laatst zei iemand toen ik een garnalenkroket weigerde dat ik wel consequent ben. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik dan moet zeggen haha, want ik wiiiiil het niet eten. Maarja jij snapt het wel.
Liefs!
Hahaha dankjewel voor je uitgebreide reactie! Wat leuk om te horen dat het allemaal zo herkenbaar voor je is! En ja, dat laatste snap ik zeker.
Ik was mijn leren handschoenen ook kwijt, maar ik heb ze (helaas?!) weer gevonden :’)
Erg goed bezig! Niks komt me herkenbaar voor… ik ben zoo niet vegan :’). Al moet ik wel eerlijk zeggen dat jouw boodschapjes er ontzettend jammie uitzien!
Lisa! Check eens het Youtube kanaal van Jessbeautician, zij is ook vegan en deelt heel vaak recepten van awesome maaltijden (o.a. in vlogs)! Misschien heb je er iets aan 😀
Dankjewel voor de tip! 😀
Hahaha i like all dit! (https://www.youtube.com/watch?v=Z5cIxsBWMzU ik quote om de haverklap dit filmpje maar meestal denkt iedereen dan geloof ik dat ik een debiel ben omdat mensen dat filmpje dus niet kennen, maar bij dezen)
Laten we gauw weer eens samen eten en dan overal zwart zout en edelgist in/over gooien!
En die foto met een banaan hahaha wat fijn
Hahaha goed dat je het er even bij zegt (ik kende het filmpje wel maar had het niet gelinkt).
En jaaa goed idee! We appen (dit klinkt echt lame maar zonder deze toevoeging klinkt het zo van ‘ja leuk maar haha nee’)
Geweldige foto. Bananen zijn ook lekker. Vooral als ze nog een heel klein beetje groen zijn. Dan zijn ze niet zo zacht en zoet, maar hebben ze nog een echte ‘bite’.
Thanks! En grappig dat je dat zegt – ik ken niemand die dat het lekkerst vindt!
Pingback: Vijf toffe vegan blogberichten – omdat ik dat wil
Ik zit in de metro en ik moest hard lachen om je blog. Echt op een awkward manier, zeg maar. Awesome!
Hahaha dat is echt heel erg leuk om te horen!
Even je blog aan het bijlezen. Wat een leuke lijst! Inspirerend ook. *neemt zich voor ook weer meer plantaardig te eten*
Cool! 😀
Allemaal zoooo waar! Vandaag nog “Wat knap dat je dat vol kan houden, dat zou ik niet kunnen” gehoord. Tja, hoe reageer je daarop? Ik zei maar niks.
Dat is vaak maar het beste, ben ik bang…