Ooit heb ik even kunnen mediteren. Mijn ‘mediteren’ stelde weinig voor: ik heb het over vijf minuten stilzitten, waarvan ik net iets meer tijd aan niets denk dan dat ik denk aan hoe goed ik ben in aan niets denken.
En dat ‘mediteren’ hè (of mindfulness, zo’n vies woord maar dan weet iedereen het wel meteen waar ik het over heb), dat is best wel handig om te kunnen. Als het lukte, voelde ik me oprecht helderder. Gereset. Het tegenovergestelde van hoe ik me nu voel, nu ik mijn ogen haast niet meer open kan houden en ik mijn eigen zinsconstructies niet meer begrijp. Weer mediteren zou in theorie een goede oplossing zijn, ware het niet dat ik het niet meer kán. Het lukt me niet om me te concentreren, ik ben te onrustig, na één minuut word ik gek.
Volgens mij lukt het niet omdat ik te vol zit met gedachten, te snel ga om stil te kunnen staan. Dus ik moet afremmen. (Sorry voor het extreem cliché taalgebruik, maar het is nu eenmaal zeldzaam accuraat). Daarom probeer ik minder te denken. Meer te doen. Zoals al die vrouwenbladen zeggen; als je de groente snijdt, snij je de groente, en als je je tanden poetst, poets je je tanden! En je denkt dan niet aan boodschappen.
Dat probeer ik dus. (Soms, niet te vaak. Wanneer denk je dat ik deze blogpost verzon? Gisteren, toen ik aan het wandelen was. Als ik tijdens het wandelen alleen maar had gewandeld, had ik nu een beetje niet geweten wat ik moest schrijven en uit wanhoop een youtubefilmpje online gegooid, de horror). Maar goed, dan probeer ik dus op te ruimen, of wat op de bank te zitten, en dan voel ik me net een sim.
Want ja, alleen een sim kan op de bank gaan zitten en een beetje voor zich uit staren en dat normaal vinden. Want je vervult op dat moment de behoefte van zo’n sim: comfort. En dat is fijn voor de sim. In het echte leven hebben we te weinig geduld voor die comfortbehoefte: er moet tegelijkertijd aan het plezier worden gewerkt! Of aan sociaal (maw dingen met een smartphone).
Maar nu ik erover nadenk: eigenlijk zaten mijn sims ook nooit zomaar op de bank. Als ze op de bank zaten, waren ze tegelijkertijd techniek aan het leren. Plezier kregen ze door te schaken of te schilderen, zodat ze ook wat punten inzicht- of creativiteitspunten scoorden. Als ze eens tv keken, was het omdat ik ze tegelijkertijd wilde laten bonden met andere sims, zodat ze sneller promotie kregen.
Ik was echt heel goed in dat spel, moet ik zeggen.
Maar sims kennen het begrip ‘vierkante ogen’ dan ook niet.
Ik geloof er niet in. Mediteren/mindfullness is voor mij te zweverig allemaal. Voor je het weet sta je in een jurk met pailletjes met de overleden kanarie van je buurman te babbelen.
Volgens mij weet jij niet waar je over praat. Op je ademhaling letten is zweverig? 😛
Goed zou dat zijn hè? Zullen we samen op meditatiecursus gaan?
Jaaaaaa, gezellig! Brabant of Amsterdam? 😉
Ertussenin?
Huilen :’) mindfulness and Sims en dan ook nog leuk geschreven. Toppertje.
Dank je! Al kunnen blogsposts waar sims in vermeld staan niet misgaan 😀
Ik kan dat nou he-le-maal niet, mediteren. Mijn hoofd zit vol met allerlei dingetjes en als ik aan één ding moet denken schieten er allerlei onlogische rotzooi bij-in mijn hoofd die ook allemaal aandacht willen aargh. Klinkt nou een beetje alsof ik ADHD heb maar ben toch wel vaak rustig :/ mijn hoofd heeft een ADHD-trekje blijkbaar. Of mijn gedachten hebben dat. Ofzo.
Bij mij precies hetzelfde. Het is zo vol daar.
Met name tijdens tentamenperiodes neem ik toch wel eens van die ‘meditatiemomentjes’. Even op de grond gaan zitten, ogen dicht en alleen maar letten op je ademhaling en je hoofd leegmaken. Het werkt, maar het is wel even oefenen 😉 Daarna een leuk muziekje opzetten, even je armen en benen losgooien en door naar de volgende leerronde 😉
Ik vind mindfullness echt heel erg fijn. Het geeft me echt rust en ik sta zo toch weer even stil bij mijn gevoel. Eventjes kernoplettend zijn. Terug naar de basis. Voor mij werkt het!
Ik vind mediteren ook zo moeilijk. En ik hoor altijd dat het echt heel erg zinvol is en dat je er gelukkig en rustig van wordt – maar ik zit me dan alleen maar op te vreten 😛 wat voor mij wel werkt is geleide meditatie (dus dat iemand anders praat en dat je je daaraan overgeeft terwijl je stilzit). Verder tel ik ook veel dingen mee als een soort meditatie, al doe ik dan wel iets, bijv. wandelen, schrijven (daar klaar je ook van op) of yoga. Yoga is er volgens mij ook echt voor bedoeld, want doordat je moeilijke houdingen doet heb je alleen maar tijd om de houdingen te proberen te doen en lukt het echt niet om aan je boodschappenlijstje te denken. Dat is een deel van de reden waarom yoga me zo goed bevalt. Ik heb het hier trouwens over Bikramyoga, met gewone yoga had ik dat niet.
Dat van die geleide meditatie klinkt wel erg interessant, ik kende dat niet! Maar wandelen werkt bij mij niet echt, als ik ga wandelen ga ik juist heel veel denken, schrijven soms wel maar vaak ook niet. Ik wilde trouwens als ik terug ben in Nederland aan yoga beginnen, maar ik weet nou niet of ik ‘gewone’ yoga of Bikramyoga moet doen – ik ‘wil’ eigenlijk bikram, maar ik vind het zo raar als je nog nooit gewone hebt gedaan! (En ik vind het eigenlijk een beetje eng :P)
Haha, mijn moeder doet zo’n cursus mindfullness, en ze is er verder ook al heel lang mee bezig. Op zich goed,maar wat ze daar allemaal doen is echt niet voor mij, brrr. En de opmerkingen over ‘kijk naar die mooie kleur van de doperwtjes’ hielp ook niet echt… laat mij dan maar gewoon wandelen ofzo, dan kom ik meer tot rust! 😀
wat beschrijf je dat toch ontzettend grappig! Geweldig!
En o my god, de horror om groente te snijden en dan alleen aan groente snijden denken. Dat kan toch niemand? Ik probeer deze week voor het slapen gaan te mediteren. Maar ik denk aan van alles en als ik even een seconde nergens aan denk, dan ben ik me daar van bewust en denk ik aan het feit dat ik nergens aan denk. Dus dan denk je toch… Om gek van te worden dus :’)
Dank je 😀
Wat jij beschrijft heb ik dus ook de hele tijd, maar ik denk dat je het niet zo erg is – je kunt het niet in één keer goed doen! Toen het mij een tijdje lukte had ik die gedachten nog steeds, maar het ging steeds beter. Inmiddels kan ik niet eens meer denken dat ik het zo goed doe, zo slecht doe ik het 😛 Je bent dus op weg!
Haha mijn Simsende zusje vertelde laatst:
‘Maar je kan niet gewoon je huis leeg laten?’
‘Nee? Waarom niet?’
‘Dan worden ze ongelukkig.’
‘Oh?’
‘Ja, en dan moeten ze even naar een beeld kijken ofzo en dan zijn ze weer blij.’
Ik kwam niet meer bij. En trouwens, over dat mediterenverhaal: Ik heb ooit een zweefcursus gevolgd met m’n moeder (zo heette het niet echt, maar ik weet niet meer hoe het wél heette en wij noemden het zo), en dan heb je ook begeleid mediteren. En dat werkt veel makkelijker! Dan hoef je alleen een beetje te zitten en te luisteren ipv helemaal uit jezelf aan niks denken. En dat begeleid mediteren kun je dus ook gewoon downloaden of een cd van kopen. 😀
Haha ja dan krijgen ze omgevingspunten! Sims zijn echt leuk.
Ooh en heb je het nu over cd’s met geluiden van golven en zo? Maar ook andere dingen? Het lijkt me iig het proberen waard. Misschien moet ik eens youtubefilmpjes over mediteren gaan bekijken 😛
Nee, geen golven! Echt begeleid mediteren. Iemand vertelt dan dat je je moet voorstellen dat je in je linker grote teen zit, bijvoorbeeld, en dan ga je zo heel je lichaam door. Of dat je in een bos loopt en dan dingen ziet, bla bla. Ik doe dat wel eens als ik niet kan slapen.
Geweldig die sims toch?
Ik probeer het ook te denken aan hetgeen wat ik aan het doen ben, maar dat lukt maar zelden..
Liefs!!
He jakkes, mindfulness. :’)
Ik heb het zelfs nog nooit geprobeerd.. Dan hebben we het over mediteren. Sims daar in tegen daar ben ik een kei in! Helaas mag je er maar enkele uren van spelen vandaar ook die vierkante ogen..
Leuk dit! En nu wil ik simmen. Ik kan alleen mediteren als ik al ‘zennig’ ben, juist als ik stress lukt het niet. Maar van hardlopen wordt mijn hoofd ook leeg en dat lukt gelukkig heel goed met stress.